21

280 13 0
                                    

2 jaar later
Eva pov
We starte onze computers op en hale wat te drinken. Elise hebben we nog steeds niet gevonden. De zoektocht naar elise hebben ze na een halfjaar stil gelegd, wolfs en ik waren het er niet mee eens en hebben dan ook enorme ruzie gehad met mechels over die actie. Wel worden de masten in de gaten gehouden als ze uperhoud nog het zelfde gebied zitten. De ouders van elise konden het nieuws dat we gingen stoppen niet aan, ze zijn een week nadat wij gestopt zijn met zoeken helaas overleden. Ik denk er nog iedere dag, wat als we wel door waren gaan zoeken? Hadden we haar dan nu al gevonden?
Me hand is genezen, wel zit er een behoorlijk litteken. Van de man hebben we eigenlijk niet veel gehoord, wel dat die als we met wolfs z'n vrienden gaan mottorrijden, ja ik ga sinds die eerste keer elk weekend mee, dat die man er dan ook bij is. Verder niet meer en na een aantal weken ben ik ook weer elke dag gaan hardlopen.
We zijn nu al een paar dagen bezig met de moord op een meisje van 19, ze heet kim verbeek, is waarschijlijk gewurgd met een sjaal en zwaar toegetakeld daarna is ze in de maas gedumpt.
'Eef ga je mee' zegt wolfs als we een klaar zijn met al haar contacten te bekijken en wie ze het laatste heeft gesproken, met dat lijstje gaan we op pad en huis voor huis gaan iedereen af. 'Goeidedag politie maastricht, eva van dongen floris wolfs' zeg ik voor de zoveelste keer. Er staat een jongen van rond de 19 in de deuropening. 'Wat kan ik voor u doen?' Krijgen we de zoveelste keer die vraag te horen. 'Kent u Kim Verbeek?' De jongen knikt 'ja die zit bij mij in de klas, is er iets met haar?' 'Ja, ze is vermoord en heeft met jou als laatste contact gehad' verteld Wolfs. De jongen schrikt even maar herpakt zich snel. 'Ja ik had gisteravond met haar afgesproken' 'Hoe laat en waar?' 'Rond 20:00 bij de Maas' antwoord hij. 'Waren jullie met z'n tweeën?' 'Ja eerst wel daarna kwamen nog wat vrienden en gingen we naar de kroeg' 'welke?' Vraag ik. 'We zijn langs verschillende geweest, we eindigde wel weer vlak bij de Maas' ik knik 'we weten voor nu even genoeg, bedankt en nog Een fijne dag' de jongen doet de deur dicht, Wolfs en ik gaan langs de patholoog, waar onze vermoedens worden bevestigd. Daarna gaan we naar huis, eten wat en ga dan hardlopen, als ik terug kom ga ik douche, daarna gaan wolfs en ik optijd naar bed, op naar een nieuwe dag.

Gestalkt (flikken Maastricht, fleva story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu