Wolfs pov
Na de hele middag oude rapporten te hebben bij gewerkt ben ik blij als de dag voorbij is en we heerlijk naar huis kunnen. 'Eva ga je mee?' Ze reageert niet,
Voor het eerst dat ze zo in een oud rapport zit. 'Eva' probeer ik nog eens, maar weer geen reactie. Waar zit die met haar gedachten?. Ik loop met m'n jas al aan naar haar bureau en tik haar op haar schouder, ze schrikt op en kijkt me raar aan als ze ziet dat ik m'n jas al aan heb. 'Ga je mee naar huis' ze kijkt op haar horloge en legt het rapport dan aan de kant, trekt haar jas aan en loopt dan achter me aan naar de auto. Onderweg is eva weer diep in gedachten naar buiten aan het staren. Wat heeft ze, als je er naar vraagt is er niks en loopt ze weg.
Aangekomen bij de ponti ga ik koken en eva kijkt wat tv. 'Eef kom je eten' roep ik vauit de keuken, weer geen reactie, als ik in de woonkamer kom zit ze starend naar de tv te kijken. Ik doe de tv uit. 'Wat doe je?' vraagt ze. 'We kunnen eten' zeg ik en ga dan naar de keuken tafel en begin vast met opscheppen. Eva komt er ook bij zitten. Tijdens het eten wordt er niet veel gezegd. Na het eten ruim ik de tafel af en was af. 'Eef kom je?' eva komt zuchtend de keuken ingelopen.
Eva pov
Zuchtend neem ik plaats op aan de tafel, wolfs komt aangelopen met de verbanddoos, die die op tafel opgenklap en plaats neemt op de stoel naast mij. Hij pakt mijn hand en begint het verband eraf te halen. 'Waar zat jij vanavond met je gedachten?'. Begint die daar ook nog over. 'Nergens' geef ik het zelfde antwoord als altijd. Wolfs gelooft me niet dat zie je zo al, maar gaat door met het verzorgen van mijn hand, het verband is er inmiddels af en hij haalt voorzichtig de pleister eraf. Rond de wond is het behoorlijk rood. 'Is dat erg?' vraag ik voor het zo wel ontstoken is. 'Iets ontstoken' zegt wolfs en pakt de ontsmetingsmiddel en doet het op de wond. Ik bijt een paar keer op m'n lip van de pijn. 'Gaat het?' vraagt wolfs. Ik knik, als wolfs ook nog op de pleister wat ontsmettingsmiddel heeft gedaan en die ook over de wond zit, bijt ik nog harder op m'n lip. Als ook het verband er omheen zit ruimt wolfs de verbanddoos op. Ik blijf op de stoel zitten, voor wolfs genoeg redenen om te weten dat het pijn doet en slaat dan ook een arm om me heen. Zo blijven we een poosje zitten en gaan dan nog even tv kijken. De pijn wordt minder, ik voel me ogen steeds zwaarder worden en val dan in een diepe slaap.
