Karşımda gördüğüm kişiyle olduğum yerde kalmıştım. Onun burada be işi olur ki? Bana neden bu kadar derin bakıyor? Benim burada olacağımı nereden biliyor? Sorular beynimi kemirmeye başladı. Ben bu kadar şeye alışkın değilim bu yüzden ciddi anlam da yorulmuştum. Boran'ın kolu her saniye daha çok beni ona yaklaştırıyor ve kolunda ki kaslar kasılıyordu. Neden bana böyle davranıyor ki? Bir hareketi ile beni önemsediğini düşünürken bir lafı ile beni yerle bir ediyordu. Onu anlayamıyorum. Çözemiyorum. Bir insan bu kadar soğuk olabilir mi? Duygusuz? Ne yaşadı da bu kadar duygusuz oldu? Yine sorular beynime uçmuştu. Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım.
"Senin burada ne işin var?"
"Seninle konuşmak istiyorum Almila." sesi kesin çıkmıştı. Onu ilk defa böyle görüyorum. O genelde herşeyi dalgaya alan bir tipti. Böyle kesin konuşması garibime gitmişti.
"Ne konuşacağız Ilgaz?"
"Yalnız konuşalım." konuşurken Boran'a bakmıştı. Cümlesi bitince bakışları bana kaydı. Şimdi ne yapacaktım? Olur desem Boran'ın ne tepki vereceğini bilmiyorum. Olmaz desem de sonuçları göremiyorum. Ben ne söyleyeceğimi düşünürken Boran konuştu.
"Burda söyle." sesi kesindi. İtiraz edersen seni geçen seferki gibi döverim bakışı ile bakıyordu.
"Seninle ilgilenmiyorum. Almila ile iki dakika konuşucaz."
"Ilgaz, burada konuşalım." eğer yalnız konuşmayı kabul etseydim kavga çıkabilirdi. Mecburen kabul ettim.
"Peki Almila."
"Seni dinliyorum." dedim. Bir an önce konuşsa da buradan gitsem. Belimi saran koldan kurtulmaya çalıştım ama Boran buna izin vermedi. Ona kırgındım ve bana dokunmasını istemiyorum.
"Arkandaki adamı sevmediğini biliyorum. Görebiliyorum Almila, siz çok farklısınız. Seni zorla yanında tutuyor dimi? Almila, ben sana olan hislerim konusunda çok ciddiyim. Bu adamdan korkuyorsan eğer korkma ben varım." Ne diyor bu? Dışarıdan Boran'ı sevmiyor gibi mi duruyorum? Tamam hislerinde ciddi olabilir ama benim umrumda değil.
"Yanlış anlamışsın Ilgaz. Kimseden korktuğum falan da yok. Dediğin gibi bir şey olsaydı benim yanımda olan kardeşim dediğim insanlar var. Sana gerek yok. Hislerinde ciddi olabilirsin ama ben sana o gün cevabımı vermiştim." dedim bir solukta.
"Anladım. Hiç bir zaman benim seninle ilgili bir şansım olmayacak dimi?" yüzü gerilmişti.
"Malesef Ilgaz. Biz diye bir şey olamaz." sesim ifadesizdi. Aynı zamanda kesindi.
"Almil-" sözünü kesen Borandı.
"Şimdi o sesini kesip buradan gitmezsen seni gebertirim." sesi sakindi ama sinirli olduğunu çenesinin kasılmasından anladım. Aynı şekilde Ilgaz da sinirliydi. Olay çıkmasın diye konuştum.
"Ilgaz lütfen bir tatsızlık çıksın istemiyorum. Gidermisin?"
"Senin için gidiyorum Almila, üzülme diye."deyip arabasına ilerledi.
Derin bir nefes aldım. Bir sorun çıkmamıştı. Ilgaz'ın bir daha yanıma geleceğini sanmıyorum. Kesin konuştum çünkü. Aklıma arabada olanlar gelince hızla Boran'ın kolundan kurtulup yürümeye başladım. Evin bahçesine doğru ilerledim. Büyük bir havuz vardı. Aynı zamanda yeşillikler çok güzel duruyordu. Fazla kişi yoktu. Anladığım kadarıyla Pelin az ve öz insanlarla arkadaşlık kurmayı seviyor. Bu hoşuma gitmişti. Sonuçta bende öyleydim. Savaş beni görünce gel işareti yaptı. Yönümü ona doğru çevirip yanına yürüdüm.
"Hoşgeldin Almila, çok güzel görünüyorsun." Savaş hem sarılıp hem konuşmuştu. Tebessüm ettim.
"Teşekkür ederim. Sende bu akşam çok farklı ve yakışıklı görünüyorsun." Savaş da Boran gibi ceket giymişti. Onu ilk defa böyle görüyorum. Her zaman spor giyinirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevilmek
RomanceHer insan sevebilir ama her insan sevdiği kişi tarafından sevilmez. Sevilmek ne demek hiç tatmamış iki kişi.. Sevgiye inanmayan bir adam, Boran.. Sevilmeyi hiç tatmamış bir kız, Almila..