Eva pov
Overal zitten gewonden scholieren met aan hun zijde huilende vriendinnen/vrienden. 'Eef!' wolfs staat achter mij met een kogelwerendvest, zelf heeft hij hem al aangedaan. Als ook ik hem aan heb geven we door dat we naar binnen gaan. We lopen door de hoofdingang naar binnen, er komt net een groep scholieren aan rennen. 'Naar buiten' beveelt wolfs ze. We lopen door de eerste deur en komen in een hal, boven horen we schoten. Ik loop met m'n rug tegen de van wolfs achteruit. Nog steeds komen er scholieren naar beneden rennen, wolfs beveelt ze elke keer opnieuw om naar buiten te gaan, wat ze dan ook doen. 'Wij gaan naar binnen' hoor ik marion door m'n oortje zeggen. We staan boven en nog steeds hebben we de schutter niet gevonden. Wel worden de schoten steeds luider wat voor ons het teken is dat we dichterbij komen. Wolfs trapt een deur met z'n voet open en horen een luide knal, even schrik ik maar concentreer me dan weer op het vinden van de schutter. Als we de hoek om gaan valt de volgende deur net dicht. 'We zijn dichtbij' zeg ik enthousiast en we gaan zo snel mogelijk naar de deur. Niks. We nemen de zelfde houding als net, ik achteruit lopenfld tegen wolfs z'n rug. 'Hij is in de biebihotheek!' 'oke, ga naar buiten' beveelt wolfs opnieuw een leerling. Ik kijk door het raam richting de biebihotheek, en inderdaad staat daar de schutter. Wolfs en ik lopen naar de deur, ik zucht diep en dan gaan we naar binnen...
