Έρωτας με γεύση ... Παρίσι

Κεφαλαιο 28

"Μιχάλη!"είπα χωρίς να το πιστεύω
Ηταν κάτω απο το σπίτι με ενα μπουκάλι μπίρα στο χερι(και πολλά στο αυτοκίνητο),μεθυσμένος και έκλαιγε!
"Κατεβα σε παρακαλώ!"μου φώναζε
Ήμουν έτοιμη να κατεβω αλλά είχα ορκιστεί να κρατήσω ψυχρή στάση.
"Φύγε!"απάντησα"θα σηκωσεις όλη την γειτονιά στο πόδι!"
"Δεν με νοιάζει!"φώναξε"ας τους ξυπνησω όλους,ας κάλεσαν την αστρονομία!Εδω εγω εκμακ ικανος να σκοτωσω για σενα κι ας με πάνε μέσα..αυτό θα με νοιαξει?!"
"Δεν σε νοιάζει να μπεις φυλακή?"ρωτησα ειρωνικά περιμένοντας να τον αποστομωσω
"Τι να την κάνω την ελευθερία αν δεν έχω εσένα Λια?"απάντησε και έπεσε με τα γονατα στον δρόμο κλαίγοντας
Τοτε ήρθε η Αννα και με αγκάλιασε
"Γιατί βγηκες μαζί του?"της ψιθυρισα
"Στην αρχή δεν ήθελα αλλά μετα άκουσα πολλά που ανατρέπουν τα πάντα!"
"Δεν θέλω να μάθω τίποτα!"είπα θυμωμένη και γυρισα προς τον Μιχάλη με την ίδια διάθεση "φύγε κι εσύ!"του φωναξα δακρισμενη
"Ο Ηλίας το έκανε!"μου φώναξε
"Τι?"
"Μου το είπε εκείνη η γυναικα μετα γιατί το μετάνιωσε!"
"Τι μετάνιωσε?"ρώτησα έκπληκτη
"Την έβαλε να κανει αυτό ακριβως που είδες μονο και μονο για να μας χωρίσει!!"
"Αυτί ήθελα αα σου οω κι εγώ και δε με αφηνες!"
Κατέβηκα στον δρόμο και όταν με είδε ο Μιχάλης έτρεξε να με πάρει αγκαλιά..εγώ εκανα πίσω
"Γιατί να σε πιστέψω?"τον ρωτησα καχύποπτη
Εκείνος με κοίταξε στα μάτια και απάντησε
"Γιατί εδω.."εβαλε το χερι στην καρδια μου"...λεει πως λεω αληθεια!Στο λέει η καρδιά σου οτι σε αγαπάω..όπως λέει και ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς εμένα!"
Ήμουν έτοιμη να κλάψω όμως εκανα την δυνατή
"Κανείς λάθος!"είπα και έσπρωξα το χερι του απο πανω μου"Μπορω να ζήσω μακριά σου..μπορώ!"κύλησαν τα δάκρυα μου και γύρισα προς την πόρτα για να μην με δει και να φύγω..
"Γιατί προσπαθήσεις να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου?"
Γύρισα προς εκείνον και τον κοίταξα
Και συνέχισε...
"..αυτό προσπαθεις να κανείς.Εμένα δνε μπορείς να με κοροϊδέψεις το νιώθω οτι λες ψέματα!Γιατί λες ψέματα?"
"Φύγε!Με απάτησες!"είπα και τελικά δε μπόρεσα να κρατηθω..ξεσπασα σε κλάματα
"Μην κλαις!"ήρθε να με αγκαλιάσει
Εγώ ένα να πίσω
"Μην κλαις..και δε σε απατησα ατο ορκίζομαι!Ηταν κόλπο του αδερφού σου.Μπορούμε να πάμε να την ρωτησουμε..σε παρακαλώ ελα μαζί μου!" Μου έδωσε το χερι του
Το επιασα αλλά μετα το άφησα
"Θα σκεφτώ!"του είπα και έφυγα!

Ανέβηκα στο σπίτι και ετρεξα στην αγκαλιά της Αννας!
"Αλήθεια μου είπε?"
"Ναι..!"Μου απάντησε
"Μα πως είσαι τόσο σίγουρη?"
"Μου το είπε και πραγματικά ο αδελφός σου είναι ικανός για όλα..άσε που τον ακουσαμε να λέει και 'άσε με' όταν μπήκαμε στο σπιτι"
"Θέλω να το εξακριβώσουμε!"της είπα με ελπίδα οτι λέει αλήθεια
"Θα πάμε αύριο σε εκείνη την γυναίκα..εντάξει?"
Εγώ την αγκάλιασα και πήγαμε για ύπνο