Chapter 27 - That Bitch Girl

12 2 0
                                    

Mich Pov

Napagpasyahan kong pumunta muna dito sa mall ngayon since sabado naman. Pantanggal stress, di ko kasi alam kung paano ako magpapaalam kay mommy na papuntahin siya sa monday sa guidance. As if naman kasi na papayag siya. Once in a blue moon.

Kaya ngayon nandito muna ako sa starbucks...

Kasalukuyan akong umiinom ng kape nang may mapansin ako

Oh shit! It can't be! Ayoko pang mamatay. Jusko Lord. Papano ba naman kasi, may nakatinging lalaki sakin, hindi naman sa nag a assume pero feeling ko sakin talaga siya nakatingin eh. Kahit pa nakashadessiya no.

Pero di naman maipagkakailang gwapo to. Pero shems. He's so very stupid guy. You know why?

He's only wearing shades inside this starbucks. Like DUH! Remember, air conditioned. What a stupid guy. Katirikan ba ng araw dito sa loob? Or baka naman may sore eyes. Hayy.. Bahala siya sa buhay niya. He's not my business anymore. Makaalis na nga lang.

Nandito na ako ngayon sa bilihan ng accessories. Bumili ako ng bracelets, earings and necklace.

Then next pumunta naman ako sa bilihan ng mga damit. You know? I like dress. Especially the purple one.

And shoot! May nakita ako dun. Papunta ako ako at malapit ko nang makuha ng may biglang nauna. Potcha. Nauna ako dun eh.

"Uhm, excuse me miss. Nauna kasi ako jan sa dress na yan eh." Sabi ko dun sa girl

"Oh. Sorry na lang but first come first serve. Babush!" Sabay alis. Aarrghhh! Bwisit na babaeng yun! Sarap kalbuhin.

Umalis na ako dun. Nawalan na ako ng gana bumili ng damit. Dun na lang ako sa bilihan ng shoes.

Pumipili na ako ng magandang rubber shoes dito. Uhm, san ba maganda. Eto? Eto? O eto? Hay... ang hirap mamili. Kunin ko na nga lang lahat to. Patayo na ako nang...

"Ah, excuse me. Do you have another size of this one? I found it cute. It is the most expensive here?"

Ang arte naman nung nagsalitang yun. Akala mo kung sino. AT tsaka duh, tatanungin kung ayun daw ba yung pinakamahal? Duh. Di nakikita sa presyo ang kagandahan ng isang bagay. Madala na nga lang tong akin sa cashier.

"Hey. Miss! I am talking to you bitch." Bat ang sama nito? Sino bang kaaway? Di ko nakikita kasi nakatalikod ako. Maharap nga.

"Are you deaf or what?" A-ano daw? Ang gulo nitong babaeng to ah. Paano pag harap ko sakin siya nakatingin.

"Are you talking to me?" Tanong ko.

"Isn't it obvious?" Aba't puta! Ang arte nito ah! Pag ako di nakapagpigil. Mapapatay ko to lalo na at stress pa ako ngayon.

"Obviously no. Then why are you talking to me. Do i know you?"

"Like DUH! As a saleslady, you dont need to know the name of the customer. Are you new here?" A-ano bang sinasabi nito? Di ko magets eh.

"Are you out of your mind?"

"How dare you bitch!" Abat maka bitch to sakin. Ni hindi ko nga to kilala eh.

"What? You call me a bitch? Don't get me wrong. I don't know you, even your name. So stop acting that were close. You bitch!" Bawi ko sa kanya.

"What the hell? What are you talking about?" Eh siya nga amg hindi ko maintindihan dito eh

"No. I must be the one who could say to you that. Then what are you talking about? Be thankful because i am not talking to the strangers, besides, you're a bitch. So game!" Hahaa go with the flow ah.

"Im not a stranger here. I am a customer. A buyer"

"Then why are you saying that to me?" Tanong ko

"Because you are a saleslady here right? Dont get me wrong."

"What the Heck?! Im not a saleslady!." Medyo pasigaw kong sabi.

"Oh. Im so sorry. I thought you are one of the saleslady here eh."

"Oh. How stupid Girl."

Pagtapos niyang sinabi yon, di ko na siya pinatulan para di na lumaki yung gulo. Binayaran ko na lang yung akin tapos umuwi na.

--------------------------

My Dream GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon