Έρωτας με γεύση ... Παρίσι

Κεφαλαιο 32

Ή Αν να έμεινε με τον Αλέξη στο σπίτι του και εγώ με Ρον Μιχάλη στο δικο μου.
Γύρω στις 4 τα ξημερώματα χτύπησε το κουδούνι...
"Άσε Μιχάλη πάω εγώ!"του είπα και πήγα να ανοιξω
"Τι θες εσύ εδώ Ηλία?"τον ρωτησα ψιθυριστά όταν τον ανικρισα στην πόρτα.
"Ήρθα να σου πω οτι ή θα τα φτιάξεις με τον κολλητό μου ή... "ηταν εμφανώς μεθυσμένος και εκνευρισμένος
"Πω μανία με αυτόν τον άνθρωπο!"είπα γελοντας
"Καλά..έκανες ρην λάθος επιλογή!"
"Τι θα κανείς?"είπα φοβισμένη αλλά προσπαθώντας να προσποιήθω πως δεν με νοιάζει
Γέλασε ειρωνικά και απάντησε
"Σύντομα θα το μάθεις!"
Έφυγε γελοντας και εγώ έκλεισα την πόρτα με δύναμη και αρχισα να κλαιω.
Ο Μιχαλης με ακουσε και ηρθε στο σαλονι.
"Αγάπη μου τι έγινε?"με ρωτησε
Εγω δεν απαντησα και ετρεξα και τον αγκαλιασα.
"Έλα ηρέμησε καινπες μου τι έγινε.."μου είπε και μου χαιδευε τα μαλλιά
"Τίποτα καληνύχτα!" του είπα και έπεσα να κοιμηθώ

Ήμουν πολύ ταραγμένη δεν μπορουσα να βγακω απο το μυαλό μου την εικόνα του Ηλία να γελάει ειρωνικά και σατανικά και να μς απειλεί οτι θα κανει κατι άσχημο..
θεέ μου τι θα μπορουσε να κανει??

Αυτά μου βασάνιζαν το μυαλό και δεν μπορουσα να κοιμηθώ.. με πήρε τοτε αγκαλιά ο Μιχάλης-λογικά κατάλαβε οτι ήμουν ανήσυχη-και με πήρε επιτελους ο ύπνος.

Ξύπνησα περίπου στις 11 το πρωί.Γύρισα απο την μεριά του Μιχάλη...είχε αφήσει ενα ενα γράμμα πανω..το διάβασα..
"Οχι ρε Μιχάλη!"