Hasta Kalp

26

30. Bölümde final olabilir. Şoke olmayın diye diyorum.
Sadece mutlu son mu yoksa mutsuz son mu olsun karar veremedim. Ama benim aklımda çok iyi bir fikir var ve onu gerçekleştireceğim galiba.

Neyse ;

İyi okumalar. :)

İlerliyorum. Minik evimize geldiğimde üstündekileri çıkarıp rahat şeyler giydikten sonra saçımı at kuyruğu yapıp televizyonun karşısına oturdum.

Amacım kafa dinlemek ama ben gürültü bir müzik açmıştım.

Gerçek Amacım ne peki: Kulağım zarı patlarsa belki ölebilirim, sanırsam amacım ölmek.

Belkide İngilizce bir sözlüğü kafama geçirip beynimin cılkını çıkartırım. Veya sadece beyin soğanını çıkarıp ızgarada et sote yaparım. Aslında fena fikir değil ha!?

Kapının çalmasıyla yerimden sıçradım. İlk önce kendi kendime konuşup aklılımda saçma sapan şeyler kurdum. Ama bunun bana bir yararı olamayacağını bildiğim için bu hareketi rafa kaldırdım.

Ayaklarımla birlikte kapıya doğru ilerledik.

Kapıyı açtığımda karşıma Eddy çıktı.
İngilizce konuşarak:

"Eddy? Neden buradasın? "

"Şey ben... Sendenhoşlanıyorumvebenimleçıkarmısın? "

Çok hızlı konuşmuştu ve ben hiç bir şey anlamadım.

"Tekrar söylesene, anlamadım da"

"Senden hoşlanıyorum ve benimle çıkmanı istiyorum. İstediğin şekilde sınır veya kural koyabilirsin. İstediğinde öper, istemediğinde kılına bile dokunmam. Ama.... Anla işte sana bu kısa zamanda aşık oldum ben. Benimle birlikte yaşayıp, kırmızı gülüm olur musun? Benimle birlikte hayatın tadına bakıp, birlikte bu dünyadan ayrılır mısın? (Güldü) Torunlarımıza sen kazak örmek, benimde onlara araba yapmama izin verir misin? Senin gözünden benim bakmamı, benim kalbimden kendini görmek ister misin? "

"Bilmiyorum.. Kahretsin ki bilmiyorum.... Ama be-"

"Zorunda değilsin"

"Sana bu gözle hiç bakma-"

"Biliyorum. "

"Lanet çarpsın senin Sözümü kesip durma Eddy! "

"Tamam"

"Evet seninle torunlarıma kazak örerim, kırmızı gülün de olurum."

"Sana aşığım"

Biliyorum. Ama ben... Kime aşık olduğuma emin değilim.

Beni kucağına aldı ve döndürdü.

Sonra yere bıraktı. Kenardaki askılıktan bir palto aldı. Üzerime sanki ben kristaller oluşmuşum gibi dikkatlice giydiriyordu

Uraz pisliğini bana başlarda iyi davranıyordu. Sonra ne oldu? Bıraktı beni.

"Eddy sakın bırakma beni."
Yere çömelmişti kapşanlumun fermuarını kapatmak için. Bana baktı. Kalktı be ellerinin arasına yüzümü aldı. Baş parmağıyla da yanaklarımı okşuyordu.

Garip bir şekilde Soğumuş olan burnumun ucunu öptü.

"Ben seni bırakmam ama sen? sen beni bırakmazsın değil mi? "

Bende ayak uçlarımdan yükselip onun burnunun ucunu öptüm.

"Bir gün öleceğim. Ve o gün sakın ağlama. Seni seven bir kız bul ve her yıl, ölüm yıl dönümünde onuda yanıma getir ki zevkini öğreneyim. (güldüm ve sonrada tekrar ciddileşerek)Sakın bir delilik yapma. "