Continuation: The Beginning

55 0 0
                                    

Habang nagahahanda ako ng makakakain namin, syempre nagusap- usap muna sila, kasama pa rin naman ako. "Oy, Ge! Sarapan mo yung brunch natin ah?" takam na sabi ni Patty. Alam na!! Hahaha. "Oo na, extrang sarap para sayo. Hahahaha! O siya, simulan ko na 'to." sabay kong sabi. Habang nag-aayos ako nung mga lulutuin, magf'fish steak kasi ako. Madali lang yun. Turo ng lola ko. Hehe. Narinig kong binuksan nila yung TV. "The Unknown: Creatures of the Universe. Title nung pinanonood nila." "What can you say? Are we alone or not?" sabi nung narrator ng palabas. Tapos natapos na yung palabas. Medyo kinilabutan ako, kasi nga nung napanaginipan ko na sobrang nakakatrauma. Hanggang ngayon iniisip ko pa rin. Hayy, medyo nasunog yubg isda, pero pwede pa naman siyang makain. Haha. Gisa ng sibuyas, prito ng potatoes, halo ng sauce, lahat yan ako lang gumawa. At pinanindigan nila yung pagiging bisita imbes na tumulong. Whaha... Mga walang hiya. Hahaha.

After non syempre natapos ng magluto.... Nagdasal kami and kumain na. After kumain, sila na pinaghugas ko. Kahiya naman sa akin eh. Si zoey na naghugas. Habang naghuhugas siya, tumabi ako dun sa upuan kung saan andoon si melissa, syempre todo pigil lang. Hahaha.... Patay malisya ba. "Oy, medyo madaldal ka na patty ah? Napanood mo na ba tong palabas?" tanong ko. "hindi pa pero i'm kind of familiar with that story. Diba, prof papa ko and he knows that some creatures like that really exist. Nasabi nga nya yung experimwnt ng tatay mo eh. At na-satisfy siya kasi totoo nga." nosebleed niyang sagot. Sumabat naman si Jelly, "..........," semypre hinsi nin narinig dahil ang hina nga mg boses. Hahahah. "eh pano naman mageexist yan eh, puro mga walang kwentang evidence yun pinalalabas sa tv... 'tamo ayaw ipakita yun totoong mga artifacts." inis na sagot ni Darwin, sabay kagat sa pringles na hawak na kinuha niya sa cabinet namin na padala ng tita ko SA AKIN. AKIN YUN EH! TAPOS KAKAININ NG WALANG PAALAM. hahahaha, di naman ako galit? Joke lang yon. Sumabat na ko,"malamang! Kung ilalabas at ipapakita nila yung mga totoong mga itsura edi nagpanic yung mga tao. Edi nagkagulo na. Syempre hindi nila ilalabas yan hangga't walang matibay na ebidensya at walang panlaban. Alam niyo yun," syempre namangha si melissa, "Wow naman. Ang talino." sabay pisil sa braso ko na siyang ikinatuwa't ikina-angat ko sa upuan(sign na kinikilig) hahahaha...

Habang naguusap kaming lahat, biglang may kumalabog sa pinto namin... Malakas parang galit... Nagulat kaming lahat at kinabahan. Baka magnanakaw or ano to.... Dahan- dahan akong tumayo at tinignan sa bintana kung sino yung kumakatok. Medyo matangkad, medyo singkit, nay katabaan, naka shorts, may salamin...... AY SI REX PALA YUN! Naiwan namin siya labas... Hahahaha. Kanina pa pala siya kumakatok, di namin napansin kasi nga nadala sa pinaguusapan. Binuksan ko agad yung pinto.

Ako: ( medyo natatawa) Oh? Kanina ka pa?

Rex: (natataranta) OO!! Narinig ko may sunog daw dunsa kabilang bahay. Yung malapit sa kanto? Ang laki daw,

Ako: Weh? Di nga?

Kabitbahay: (DUG! DUG! DUG!, kinakatok yung screen nila) SUNOG!! SUNOG!! SUNOG!!!

Ako: (natataranta na din) OY!!! may sunog daw sa kanto.. Malaki... Malapit na dito. Tara labas na tayo...

Nagkagulo kami sa loob, nagPANIC sila.

Ako: OY ANO BA? IMBIS NA MAGKAGULO TAYO, PWEDE LUMABAS NA TAYO, KUNG AYAW NIYONG MAGING TINAPA RITO!! LABAS!

Kinuha ko yung isang malaking bag na may lamang mga damit ko, pang'hygiene, flashlight, onting pagkain, tubig, maliit na radyo, at may kumot. Hahaah. YAN ANG HANDA, in case of emergency. Syempre lumabas na kami. Pinatay ko yun main switch, nilock ang mga pinto, At nag-iwan ng letter kung sakaling bumalik sila mama.

Pagkalabas namin, sakto andun na yung susundo sa amin na school bus papuntang evacuation center. Lahat kami andun. Sobrang laki pala talaga. Pero wala pa sa amin. Nagdasal muna kami bago magpahinga.

Lahat kami: (sinabi yung Our Father, Hail Mary, Glory be, at nagnovena)

"Lord, tulungan niyo po kami sa sakunang ito. Iligtas nyo po kami. Hinihilinh po namin na makarating kami ng ligtas at payapa kung saan man kami pupunta. Protektahan niyo po ang aming pamilya at pati na rin po kami. Dinadasal namin ito sa pangalan ng iyong anak na si hesus, Amen."

After magdasal, nagpahinga na kami. Siguro mga 1 hr lang yung byahe, nakarating kami sa marikina. Sa marikina convention center.. Dun kami inivacuate.

You Wouldn't Believe ThisTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon