Zenuwachtig loop ik heen en weer. De post kan elk moment komen en Eva is nog steeds niet beneden. Waarom duurt het zo lang? 'Eef kom je?' Roep ik gespannen naar boven 'kom eraan!' Wordt er terug geroepen, waarna de brievenbus kleppert en er iets op de deurmat valt. Ik loop er naar toe en pak alle post op, terwijl ik de enveloppe er tussenuit vis en gooi de rest van de post op de keukentafel. De tafel waar we aan hebben gelachen, gehuild, geschreeuwd en op hebben gevreeën. Ik zie het nog zo voor me. We hadden net een zaak afgerond en alle twee hadden we zin. De spanning was om te snijden, en mijn broek voelde strak aan. Het was niet meer te ontkennen. Niet meer te ontlopen. We gaven ons alle twee over aan onze gevoelens. 'Flo?' Wordt ik uit mijn gedachten gehaald 'oh hé, zei je wat?' Vraag ik wat afwezig 'ja, wat gaan we doen?' Vraagt ze nog is 'oh gewoon even een ritje maken' haal ik nonchalant mijn schouders op terwijl ik haar van top tot teen bekijk. Zoals gewoonlijk ziet ze er weer is prachtig uit. 'Bevalt het uitzicht je?' Vraagt ze grijnzend, terwijl ze een kus op mijn lippen drukt. 'Natuurlijk, altijd' grijns ik, terwijl ik haar terug kus. 'Ik hou zielsveel van je, wist je dat?' Fluister ik, terwijl ik een pluk haar achter haar oor strijk. 'Natuurlijk wist ik dat. Weet jij ook dat ik super veel van jou hou?' Antwoord ze terug met een idiote grijns op haar gezicht, wat haar nog mooier maakt. 'Uiteraard' glimlach ik en sla mijn arm om haar schouders.
'Ogen dicht' beveel ik haar 'ja, baas' grinnikt ze 'ik ben veel liever je vriend' lach ik terwijl ik een zacht tikje op haar kont geef, ik kon de verleiding gewoon weg niet weerstaan. 'Nou Floris! Gedraag je' giechelt ze, waardoor ik weet dat ze het niet echt meent. 'Kan ik niet' fluister ik in haar oor, terwijl ik over haar arm strijk, waar ze kippenvel van krijgt. 'Doe je ogen nou maar dicht schatje' probeer ik weer. 'Oké, oké' zucht ze waarna ze haar ogen sluit. 'Kom' pak ik haar hand vast.
'Oké, doe ze maar weer open' zeg ik als we op de plek zijn aangekomen. Langzaam opent ze haar ogen weer. 'Wat is het hier mooi' fluistert ze 'weet ik' grijns ik. 'Ego' lacht ze 'waarom zijn we hier?' Vraagt ze dan nieuwsgierig, het zal ook weer is niet. 'Ik heb iets voor je' glimlach ik en haal de enveloppe uit mijn binnenzak. 'Voor mij? Maar ik ben niet eens jarig' protesteert ze 'weet ik, neem nou maar aan' duw ik het in haar handen. Verbaasd kijkt ze naar de sierlijke letters op de enveloppe, wat haar naam vormt. 'Floris wat is dit?' Vraagt ze verward 'maak maar open' knik ik terwijl ik nerveus van mijn ene been op het andere wip. Langzaam opent ze de enveloppe, uit nog weer een ander zakje haalt ze een theezakje. 'Een theezakje?' Fronst ze verbaasd 'lees de vraag maar hardop' is het enige wat ik zeg, terwijl ik het doosje uit mijn andere binnenzak haal en op één knie ga zitten. 'Wil je met me trouwen?' Leest ze hardop voor, met grote ogen kijkt ze me aan terwijl de tranen over haar wangen stromen. 'En?' Vraag ik nerveus 'ja, ja natuurlijk wil ik met je trouwen' snikt ze en valt me in de armen. Glimlachend houd ik haar stevig vast, en opeens drukt ze een kus op mijn lippen. 'Dit was zo lief' fluistert ze, vol trots glimlach ik en open het doosje. Een simpele maar toch prachtige ring komt tevoorschijn. Ze glimlacht breed, terwijl ze me aankijkt. Langzaam schuif ik de ring om haar vinger. Waarna we elkaar uitgebreid zoenen. Ik ben de gelukkigste man op aarde.
Even een kort verhaaltje tussendoor. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Het spijt me dat het alweer zo lang is geleden dat ik Missie heb geupdate, maar ik kom gewoon niet verder. En omdat ik vind dat jullie toch een verhaaltje hebben verdient, heb ik deze maar even geupload.
X
