You Wouldn't Believe This

Chapter 8: Get Together

Sooooooooooooooooooorrry!!!!!!!! Hahaha. Sobra talaga akong tinamad at napagod. Na-allegry pa ako. :)) =((

>>>>>>>>>>>>#<<<<<<<<<<<<<

Pumasok kami sa loob ng MCDO at BOOM! hahahaha. Laking tuwa namin. Andito sina Patty, Mary, Jelli, Diether at Melissa. :DDD Hayyyyy..... Melissa! Natutunaw ako. Si Melissa andito. Lord, thank you po. Safe siya, este safe sila. Hahaha. Ayun, pumasok kami at wow doon sila nakatira ah? Kaya pala nung minsan may napapansin ako na parang may umaaligid-ligid at nagmamasid sa'min. Alam mo yung feeling na parang may nakatingin sa'yo. Kaya pala. Sila pala yon. Syempre, agad kami nilang pinapasok at viola. Kakaiba yung loob ng mcdo. Puro wires ito at parang cage ang set-up. Isang ilaw lang ang gumagana at puro lampshade na lang ang iba. By the way. Pakilala ko lang sila sa inyo. Si Patty, ay isang babaeng napaka-cool. Masaya, minsan weird pero hindi talaga. Minsan lang. Nakakatawa at sobrang palakaibigan. Si Mary, balahurang babae pero medyo may pagkamahiyain at medyo baliw. Hahaha. Si Jelly, ang babaeng walang voicebox. Haha, kapag nagsasalita wala kang maririnig. Nakaw! Si Diether, ang brother ng masa. Puro payo 'to maski sa pag-ibig, studies, and decisions. Ewan ko ba. Magpapari ata 'to. Hehe. At eheem..... Teka ah. hinga lang ako. Huhhhh!! Eheeem, Eheem.. Si Melissa, ang babaeng walang pores at aking iniibig. Hahaha. Pero seriously, crush ko siya. XD ang ganda niya, sobra! Mala-julia barretto ang dating. Pero bago ang mga kalandian. Dito namin nakilala si Sir Alonso. Isa siyang electrician sa isang malaking kumpanya sa may makati.

Ako: Uy! Kamusta? (habang umiiwas ng tingin kay Melissa. mwhahahaha.)

Patty: hey! Good lord. Buti na lang ayos kayo. I miss you guys!

Ako: hehe.. Thank you lord. At last bumalik na ang aming barkada.

Jelly: *guys. Pakilock na yung pinto. Baka sila makapasok.

Mary: huhhhh.... (habang patakbo sa pinto ng mcdo.) nooooo!

"Baliw talaga to. Kung anu ano ginagawa. HAHAHA.."

Melissa: gutom na ba kayo?

Ako: uh,... Uh,... Uh.....

Katy: (napatingin sa kin) Ahh. Ayun pala. Lumalambot.

Melissa: huh? Kat?

Katy: ah, wala. Pagpasensyahan mo na si Gerome. Masyado lang pagod yan. Anyway, oo eh. Eto oh, may mga dala kami. Baka makatulong sa pang araw-araw natin.

Melissa: osige, lagay na natin don.

Diether: Ako na.

Natutulala pa rin ako. Ewan ko ba. Mukhang tanga lang ako. Huh? Teka. Asan si Roxan?

Ako: Psst! Dar! Si Roxan? Nakita mo?

Darwin: Hindi eh. Kanina andyan lang ah.

Ako: Oo nga eh. Kanina andyan lang. Asan na ba yun?

Lumapit ako dun sa may counter. Palinga-linga. Inaninag ko si Roxan. Wala. Kinausap ko si Zoey, pero hindi rin daw niya alam. Tss -__-' asan na ba yun? Roxan? Roxaaaan?

Ako: Melissa! Nakita mo si Roxan (iwas naman ako ng tingin)

Melissa: Uh, hindi eh. Di'ba kanina kasama niyo lang?

Ako: kaya nga eh..... San kaya nagpunta yung babaeng yun?

Ako: ROXAN! ROXAN?

Habang iniikot ko ang MCDO kung saang lupalop si Roxan nakarating, napadaan ako doon sa kinalulugaran ni Sir Alonso. Kanina ko pa siya tinitingnan pero parang walang imik. Naglakas-loob akong lumapit sa kay sir.

Ako: Uhh, Sir? (dahan dahan akong lumipat, kakatakot kaya.)

Sir Alonso: oh yes? (poker face, walang emosyon.)

Ako: Ay, kamusta po? Nakaka-abala po ba ko?

Sir: hindi naman. Ah ano ba yung kailangan mo?

Ako: Ay, salamat po. Matanong ko lang po kung paano kayo naka'survive dito na wala man lang casualties?

Sir: ah, kasi alam mo dati akong nagtatrabaho sa isang kompanya sa makati. Ako yung head don. Nung malaman ko yung babagsak nga dito sa pilipinas na specifically sinabing sa baguio pero hindi naman, na may tatama na meteor shower, agad akong nagresearch kasi at this time of the year walang chance na magkaroon ng meteir shower dahil nagkaroon na noong 1908 which it will happen again 100 years later na nagyari nga last 2008. Ano na ba? 2012 diba? So 4 years pa lang so imposibleng magkaroon agad. Kaya syempre nagtaka ako at then nga napadpad ako dito sa espanya kahit I was looking for some materials para nga dun sa gagawin kong panlaban sa mga babagsak kadi I have this feeling na hindi tama.

Ako: Talaga po? Eh bakit niyo naman pong naisipan na dito gawin sa mcdo?

Sir: Kasi I was off guard. Naabutan na ko nung bumagsak na meteor shower dito sa espanya, sakto na wala ng tao sa mcdo kasi nga nagsilabasan, sa awa ng diyos kumpleto na yung gamit ko kaya I was able to build this area so ginrab ko na yung chance. Sayang naman diba?

Ako: Ah Kaya po pala. So paano namn napadpad sila Patty dito Sir?

Sir: Ah, Nakita ko na lang silang tumatakbong magkakasama eh. Naawa naman ako, mukha nang mababait na bata kaya tinawag ko sila at pinapasok. Actually nga Wala akong pinapasok na iba eh. Sila at kayo lang. I guess it's meant to be. Ewan ko ba.

Ako: Uh, SALAMAT PO ULIT SIR ALONSO. makakaasa po kayo na magiging safe tayong lahat. Kami na pong bahala sa mga kakailangan natin if ever na may gagawin ka and also dun sa mga supplies natin. Teka, last na po sir. Howcome na effective 'tong cage na to sir?

Sir: Alam mo kasi, yung mga bumagsak dito sa arin at nangangain na mga monsters, mga micro waves sila kaya medyo invisible sila sa ating mga mata. Itong cage na 'to nagsisilbi itong pangblock sa mga energies na nakikita nila sa mga matter including us. It's somehow reverses them and they can only black. Kaya ganun.

Ako: Uh, kaya po pala. Medyo masakit sa ulo pero gets ko na ng onti. Haha

Sir: HAHAHA. Loko kang bata ka. Sige na entertain mo na yung mga kaibigan mo.

Ako: Sige po! Salamat po ulit!

At yun nga. Lumayas na ko sa harapan ni Sir at tumungo dun kila Deither. Pero hindi ko pa rin makita si Roxan. Tss -__-' masakit na ang ulo ko ah.

Ako: Guys! Wala pa rin si Roxan?

Zoey: Wala pa nga eh. Asan kaya yung babaeng yun?

Ako: Di kaya humiwalay na siya sa atin?

Katy: Naku, baka hindi naman.

Ako: Ano? Nag-ikot ikot lang siya?

Katy: Pilosopo. hindi baka ewan ko!!!

Patty: Uh guys.... Luto na yung pagkain. Kain na tayo.

Deither: Ayun! Masarap!! Sinigang!

Ako: Tara kain na tayo! Kanina pa ko gutom eh.

Melissa: Oo nga! Jelli tara na.

At ayun nga. Syempre nagdasal muna kami... Sa pangunguna ni Patty.... "Lord, salamat po sa pagaking inihanda ninyo sa amin ngayon. Nawa'y patunabayan mo po kami sa lahat ng aming gagawin at tatahakin.. Sana po'y maging ligtas at tahimik ang aming gagawing paglalakbay at gabayan mo po kami sa araw-araw. Maraming Salamat po, Amen." Nako, masarap to. Ani ni Katy sabay kuha ng sandok ng sinigang. "Ang takaw..." pabulong kong sabi. Hahahaha! "ikaw naman, hindi ah. Gutom lang to." aniya niya. "sige sabi mo eh." sabi ko sabay subo ng kanin na may ulam ng sinigang. Ang sarap talaga nung feeling na kahit ganito yung nangyayari andito pa rin kami, magkakasama.... Pero parang sumama yung pakiramdam ko..... Parang dumidilim yung paningin ko..... Parang nagigising ako ng paunti-unti....

============================

Late lang talaga inupdate... Busy na sa sa school eh.. Pasensya! 