Έρωτας με γεύση ... Παρίσι

Κεφαλαιο 38

Πήγαμε στο σπίτι και χτυπησαμε την πόρτα.
Μας άνοιξε και είπε
"Ορίστε τα καθαρισα!"
"Ναι τον βλέπουμε"είπα ειρωνικά και γελασαμε.
Ο Μιχάλης όμως και κοίταξε περίεργα και δεν απάντησε.
"Λοιπόν πάμε μια βολτα?"είπε η Αννα
"Πάμε!"απαντησαμε
"Εγώ δεν θα έρθω!"είπε ο Μιχάλης"θα κάτσω εδώ να κοιμηθώ!"
"Καλά αγαπη μου θα κάτσω κι εγώ μαζί σου!"τον αγκαλιασα
"Όχι!"απάντησε καιντραβιχτηξε πίσω"πήγαινε με τους άλλους!"
Τον κοίταξα παραξενεμαινη και έφυγα με τα παιδιά.

Πήγαμε σε εν αμαγαζι και φαγαμε.Κάποια στιγμή τους είπα
"Παιδιά πάω να δω τον κάνει ο Μιχάλης στο σπιτι και δεν ήθελε να μείνω μαζί του!"
"Μην πας μου φάνηκε θυμωμένος!"μου απαντησε η Αννα ανήσυχη
"Εγώ θα πάω!"είπε και πήρα τα κλειδιά του Αλέξη.

Πήγα σπίτι και ανοιξα την πόρτα.
Είδα τον Μιχάλη στο καναπέ.
"Μιχάλη."είπα και γύρισε και με κοίταξε "τι κανείς?"συνέχισαν χαρούμενη
Εκείνος δεν απάντησε.
Τους είδα ενα δάκρυ να κυλά στο προσωπο του.
"Μιχάλη κλαις?Γιατί κλαις?"τον ρωτησα και ετρεξα κοντά του
"Άφησε με!"μου φώναξε
"Μα γιατί?"
"Τολμάς και ρωτάς το γιατί?Δεν καταλαβαίνεις?"
"Όχι!δεν καταλαβαινω καθόλου αυτή σου τη στάση απέναντι μου!Για καντη μου λιανη..εξήγησε μου!"του απάντησα θυμωμένη
"Πολύ ωραία λοιπον..Με τον Σάκη τι παιζει?"
"Γιατι παίζει κάτι?"
"Την μια σας βλέπω μέσα στην νύχτα να κοιταζομαστε στα μάτια και να του εκφράζεις τον θαυμασμό σου,και να με βριζεις και να με κατηγορεις κιόλας μετα οτι και καλά ζηλεύω...λες και είμαι κανένας μαλάκας και φνς καταλαβαίνω οτι σπάστηκες που σας διέκοψα!"
"Τι είναι αυτά που λες?"
"Μην με διακόπτεις!Και απο την αλλη σας βλέπω να ξανακοιταζοσαστε στα ματια και να πιάνεται τα χέρια πρωί πρωί..κα να έχετε κιόλας μετα ενα ένοχο βλέμμα!Δεν είμαι βλακας Λια..ξέρω οτι είστε μαζί και με κοροιδευετε!"
Ηταν πολύ θυμωμένος.
"Λες ασυναρτησίες!εγώ εσένα αγαπάω όχι τον Σάκη!"
"Δεν σε πιστεύω!"είπε και μου εδωσε την τσάντα μου
"Το κανεις τώρα?"τον ρώτησα
Εκείνος με κοίταξε στα ματια και μου είπε
"Λια χωρίσαμε!"
"Οχι..Μιχάλη,πως χωρίσαμε τι λες?"φωναχα όσο εκείνος με έβγαζε έξω.
Μου έκλεισε την πόρτα με δύναμη και εγώ άρχισα να κλαίω.
"Μιχάλη σε αγαπάω.Δεν αντεχω μακριά σου!"του φώναξα
Εκείνος δεν απάντησε και έφυγα.

Πήγα στην πλατεία και εκατσα σε ενα παγκάκι...Ηταν νύχτα και έκανε κρύο.
Ο αέρας φυσούσε δυνατά αλλά εγώ δε έδινα σημασία σε τίποτα..ήμουν πολύ λυπημένη!
Κάποια στιγμη άκουσα μια φωνη πίσω μου.
"Λια!"
Γυρισα και κοίταξα ...