Eva's POV
'Eef kun je even naar de supermarkt?' Vraagt Wolfs, mijn collega waar ik al jaren verliefd op ben, maar het wordt toch niks want hij voelt niks voor mij en het mag niet anders wordt 1 van ons overgeplaatst en dat wil ik niet want Wolfs is de enige met wie ik goed kan werken. 'Ja is goed wat moet ik halen dan?' Vraag ik terwijl ik de trap van de Ponti afloop. Ik zie hem met de rug naar me toe staan, druk bezig met oliebollen bakken. 'Appelbeignets' 'hoeveel?' Vraag ik terwijl ik mijn tas pak en mijn portemonnee er in prop. 'Uh doe maar 4 pakjes' 'oke tot zo oliebol' hij draait zich om en kijkt me verbaasd aan 'oliebol?' 'Ja, je bent toch oliebollen aan het bakken?' 'Uh ja, ma..' 'nou dan' zeg ik plagerig, steek mijn tong uit en pak mijn tas. Hij grinnikt 'nou vooruit dan en nu hup naar de supermarkt anders is het straks allemaal weg' 'ja baas' grinnik ik, hij steekt zijn tong uit en gaat dan weer bezig met oliebollen bakken. Ik zeg nog gedag en loop dan de trap op, de deur uit richting de supermarkt.
Ik loop door de gangen van de supermarkt op zoek naar appelbeignets, dan zie ik een schap waar ze in liggen. Eindelijk. Ik kon het al niet vinden. Ik pak een paar pakjes en loop dan door naar de kassa, ik heb de hele tijd het gevoel dat iemand me achtervolgd, maar als ik dan achter me kijk dan staat er niemand het is ook verdacht rustig hier je zou denken dat veel mensen nog het één en ander nog moeten hebben, maar in totaal zijn er iets van 10 mensen in de winkel. Ik reken af en loop naar buiten nog steeds heb ik het gevoel dat iemand me achtervolgd, voor de zoveelste keer kijk ik achterom en weer zie ik niemand. Ik probeer mezelf te kalmeren en loop wat sneller, opeens voel ik een hand op mijn mond en wordt ik een steegje mee gesleurd. Ik wordt tegen de muur geduwd en dan zie ik zijn gezicht. Wie dafuq is dat?! Opeens begint hij me overal te betasten, ik begin te gillen 'laat me los! Nee blijf van me af!' Schreeuw ik en ik probeer hem van me af te duwen, maar hij is te sterk "verdomme Eef je bent rechercheur je laat toch niet zomaar iemand aan je komen!" Denk ik. Die gedachte geeft me kracht en het enige wat ik kan doen doe ik dan ook, ik geef hem een knietje. Hij valt kermen van de pijn op de grond. Ik grijp mijn kans en zet het op een rennen, gelukkig doe ik aan hardlopen en ren ik vaak op mijn werk waardoor ik dit goed kan volhouden. Ik hoor hem nog bitch roepen, maar ik besteed er geen aandacht aan en ren door met het tasje in mijn hand geklemd. Mensen kijken me raar aan, maar het boeit me geen reet. Eindelijk komt de Ponti in zicht, ik ren nog een stukje door, doe de deur open, gooi hem met een klap dicht en laat me via de deur naar beneden glijden, ik zet het tasje naast me neer leg mijn trillende handen in mijn schoot en sluit mijn ogen.
Wolfs' POV
Opeens hoor ik de voordeur dicht slaan. Dat zal Eva wel zijn. Ik ga weer verder met bakken, maar als ze naar een paar minuten nog niet beneden is begin ik me zorgen te maken ik laat de oliebollen voor wat ze zijn en loop naar boven. Als ik bij de voordeur aan kom zie Eva er tegen aan zitten, haar trillende handen liggen in haar schoot en haar ogen zijn gesloten. Ik loop naar haar toe en kniel voor haar neer 'Eef?' Fluister ik en ik pak haar trillende handen vast en dan merk ik dat ze zwaar ademt. 'Eef? Wat is er gebeurd?' Vraag ik bezorgd, langzaam opent ze haar ogen. Ze zegt niks en staart me aan. 'Kom' zeg ik, ik wil haar omhoog trekken, maar opeens begint ze te schreeuwen 'blijf van me af!' Brengt ze snikkend uit 'oh Eefje' en ik trek haar in een knuffel 'sssttt het is goed, je bent thuis er kan je niks meer gebeuren' probeer ik haar te troosten en ik wrijf zachtjes over haar rug, ik merk dat ze langzaam kalmeert, ik pak het tasje en help haar omhoog, ik ondersteun haar als we naar beneden lopen en zet haar op een stoel, ik loop naar de keuken, zet het tasje op het aanrecht en vul een glas met water. Ik loop naar haar toe, geef haar het glas en ga tegenover haar zitten. Ze neemt een slokje en ik kijk haar afwachtend aan. 'Wat is er nou gebeurt?' Vraag ik als ze niks zegt 'niks' zegt ze zacht 'Eef ik weet dat er iets is gebeurt, als je het me niet wil vertellen, dan is dat oké, maar dan moet je er wel met iemand anders over praten Marion bijvoorbeeld het maakt mij niks uit als je het maar verteld want jij weet ook dat als je niks verteld je je alleen maar rotter gaat voelen' zeg ik en ik pak haar hand vast. 'Je hebt gelijk' fluistert ze 'ik zal het vertellen, maar wil je het asjeblieft tegen niemand zeggen?' Vraagt ze bijna smekend en kijkt me aan ik knik 'ik zal niks zeggen'.
Eva's POV
Ik zucht diep en begin dan met vertellen. 'Eef toch' zegt hij met medelijden als ik ben uit verteld, hij staat op loopt naar me toe en trekt me in een knuffel, ik knuffel hem terug en leg mijn hoofd op zijn schouder en snuif zijn geur op. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, ik zal wel uren zo willen blijven staan. 'Uh Eef' 'hmm' 'ik moet verder met oliebollen bakken' 'oh ja sorry' ik laat hem snel los en kijk blozend weg. 'Geeft niet' ik weet gewoon dat hij nu glimlacht, hij drukt een kusje op mijn wang en loopt dan naar de keuken. Mijn hoofd schiet omhoog en zachtjes raak ik mijn wang aan die nog na tintelt. 'Ik uh ga even naar boven' stotter ik 'is goed' ik glimlach even en loop dan naar boven. Ik loop mijn slaapkamer binnen en werk even mijn make-up bij. Ik ga voor de spiegel staan "wat zal ik met mijn haar doen?" Vraag ik mezelf af. Ik besluit mijn haar gewoon los te laten misschien ook omdat Wolfs dat leuk vind maar ssstt, ik haal het elastiekje eruit en kam het nog even door. Ik doe mijn shirt uit, gooi hem in de wasmand en doorzoek mijn kast naar een leuk shirtje. 'Eva?' Hoor ik Wolfs achter de deur zeggen 'ja?' 'Marion en Fleur zijn er kom je?' Vraagt hij, de deur gaat een beetje open en zijn hoofd steekt om de hoek van de deur. Ik draai me om glimlach even en ga dan verder met mijn kast doorzoeken 'oh eh sorry' stamelt hij als hij ziet dat ik in mijn bh sta 'geeft niet' 'wat zoek je?' Vraagt hij nieuwsgierig 'Een shirt' 'moet ik helpen?' Ik krijg een glimlach op mijn gezicht 'ja graag ik weet niet wat ik aan moet' zucht ik en ga op mijn bed zitten, hij grinnikt en loopt naar mijn kast, mooi nu heb ik de gelegenheid om naar hem te kijken zonder dat hij het door heeft. 'Deze?' Vraagt hij en laat me een bordeaux rood shirtje zien met korte mouw. 'Ja dankje' ik spring op pak het shirt uit zijn handen en druk een kus op zijn wang. Ik doe het shirt aan en loop naar de deur 'kom je nog?' Vraag ik grinnikent 'uh ja' 'We lopen de trap af en als ik beneden ben zie ik dat Fleur en Marion me grijnzend aan kijken. 'Wat?' 'Niks' zeggen ze tegelijk nog steeds grijnzend 'oke dan' op dat moment gaat de bel 'ik ga wel' zegt Wolfs en verdwijnt de trap weer op. Fleur en Marion trekken me mee naar de bank en kijken me afwachtend aan 'nou? Wat duurde zo lang' ik haal mijn schouders 'gewoon ik zocht een shirt en toen hij binnen kwam stond ik in mijn bh en heeft me geholpen een shirt uit tezoeken' 'en waarom heb je je haar los?' 'Uh nou gewoon' stotter ik 'ha je deed het voor papa he!' Zegt Fleur 'niet zo hard!' 'Ja dus' grijnst ze misschien wel, misschien niet'. Op dat moment komt Wolfs de trap afgelopen met Romeo en Maurice achter hem aan. 'Maus!' Ik sta op loop naar hem toe en knuffel 'Eva!' Roept hij enthousiast als hij me ziet. Ik glimlach 'ga maar zitten' zeg ik als ik hem los laat.
23.00 uur
Ik sta met Marion te praten, maar wordt een beetje afgeleid door Wolfs die achter haar staat met Fleur te praten. 'Eef!' 'Huh wat?' Vraag ik en kijk Marion weer aan, ze grinnikt 'je hebt het echt te pakken he' ik bloos en kijk weg 'misschien' mompel ik.
Wolfs' POV
'Pap!' 'Hmm' 'ik praat tegen je' 'oh ja sorry Fleur' 'ga gewoon naar haar toe' 'ik ben je toch al gezegd dat ze niks voor mijn voelt' 'dat weet je niet, maar waarom zou anders haar haar los doen' 'weet ik veel' mompel ik 'omdat ze je leuk vind' 'hoe weet jij dat nou weer?' Vraag ik verbaast 'misschien heb ik haar ondervraagd' zegt ze onschuldig. 'Oh kijk ze gaat naar de keuken nou hup' zegt Fleur en duwt me in die richting. 'Ma..' 'geen gemaar je hebt nog maar 10 minuten kom opschieten gentleman' 'oke dan' ik geef mijn glas aan haar en loop naar de keuken.
Eva's POV
'Hey' hoor ik opeens achter me. Ik draai me om en zie Wolfs staan 'hey' 'ik uh wil je wat vertellen' 'oh? Wat dan?' Vraag ik nieuwsgierig 'ik uhm' hij zucht even en kijkt me dan aan 'ik vind je leuk' 'als in leuk leuk' mijn ogen worden groot droom ik nou? Ik knijp mezelf even een knipper met mijn ogen. 'Laat maar ik snap het al' hij draait zich om en wil weg lopen. 'Nee! Wacht' zeg ik een pak hem bij zijn arm hij draait zich weer om en kijkt me aan 'ik vind jou ook leuk' beken ik en kijk naar de grond die opeens heel interessant is. Ik voel een vinger onder mijn kin waardoor ik hem wel moet aankijken, zijn gezicht komt dichterbij en net op het moment dat onze lippen elkaar moesten raken roept Maurice mijn naam. 'Eva! Het aftellen gaat beginnen!' Roept bij enthousiast en rent de keuken in. 'Ja ik kom zo' 'nee kom nou' ik zucht even en kijk Wolfs aan. 'Sorry' fluister ik en druk nog snel een kus op zijn wang voordat Maurice me mee trekt.
'3,2,1. Gelukkig nieuwjaar!' Roepen we allemaal. Ik kijk naar Wolfs en hij kijkt mij ook aan, dan loopt hij naar me toe en drukt zijn lippen op de mijne, ik ben een beetje overdondert door zijn plotselinge actie, maar zoen hem gelijk terug en ik sla mijn armen om zijn nek. 'Gelukkig nieuwjaar' fluistert hij als we de kus hebben gestopt. Ik glimlach 'gelukkig nieuwjaar' fluister ik terug en druk dan mijn lippen weer op de zijne. Dit is de beste avond van mijn leven.
Einde :D
Iedereen alvast gelukkig nieuwjaar!!!
X
Esther
