You Wouldn't Believe This

Chapter 13: Kumukutikutitap

Psst!! haha. Basahin niyo naman.. HAHAHA. pacute pa eh. :)). Here it goes!

Tinagalog ko na lang yung title para medyo maganda naman.

>>>>>>>>>>>>>>>>=<<<<<<<<<<<<<<<<<<

Kinagabihan sa convention, lahat sila halos plakda na pwera sa akin. Habang nakahilata ako dun sa bigay nilang kama, di ako makatulog. Nagugulumihanan ako.... HAHA. Di ko makalimutan yung kanina. Hanggang ngayon, nagddaydream pa rin ako.

Katy: HUY!!

Ako: (nagulat) Oh?! bakit? kagulat ka naman.

Katy: Lalim ng iniisip natin ah? (may weird smile na kasama na alam kong may ibig sabihin)

Ako: (nagsmile na convicted namang kinikilig) WALA!! Matulog ka na nga.

Katy: Asus!! (nanunukso ang mga mata) ikaw ah. Jackpot ka kanina ah... Ayos ka dude!

Ako: Adik! di ko naman sinadya yun. Adrenaline rush lang and pagkagulat yun. HAHAHA

Katy: Ewan! (halatang medyo nainis) dami mong alam. Ayaw pang umamin, laglag panga naman kanina.

Ako: EWAN! Bala ka nga. Haha. Sige tulog na ako. Matulog ka na.

Katy: Sige, goodnight Mel. Este Ge! Haha.

Di na ako sumagot. Tumingin ako sa malayo. Malalim ang iniisip. Madilim ang kalangitan. Walang mga butuin. Nag-iisa lang ang buwan. Nag- isip ako. "Ngayon pa nangyari yun, kung kailan may mga bagay na hindi ko maintindihan. Totoo na ba to?" Sa kakaisip ko, nakatulog na ako. Sa simoy ng malamig na hangin, sa ilalim ng madilim na kalawakan. Sa gitna ng mga trahedya kasama ang pamilya at mga totoong kaibigan.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>=<<<<<<<<<<<<<<<<

Short chapter guys. Di ko masingit yung susunod. Baka pumangit yung scene. Hahahaha.... Thanks. Please READ, SHARE, COMMENT AND VOTE.

-Frederald