Κεφαλαιο 52

304 22 0
                                    

"Γιατρε τι εγινε πείτε μου!" ρωτησα ξανα μες στην αγονία
"Εσεις ειστε η κοπελα του παιδιου της?"
"Μαλιστα!"
"Τοτε θα πρεπει να του μιλησετε με τροπο.."μου ειπε

"Μα τι εγινε?Πειτε μου!"ειπα προσπαθωντας να μην φωναξω,αλλα τα δακρια μου ετρεχαν ολο και πιο πολυ.
"Η γυναικα.."
"..ζει?"
δεν μου απαντουσε..
"Τι?"
κοιταξε κατω
"Πεθανε?"ρωτησα με τρεμαμενη φωνη
συνεχισε να μην απανταει και κοοιταξε το πατωμα
"Πειτε μου πεθανε?Γιατι δεν μιλατε,θελω να μαθω..ΠΕΘΑΝΕ?"
μου ξέφυγε και φωναξα..

Ο Μιχαλης ακουσε να λεω την λεξη 'πεθανε' πεταχτηκε πανω και ηρθε κοντα μας.
Με δακρυα στα ματια και εξαντλημενη φωνη με ρωτησε
"Τι ειπες?Πεθανε?"
"Δεν..δεν ξερω"απαντησα σιγανα
"Δεν μπορω..ζαλιζομαι..!"ειπε και επεσα κατω

"Μιχαλη εισαι καλα?" φωναξα "Χριστε μου τι επαθε!?Γιατρε καντε κατι!"
"Λυποθημησε.Βοηθηστε με να τον παμε σε ενα δωματιο"
τον πηγαμε τελικα,ξυπνησε και ο γιατρος του εκανε μια ηρεμιστική ενεση και τον αφησαμε να κοιμηθει.

βγηκαμε εξω και ρωτησα τον γιατρο
"Τελικα πειτε μου,πως ειναι η Κυρια Ειρηνη?"
"Ειναι σε πολυ κρησιμη κατασταση,δεν ξερω αν θα μπορεσει να κρατηθει στην ζωη..εμεις κανουμε τα παντα!"
"Χρειάζεται κατι?Να μεταφερθει καπου,καποια εγχηρηση? Δεν πηραζει για χρηματα οσα και να ναι!"
"Οχι προς το παρών..αν ειναι θα σας πω"απαντησε και πηγε στο γραφειο του

Κόντευα να τρελαθω..Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι θα πεθαινε.Μπορει ο Μιχαλης να μην ειχε επικοινωνία με την μητερα του απο μικρος,αλλα ειμουν σιγουρη οτι την αγαπαει και το μονο που ηθελε ηταν να ειναι καλα...δεν θα το αντεχε αν παθενε κατι!

Μετα απο λιγο πηγα στο δωματιο που ηταν ο Μιχαλης
"Ξυπνησες?"
"Λια,πως ειναι η μητερα μου?"
"Τι να σου πω,δεν ξερω" απαντησα δισταχτική
"Μου λες ψέματα..το βλεπω στα ματια σου.Πες μου τι εχει?"
"Η μητερα σου.."
"Πεθανε?"ρωτησε θλημενος
"Οχι!Ομως οι γιατροι δεν ειναι καθολου θετικοι..ειπαν οτι κανουν ο,τι μπορουν..απο κει και περα το αφηνουν στο θεο"
"Τι λες τωρα?"
"Ηρέμησε,πρεπει να ελπιζεις!"
"Πλακα μου κανεις?Οι γιατροι αφηνουν για την ζωη της μητερας μου να αποφασισει ο θεος και μου λες να ελπιζω?"
δεν απαντησα,πηγα κοντα του και τον αγκαλιασα.
Ξεσπασε σε κλαματα
"Αν παθει κατι η μητερα μου θα πεθανω!"
"Ηρεμισε,ολα καλα θα πανε!Αλλα μηπως πρεπει να πουμε στον Γιαννη τι γινεται?Σε εχει ταραξει στα τηλεφωνα!"
"Τον πατερα μου?Οχι!Δεν πρεπει να μαθει τιποτα..θα μαθει μονο αν..μονο αν πεθανει!"
"Μην το λες αυτο!Μπορει και να ζησει..και τοτε θα το πουμε!"
"Δεν θελω να δίνω ψευτηκες ελπιδες στο εαυτο μου...και σε παρακαλω μην το κανεις ουτε εσυ!"
δεν απαντησα..


Έρωτας με γεύση ... Παρίσιحيث تعيش القصص. اكتشف الآن