KOR KIZILI #wattys2022

9. Bölüm

Yorumlarınızı bekliyorum :*

***

Minel bir hafta boyunca her boş bulduğu anda birilerine geçirdiği özel anları anlatmadan duramadı. Sanki anlattıkça tekrar yaşıyordu ve unutmaktan korkarcasına kendine hatırlatıyordu. Ne var ki unutamayacağını biliyordu da. Bir hafta boyunca yalı halkı onun bu mutluluğuna şahit olmuştu. Lakin sabahleyin annesi ve babası gelmiş, o mutlu anılar gri dumanın altına saklanmıştı.

"Çok, çok güzeldi. Bir an için onun yanında nefes aldığımı, daha önce nefessiz yaşadığımı hissettim. Sanki... Sanki onun yanındayken dünya dönüyor, ayrıldığımda ise duruyor."

Minel heyecanla yaşadıklarını, Cesur ile geçen anları anlatırken Bayan Clair bilindik bir tebessümle onu dinliyordu. Genç kız gözlerini kapatıp, adamın sert mizacının gözlerinin önünde gezinişiyle derin bir nefes aldı.

"Bayan Clair, ben âşık oldum," dediğinde gözlerini açtı ve kendisini izleyen kadına utangaç bir gülümseme sundu. "Eğer derseniz ki; sadece birkaç gün vakit geçirdiğin için âşık olduğunu düşünüyorsun... Haklı da olabilirsiniz ama ben onu gördüğümde kalbime sahip çıkamıyorum. Nefeslerim ona koşuyor, kalbimin peşinden... Üstelik aramızdaki ten uyumu, düşünce uyumu ve ortak zevklerimiz de önemli ve bunlar uyuşuyor."

Bayan Clair, onu anlıyordu. Kendisi de küçük bir kıvılcımın, kuyruklu yıldızın peşinden koşarak aşkı bulmuştu. Genç kızın da âşık olduğunu anlamak onun için zor değildi, bakışları bile ele veriyordu onu.

"Hayır, sen âşık olduğunu sanıyorsun diyerek saçmalamayacağım canım. Çünkü insan âşık olduğunu anlar. Ona sadece bir kez bakarak bile anlayabilir, kimi zaman binlerce kez bakmak da gerekebilir. Şans bu ki sen ilk bakışta anladın bunu..."

"Peki, şimdi ne yapacağım? Ne olacak?" derken kaygılı bir şekilde kaşlarını indirdiğinde Bayan Clair onun bu çocuksu tavrına kahkaha attı.

"Şimdi tatlım, annenin ve babanın yanına iniyorsun. Her zamanki gibi davranıyorsun fakat bir erkek arkadaşın olduğundan bahsediyorsun. Emin ol, anlayışla karşılayacaklar çünkü sen küçük bir kız değilsin."

"Umarım dediğiniz gibi anlayışla karşılarlar. Bu arada... Teşekkür ederim Bayan Clair, siz olmasanız heyecandan bayılabilirdim," deyip kadına sıkıca sarıldı ve geri çekildiğinde kadına ona gülümseyerek "Ah küçük prenses, hadi aşağıya in," dedi.

Minel hızla odasından çıkıp, ahşap basamakları indiğinde geniş yemek masasında, mükellef bir sofraya oturan annesine ve babasına bakarak tebessüm etti. "Hoş geldiniz..." diye şakıyarak hızla masadaki yerini aldığında annesinin ona kaşlarını çatarak bakması üzerine şaşkınca kaşlarını kaldırdı.

"Ah, Minel bu halin ne?"

"Ne var ki halimde?" deyip üzerine baktı. Gri bir eşofman altı ve kırmızı, önünde baskı olan bir tişört vardı üzerinde.

"Eşofmanlarla mı karşılıyorsun bizi?"