[Gwen]
-Evet Rose-san bize kendinizden bahsedin.
-23 yaşındayım.Daha önce bir işte daha çalıştım.Ailem uzaktalar.Bekarım.Üniversitede yüksek lisans yaptım ve bölümümden yüksek puanlarla mevzun oldum.(yn:aşırı ayrıntı veremedim gomen)
-Önceki işinizden neden ayrıldınız?
-Oturduğum yerden taşındım.Orası uzak kaldığı için bana yakın bir yerde iş bulmalıyım.Bu iş bana çok uygun.
Karşımdaki kırkını geçmiş danışmana baktım.Duruşum mükemmeldi.Doğrudan adamın gözlerine kararlı bir şekilde gözlerine bakıyordum.Mavi lensler insanlar üzerinde çok etkili doğrusu.O da gözlerime bakıyordu.Adamı adeta büyülemiştim.Sorduğu bütün sorulara kendimden emin cevaplar verdim.Evet.Söylemesine gerek yok ben bu işi kesinlikle aldım.
-Davranışlarınızı doğru buldum ve bizimle çalışabileceğinizi düşünüyorum.İşi aldınız.
-Çok teşekkürler.
Tabiki beni seçecek burda benden iyi rol yapan mı var. (:D)
El sıkıştım ve odadan çıktım.Binadan çıkınca bir kafeye oturdum ve Jacob Arville'i araştırmaya başladım.
25 yaşında.Babası bilgisayar üreten bir firmanın sahibi -ki babası yaşlı olduğu için yakında işlerin başına geçecek-. Bekar.5 tane korumayla dolaşıyor.Baya da zengin tabi.
Ve ben de onun sekreteri oldum.
Ertesi gün danışman beni Jacob'ın odasına çıkardı.Şimdi onunla el sıkışıyordum.
-Tanıştığıma memnun oldum Jacob-san.
-İnanın bende.Elimi bıraktıktan sonra beni tepeden tırnağa süzdü.En sonunda yüzüme odaklanınca içten bir şekilde gülümsedim.O da gözlerini devirerek hafifçe gülümsedi.
Tanışmadan sonra çalışmaya başladık.Ben istediği dosyaları getiriyordum,o da inceliyordu.
Artık dikkatini çekmeliydim.Bir şeyler öğrenmem için ona yaklaşmam gerekiyordu.En üst raftaki dosyalar çok yüksekteydi.Hem de benim ulaşamayacağım kadar.İşte parlak bir fikir.
Elimi üst rafa uzattım.Uzanamayınca parmak ucuna çıkıp oradaki dosyayı almaya çalıştım.Ama uzanamadım.Tekrar tekrar denedim ama gene alamamıştım.Yanaklarımı şişirip bir of çektim.-sevimli görünmek için-Tekrar uzandım.Artık Jacob'ın dikkkatini çekmiştim.Gülümsedi.Hatta birazda sesli güldü.Ayağa kalktı ve yanıma geldi.
-Yardım edeyim mi?Utanmış görünmeye çalıştım.Umutsuzca raftaki dosyaya baktım ve başımı evet anlamında salladım. Hiç zorlanmadan dosyayı aldı ve alaycı bir gülümsemeyle bana verdi.
-Teşekkür ederim. Dosyayı aldım ve içini açtım.
-Şey, bu istediğiniz dosya değilmiş,dedim tek elimle kafamı kaşıyarak.Dosyayı aldı ve yerine koydu.
-Ben...özür dilerim.Kendimi aptal gibi hissediyorum.
-Hiçte bile çok sevimli görünüyordun.Yüzüm kızardı.Tabi rol için.Utanarak yere baktım ve teşekkür ettim.Jacob oltaya gelmişti.
Sonraki günlerde ufak sakarlıklar yaptım ve hep sevimli görünmeye çalıştım.Kesinlike Jacob'ı etkilemiştim.Bem ona bakmazken gülümseyerek bana bakıyor, imalı sözler söylüyordu.Çalışırken korumaları heykel gibi odada bekliyordu.Ama dikkat etmezseniz kesinllikle göremezsiniz o kadar ruhsuzlar.
