Έρωτας με γεύση ... Παρίσι

Κεφαλαιο 50

"Βρε παιδιά ανησυχώ πολύ.." είπα ξεφυσώντας "εδω και 4 ωρες δεν με πηρε τηλεφωνο ο Μιχαλης.."
"Ε και?"
"Τι ε και ρε Αλεξη?Ειναι με την μανα του..μπορει κατι να εγινε..να τσακωθηκανε..κατι!Να τον παρω τηλεφωνο?" απαντησα
"Παρ΄τον!"απαντησε ο Αλεξης
"ειναι ανησυχιτηκο που τοσες ωρες ουτε φωνη ουτε ακροαση.."συμπληρωσε η Αννα
Και τον πηρα τηλεφωνο..

"Ελα Λια!"
"Που εισαι?Εισαι μονος?"
Δεν απαντουσε..
"Μιχαλη με ακους?"
Τον ακουσα να ανασαινει
"Με ακους?"
"Ναι!"Απαντησε τελικα κλαιγοντας
"Μιχαλη κλαις?..γιατι κλαις?Τι επαθες?"
Δεν απαντησε ξανα παρα εκλαιγε..
"Μιχαλη που εισαι?"
"Στο..στο νοσοκομείο!"
"ΤΙ?Εισαι καλα?"
"Εγω ναι!"ειπε κλαιγοντας
"Η μητερα σου πουειναι?"
Εκεινος εκλαιγε κιαλο
"Σε ποιο νοσοκομειο είστε?"

Μου ειπε το νοσοκομειο και τρεξαμε με τα παιδια να τον βρουμε!
Μετα απο περιπου μιση ωρα ημασταν εκει.

"Παιδια εκει ειναι ο Μιχαλης!"μας ειπε ο Αλεξης τρεξαμε κοντα του.
"Αγαπη μου τι εγινε?"τον ρωτησα ολο ανησυχια
"Ειμασταν με την Ειρηνη στο σπιτι μου και μου μιλουσε..καποια στιγμη προσπαθουσε τοσο πολυ να με πείσει οτι θελει μια ευκαιρια ακομα ενω εγω δεν πιστευα λεξη απ οσα ελεγε.Καποια στιγμη της ειπα οτι δεν θελω να την ξαναδω στα ματια μου και να φυγει,αρχισε να κλαιει πολυ εγω ομως δεν την λυπηθηκα καθολου και συνεχισα να την βριζω και να της λεω να φυγει.Βγηκε απ το σπιτι και πηγε κλαιγοντας στον δρομο,κι εκει..."αρχισε να κλαιει
"Τι εγινε εκει?"
"Την χτυπησε ενα αμαξι!"
"Τι πραγμα?!"ειπε ο Αλεξης σαν να μην το πιστευει!
"Και πως ειναι τωρα?"ρωτησε η Αννα
"Δεν ξερουμε ακομα.."απαντησε ο Μιχαλης

Μετα καθησαμε..
ο Μιχαλης εκλαιγε υπερβολικα και εγω τον πηρα αγκαλια να ηρεμήσει.
Και Αλεξης ομως την ηξερε καμποσα χρονια..οποτε κι εκεινος ηταν πολυ στεναχωρημενος.

Μετα απο ωρα ηρθε ο γιατρος.
Τον ειδε ο Μιχαλης και πεταχτηκε πανω.
ετρεξε κοντα του..

"Πως ειναι γιατρε?"