Hasta Kalp

29

Medya da Urazla Dicle,
Multi videodakini açıp okuyarak dinleyin.

İyi okumalar :)

Dicle'nin kalbi durduğu zannedilmişti, oysaki daha alınacak nefesleri vardı.

Uraz, dayanamadı. Doktora sorup içeri girecekti. Ve Dicle'yi sadece görüp çıkacaktı.

En sonunda o izni almıştı. Dicle'nin yanına gitti.

Anlına küçük bir öpücük kondurdu. Seviyordu. Aşıktı. Hala.

Ellerini tuttu. Yanı başına oturdu. Genç adamın gözyaşları, genç kızın ellerine birer birer düşüyordu.

"Dicle beni bırakıp gidecek misin? Hayallerin ve seni sen yapan kurguların, sensiz onlarda yok olacak. Onları bırakamazsın. Seni hala seviyorum Dicle. Benide Uzay'ı da affet. En cokta beni :)"

"Affettim. Ve seni çok seviyorum."

Bu sözcükklerden sonra mutluluğu bozan şeyse makinanın kalp atış şekillerinin düz durmasıydı.

ilk önce genç adam almamış öylece duruyordu. Ama sonra gerçek birer birer beynine doluştu.

Dicle ölmüştü.
O ölmüştü.

Genç kız hayattan kopmuştu. Minik gülücükleri yoktu artık. O gözleri dünyaya bir daha bakamayacak üzere kapanmıştı. Minik burnu hayalindeki eşinin yemek kokularını alamadan kapanmıştı. Kulakları daha ilk bebeğinin çığlığını duymadan mühürlenmişti. Açılmayacaktı da...

Odaya Doktorlar doluşmuş, Dicle'ye müdahale ediyorlardı. Uraz da orada durmuş makineye bakıyordu. Hiç bir hareketlilik yoktu...

Doktor genç kızın üzerindeki çarşafı başına kadar çekti.

Dışarı çıkarkende Uraz'ın omzuna vurarak o acı haberi verdi:

Başınız saolsun..

Her insan bir gün ölecek. Dicle'de öldü ve kanser sadece ölüm için bir nedendi. Bakalım benim nedenim ne olacak; sizin nedeniniz ne olacak?..

Kısa ve öz bir bölüm oldu. Nasip olursa bir daha ki bölüm final olacak :)

Eğer yazım yanlışları varsa yanlışları boşverin . :)

Kitabımin krşfedilmesi için başkalarına da önerirseniz çok mutlu olurum.

Voteler ve yorum yaparsanız da mutlu olurum.

Görüşmek üzere! :)
Sağlıcakla kalın! :)