DERİN

Karmakarışık

Geceden...
Başımdaki yine ağrı vardı.Ama bu ağrı daha fazlaydı.Ve kasıklarım da ağrıyordu.Gözlerimi açmaya yeltendiğimde başım daha da ağrıdı.

Ama kulaklarıma sesler geliyordu.Kulak kesildim.Bu siyahın sesiydi:
-Gece artık benim evimde kalacak.Bugün eşyalarını alıp benim evime yerleştirin.Ve benim odama.
-Tamam abi.
Bu cevap barıştan gelmişti.
Bi dakka....Az önce.....Aynı ev mi?
Siyahin evi mi?????
-Ahhhhhhhhhhhhhhhh
Diye inleyerek zorda olsa gözlerimi açtım.
Inlemem ile siyahın yanıma gelmesi bir oldu.
Elimi tuttu:
-Gecem iyi misin?
Sesim kısık çıksa da,canım yansa da konuşmayı başardım:
-Ben Iyiyim.
Seninle aynı evemi taşınacağım?
Siyah elimi ağzına götürerek öptü:
-Evet canım.Artık aynı evde kalacağız.
-A....Ama güneş.B..Ben onla kalıyordum?
-Güneşi merak etme.O kabul etti bile.
O sirada kulağıma güneşin sesi geldi:
-Tabikide kabul ettim güzelim.Sen iyi ol.Başka bişey istemem.
-O ne ben."Sen evlen ben başka bişey istemem"diyen eli yüzü buruşmuş,elinde çiğdem,ayağında etek olan mahalle karilarinin dediği gibi.
-Zırto!
-Söyle gülüm.
-Ben senin gülün değilim!
-Tamam gülüm.
-Zırto!
-Bende seni seviom gülüm.
Bu cümle güneşi çileden çıkaran cümleydi.
Ondan sonra gunes üstümden atlayarak zırtonun üstüne atladi ve zırtonun bir guzel saçlarını yoldu.
Evet...
Ciddi ciddi zırtonun saçlarını yoldu.
Erkekler güneş ve zırtoyu ayirdiklarinda zırtonun saçları güneşin elindedi.
Herkez katıla katıla gülmeye basladi.
Bende sırtımaya.
-Güzelim benim saçlarım gitti.Ben onları her banyodan sonra kremliyordum,masaj yapiyordum,onlara kendi anan babam gibi bakiyordum elalem gelsin alsın diyemi bakiyordummm.
Diyerek 1990'lilardaki kadinlar gibi ellerini dizlerine vurarak konusmaya başladığında herkezin kahkahasinin dozu dahada arttı.
O sirada içeri doktor girdi.
Yanıma geldi:
-Uyandiniz demekki gece hanim.Kalbiniz durmuş.Biliyorum çok üzgünsünüz ama tedavi dışında yapacak başka bişeyimiz yok.
2 gün sonra taburcu olacaksınız.
Hemşire 5 saatte bir ilaclarinizi getirecek.
Refakatçi olarak yanınızda kimse kalmayacak.
Iyi gunler.
Diyerek yanımızdan ayrıldı.
Adam resmen robot gibi geldi,söyledi ve gitti.
Robot adam..
Hımm,hiç fena sayilmaz.
Güneş ayağa kalktı:
-Hadi bakalım.Hasta ziyareti kısa olur.
Dedi ve yanıma geldi.Yanağımdan,burnumdan,çenemden,alnımdan,boynumdan her yerimden öptü.(Dudak hariç.Ilk öpücüğüm böyle olamaz.)
-Hadi bakalım canım.Ben şimdi gidiyorum.Her gün ziyarete geleceğim.Ve siyahin evine taşınsan da hergün birlikte olacağız.
Dedi ve sonkez alnimdan öperek kapının yolunu tuttu.
Siyah hariç herkez odadan çıktı.
Herkez odadan çıkınca siyah alnıma uzun bir öpücük kondurdu.
Alnını alınma dayadi:
-Seni seviyorum bücür.
-Seni seviyorum kas yığını.
Dedi ve oda odadan çıktı.
Şimdi odada yalnız kalmıştım.
Düşündüm...
Siyahi gerçekten çok seviyordum.
Onu bırakmak istemiyordum.
Ona nedense güveniyordum.
Ilk gördüğümde ona öylece bakmistim.
Gerçekten etrafa hiç umursamaz bir hava salıyordu.
Beni dersten aldirdiginda nedensizce içimde bir heyecan oluşmuştu.
O benim ilk aşkım.
O benim ilk yaşamım.
O benim ilk sevdiğim.
O sirada aklıma okul geldi.
Okulu ne kadar sevmesem de,okumak zorundaydım.
Başka cagrem yoktu.
Kendimin ve güneşin hayatını kurtarmam lazımdı.
Sesli ve derin bir şekilde:
-Offfffffffffffffffffffffffffff
Çektim.Hayatım karmakarisikti.
Düşüncelerden uzaklaşmam lazımdı.
En iyi şey uyumakti.
Bende gözlerimi kapatarak uyumaya çalıştım.
Uzun uğraşlar sonucunda da başardım.

Selam.Uzun süredir yeni bölüm yazmadığım için özür dileirm.
Bugün bir daha yeni bölüm gelecek.
Kalın sağlıcaklı♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

VETOLARINIZI LÜTFEN HİKAYEDEN EKSİK ETMEYİNİZZZ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡