You Wouldn't Believe This

Chapter 5: Exploration

Reader! Sorry sa typo and mix up ng chapters. Dalawa lang naman. Hindi na mauulit. Haha. Bangag kasi 'tong itouch, ang bagal. So here it is,

====================================

Habang Bumabyahe kami, si Katy parin yung nagdadrive. Nagisip-isip ako. Saan kaya safe pumunta? Hmph? Hanap dito, Hanap duon. Lingon dito, lingon doon. Aha!! Sa Condo ni Roxan! Siguro naman andun pa yun.. Ano? Alanganamang kaming 3 na lang ang nabubuhay dito. Ano? Movie lang? Pero naisip ko "paano nga kung kaming tatlo na lang ang natitira? Mabuhay pa kaya kami?" tss -__-' bago kami pumunta kila Roxan, naalala ko si Darwin. Yung kaklase ko na nakatira sa may malapit sa Espana. Basta doon.

Ako: Kat! Punta tayo kila Darwin. baka andun pa siya. Sunduin natin.

Katy: ay nako!! Tama. Pero pagbaba, ikaw naman mag-drive ah?

Ako: OO BA!!

Zoey: zZzzzzzz.......

"Langyang babae to. Walang ginawa kundi matulog."

Narating na nga namin ang Espana at tumungo kami doon sa bahay nila Darwin. Masikip don, pero masarap dumaan. Hehe. Syempre nagdahan-dahan kami. Tapos sumigaw ng mahina. Hala? Meron ba non? Sumigaw tas mahina? Whahah.

Ako: (pabulong ko) darwin!..... Darwin!......

Biglang may bumato sa'min na syang ikinagulat naming tatlo.

Zoey: huy! Halika na... Umalis na tayo dito.

Ako: teka lang, mamaya si Darwin yun eh.

Hindi nga ako nagkamali. Si Darwin nga, na hinulugan kami ng maliliit na bato mula sa kanilang roof deck.

Darwin: Guys! Wait lang.. Bababa na'ko.

Pagbaba niya....

Darwin: Tara na, umalis na tayo dito. Ako na lang mag-isa dito eh. Natatakot nako.

At agad-agad kaming bumalik sa kotse para pumunta kila Roxan. Hjndj ganoon kalayo yung condo nila Roxan. Sa katunayan nga eh, kung masipag ka, pwede momg lakarin yon.

Habang kami'y bumabyahe, nagopen up ako ng topic.

Ako: Pre! Bakit nga pala mag-isa ka lang sa inyo? Eh dati di na kayo magkandamayaw sa loob ah?

Darwin: nagpaiwan kasi ako nung isang gabi kila mama. Nagout of town sila, sa Subic lang naman kaya hindi nako sumama. Ang kaso mo, nabalitaan ko nga itong mga malalaking santelmo (ball of fire) na umaaligid sa kalye at nagbubunga ng mga pagbrown-out kaya naglock ako dito. At walang pinapasok.

Katy: Uhhhhh....... Diba ito na yung condo nila Roxan?

Zoey: Huh? Asan na tayo? Uy kila Roxan. Madaming pagkain dyan.

Ako: adik ka!! Matulog ka na nga lang dyan. Wala kanag ginawa kundi matulog!

Nagpark na kami at bumaba. Pero syempre nanigurado kami, kaya konti lang yung mga binaba namin, yung mga importante lang. Mahirap na. Kaya inapply ko ang Rule No. 1 and 2. Alam naa!!

Pumunta kami sa stairs at umakyat na. Langya, 20th floor pa'tong sila Roxan. Pagdating namin sa taas, hingal-kabayo lahat kami. Halos hindi makahinga, kaya uminom muna kami ng tubig na dala namin kanina. Whooo!! Aaahh!!

Pumunta na kami sa unit nila, ag dahan-dahang kumatok. Siguro naman, 20 floors na to. Wala pang nakakaakyat na santelmo. Nga pala, tinawag na naming "santelmo" yung mga bagay na na'encounter namin from our village.

Darwin: Roxan?..... Roxan?.... Tok, tok... Tok. Wala eh.

Zoey: ROXAN? ROXAN! ROXAAAAN!

Katy: Umph! (sabay hampas sa batok ni zoey) mag- ingay ka pa. Sige mag- ingay ka pa. Nang ikaw ang unang lamunin nung santelmo.

Ako: Tama na nga kayong dalawa. ROXAAAAAAAAN!

Katy: umph! (sabay batok sakin) Isa ka pa. Isa ka pa!

Katy: roxan? Roxan? roxaaan?

At bumukas yun pinto nila. Sumilip dito si Roxan.

"Jusko naman, pinahirapan pa kami. Kelangan lang pala ng mahinang-mahinang boses"

Pinapasok agad kami ni Roxan sa kanayang unit. Dinoble lock yung pinto. At sabay

Roxan: Guys? Anong ginagawa niyo dito?

Ako: malamang sinusundo ka o kung hindi man dito sana kami magpapalipas ng gabi. Ala singko na rin oh.

Roxan: Hindi kayo pwede dito. Magagalit si mama. Dagdag perwisyo at dagdag pahamak lang daw. Paano kung nakita kayo nung mga bagay sa labas na papunta rito? Paano kung lumusob sila dito? Guys. Umalis na kayo.

Zoey: grabe ka naman Roxan. Parang hindi tayo magkakaibigan. Asan ba mama mo? Eh teka mag-isa ka lang ata dito eh.

Katy: oo nga..

Roxan: nasa Jordan si mama. Nagsskype kami, at sabi niya huwag daw ako magpapasok ng kahit sino dito dahil delikado. Nauna na niyang kinuha yung lolo't kapatid ko.

Ako: Ayun naman pala edi pasteyinmo naman kami dito kahit isang gabi lang.

Roxan: osige. Pero one night lang.

Ako: May net ba kayo dito?

Roxan: Meron pa naman. Eto Sun broadband.

Ako: AYOS! Darwin halika tulungan mo ko dito.

Binuksan na namin yjng laptop ni Roxan at nagresearvh sa internet. Buti na lang at may browser pa. Pjmjnta kami sa Yahoo at nakita ang mga larawan at detalye sa nangyayri dito sa min. "Isang penomenal na LIVE meteor shower ang pinangangambahang tumama sa Pilipinas. Isa itong penomenal na pangyayari na nagaganap lang pagkalipas ng isandaang taon. Mga bolang apoy ito na lumulusaw sa kahit anong bagay kapag malapitan na ito. Pinangangambahan tatagal ito ng 1 hanggang 3 buwan. Pinaghahanda ng pamahalaan ang lahat sa perwisyo at pahamak na maaaring idulot nito. Pinapayuhan ho namin kayo na manatili sa inyong kabahayan at mag-antay sa mga karagdagan pang mga impormasyon"

So, ibig sabihin, sa Pilipinas lang mayroong ganito. Pero bakit? Parang wala naman na sila. Asan na yung mga 'santelmo?' Asan ang mga tao? Anong lunas dito? At paano kami tatagal ng 3 buwan?

===================================

Reader!!! Comment, Vote and Share below.