Ik zit weer is alleen in pauze. Zoals altijd. Eerst de basisschool en nu de middelbare, ik zit nu in de 5e van VWO. Niemand, maar dan ook echt niemand mag mij ze pesten me allemaal en het blijft niet alleen bij woorden, nee hoor was het maar zo, ze steken m'n banden lek, snijden m'n zadel kapot, slaan en schoppen me en zo kan ik wel even door gaan. Mijn vader wordt er ook niet echt aardiger op, sinds ik hem heb verteld dat dit alles gebeurd zit hij zowat elke dag straal bezopen in een of ander random café. Daar heb ik ook niet veel aan. En als hij thuis komt tja dan is het al helemaal erg, dan zorg ik er voor dat ik boven ben huiswerk maken of slapen dan laat hij me wel met rust. Nu vraag je je zeker af waar mijn moeder is. Ze ligt onder de grond. Toen ik 8 was, het was echt vreselijk, ik kan me die dag nog goed herinneren maar ik moet er niet meer aan denken dan moet ik huilen. O ja bijna vergeten ik heb nog een broer, Maurice hij is niet de slimste maar hij is heel aardig en hij komt altijd voor me op tenminste thuis, op school kan niet hij zit namelijk op een school voor speciaal onderwijs. Daar begon het al mee, dat hij niet naar een normale school kan had ik het maar nooit gezegd. Ik hoor de bel gaan wat betekend dat ik nu les heb, Engels, dat is mijn lievelings vak. De leraar zegt dat ik heel goed ben in Engels ik zelf vind het wel mee vallen.
De bel gaat. Eindelijk weer een dag van deze ellende verlost. Ik loop naar de kapstok en pak mijn jas, ik zie de pesters al aan komen dus doe ik hem snel aan en loop zo snel mogelijk naar het kantoor van mijn mentor, die weet er het een en ander vanaf ook niet alles maar ik ben trots op mezelf dat ik hem heb verteld dat ik gepest wordt hij zei dat als ze weer achter me aan zitten ofzo dat ik dan naar zijn kantoor kan komen want daar komen ze niet, waarom? Geen idee.
De volgende dag wordt ik wakker van mijn wekker. Mijn vader zal nog wel slapen, dus maak ik Maurice wakker. Ik snel naar beneden om ontbijt en brood voor school klaar te maken. Als ik net klaar ben komt Maurice beneden. "Goeiemorgen Maus goed geslapen?" vraag ik net zoals elke ochtend "mah gaat wel jij?" "kan beter" glimlach ik flauw. "Als jij nou even snel je ontbijt opeet dan zet ik onze fietsen buiten" "ja is goed" "Eef?" "Uhu" "pas goed op jezelf he?" "Ja zal ik doen dankje" glimlach ik naar hem. Hij is ook altijd zo bezorgd wat helemaal niet hoeft ik red me prima altijd al gedaan.
Als we op de fiets zitten rijden we nog een stukje samen en dan scheiden onze wegen. "Doei tot vanmiddag!" Schreeuw ik hem nog na "Doei zie je vanmiddag en succes Eef" roept hij terug. Ik glimlach en fiets snel door. Als ik op het schoolplein ben aan gekomen, parkeer ik snel mijn fiets en loop snel naar binnen. Ik ga snel naar mij kluisje en mik de boeken die ik niet nodig heb, mijn jas en gymtas in mijn kluisje. Ik haat gym. Waarom? Nou dat zal ik is zeggen dan pesten ze me nog erger en de docent? Die doet gewoon lekker mee, daarom dus. Ik loop snel naar het kantoor van mijn mentor, hij wil altijd aan het begin van de dag een gesprekje niet dat het helpt ofzo maar oke. Ik klop op de deur, doe hem open en loop naar binnen. Maar niet alleen mijn mentor is er ook een onbekende jongen ik vraag me af wie dat is. Ik kijk daarom ook vragend naar mijn mentor. "Ha Eva goed je weer te zien" begint hij "uhm ja" mompel ik "dit is Floris en hij zit bij jou in de klas zou jij hem willen rondleiden vandaag en hem wegwijs maken door de school?" vraagt hij oh nee he denk ik waarom ik nou weer straks gaat hij nog met die pesters meedoen en dan zit ik met hem opgescheept. Nog wat twijfelend zeg ik "ja is goed" "mooi" en hij geeft me een geruststellende blik hij is rond de 40 en hij is wel aardig en begripvol hij zei ooit tegen me dat hij zelf vroeger ook is gepest geen idee waarom. Hij richt zich weer tot die Floris en geeft hem zijn rooster "als je vragen hebt kun je altijd bij mij of Eva terecht" zegt hij en knipoogd naar me. Ik zucht en rol met mijn ogen. "Oke bedankt" zegt Floris met een lage sexy stem. Wacht wat?! Eva je kent die gast niet eens doe normaal! Floris loopt naar de gang, ik wil hem achterna lopen maar wordt tegen gehouden door de stem van meneer de Vries "Eva" "ja?" vraag ik "voor deze keer slaan we het gesprekje over maar de volgende keer wil ik wel dat je weer hier komt voor een gesprekje" "yo is goed" ik zucht opgelucht geen gesprekje, eindelijk iets wat me mee zit in het leven! "Uhm hoi Eva was het toch?" vraagt Floris lief wow dit is serieus de 1e keer dat iemand aardig tegen me is naast Maus. "Uhm ja en jij was Floris toch?" "Ja volgens mij wel voor zover ik weet" denkt hij grappig te zijn wauw wat een lolbroek voel het sarcasme. "Yeah right" "wat hebben we het 1e?" vraagt hij. "Engels 2e verdieping" zeg ik snel "oh shit" mompel ik terwijl ik naar mij horloge kijk. "Wat is er?" vraagt hij "we zijn een beetje aan de late kant" "gelukkig is ze niet zo streng" mompel ik er snel achteraan "kom!" Zeg ik en ik loop snel naar het Engelse lokaal. Ik klop aan en doe de deur open. Iedereen kijkt onze kant op "BRIEFJE!!" schreeuwen ze allemaal door de klas, mevrouw Jonkers maant de klas tot stilte en kijkt me vragend aan. "Sorry mevrouw maar ik moest langs meneer de Vries en toen was daar een nieuwe leerling.'' Wijs ik naar Floris, "en toen heeft hij nog van alles uitgelegd aan hem en toen zijn we zo snel mogelijk hier heen gekomen" zeg ik verontschuldigend. "Het is al goed" zegt ze ik zucht opgelucht. "Ga maar snel zitten en..." ze kijkt vragend naar Floris. "Floris" zegt hij snel "Floris wil jij je even voorstellen aan de klas?" "Ja is goed" ik loop snel naar mijn plek achterin en Floris gaat vooraan staan. "Nou uhm ik ben Floris Wolfs ik ben 18 jaar en ik kom uit Amsterdam" aha een echte hollander dus dacht ik al. Schilt niet veel ik ben 16 nu 7 augustus wordt ik 17. "Waarom ben je naar Maastricht verhuist?" wordt ik door mevrouw Jonkers uit mijn gedachten gehaald. "Mijn moeder heeft hier een baan aangeboden gekregen" "oke bedankt ga maar zitten" ik pak snel mijn boeken en sla ze open, in mijn ooghoek zie ik dat Floris naar mij toe komt. Ik kijk snel mijn boeken in en begin alvast met een opdracht. "Is deze plek vrij?" vraagt hij met zijn lage sexy stem, oh god ik denk dat ik hem leuk vind en ik ken hem nog niet eens een uur. "Uh ja" zeg ik verbaast dat hij naast me wil zitten ik bedoel er zijn nog zat plekken over en dan gaat ie uitgerekend naast míj zitten. Hij gaat naast me zitten en de les begint.
