Psikopat

Bölüm Dört '' Psikolojik Destek Alan Sığıntı''

Bölüme yaptığınız yorumlarınızı yerim! Artık hepinizin yorumlarına cevap vereceğim canlarım! Bölüm şarkısı; Küçüğüm.

İyi okumalar!

Savaş'ın söylediği şey beni şaşırtmamıştı. Öğrenilecekti, hiçbir cinayet sonsuza kadar gizli kalmazdı değil mi? Evet tabiki kalmazdı. Ama ben şimdi inkar edecektim, kimse benim katil olduğumu bu şekilde öğrenemezdi. 

'' Savaş ne saçmalıyorsun?''

'' Psikolojik destek alan sığıntının teki olduğunu hepimiz biliyoruz Ali! Bu yüzden Melisayı öldürmene şaşırmamak gerek.''

Kantinde bütün gözler bana çevrilmişti. Umurumda olan tek göz Selin'in gözleriydi. Endişe, acıma duygusu ile bana bakıyordu.

'' Ali, nasıl öldürdün Melisayı? İntihar etmiş süsü vermek için çok uğraştın mı?!''

Boş gözlerle Savaş'a bakarken Nazlı konuşmaya başladı.

'' Savaş yeter artık saçmalamayı kes! Ali öyle şey yapmaz!''

'' Yapmaz mı?! Nazlı, Melisaya neler anlattığını biliyor musun? Kana olan merakından bahsetmiş. Psikopatmış lan bu herif!''

Nazlı susmuştu. Selin ise hala bana bakıyordu.

'' Bu piç annesini öldürmüş!''

Söylediği şey çok ağırdı. Eğer kız olsaydım ağlayarak uzaklaşabilirdim. Ama öyle yapmayacaktım, sabahtan beri sıktığım elimi Savaş'ın burnuna geçirdim.

'' Sakın bana annemle ilgili bir şey söyleme!''

Gülerek cevap verdi.

'' Beni de öldürür müsün?''

Sinirle bağırarak masaya tekme attım. 

'' Yanına kalmayacak Ali Mertoğlu!''

'' Bırakma o zaman!''

Kantinden hızlıca çıktım. Selin arkamdan geliyordu.

'' Ali dur!''

Umursamadan hızlıca yürümeye devam ettim. Böyle zamanlarda annemin mezarına giderdim.

Arabayı çalıştırdım. Öfkeli birine göre yavaş kullanıyordum, belkide hissettiğim şey öfke değildi. Utançtı, hayal kırıklığıydı hatta.. pişmanlıktı. 

Arabadan yavaşça inip annemin mezarına doğru yürümeye başladım. Buraya geldiğimde üzerimde ki suçluluk duygusu kat kat artıyordu.

'' İlk defa özür dilemeye gelmedim. Ne kadar dilesem, affetmeyeceğini affedemeyeceğini biliyorum artık. Bugün bir kez daha senin katilin olduğumu hatırladım. Yüzüme vurdular. Canım çok yandı biliyor musun?''

Son cümleyi hıçkırarak söylemiştim. Gözlerimden akan bir kaç damla yaşı sildikten sonra konuşmaya devam ettim.

'' Ama çocuktum. Sana isteyerek zarar verebilir miydim anne? Veremezdim.''

Bağırmaya başladım.

'' Veremezdim ama kimse anlamadı! Sana zarar veremezdim! Annemsin lan sen benim, ben sana nasıl zarar vereyim?''

Bir süre sonra sadece hıçkırmaya başlamıştım.

'' Eskiden ağladığımda beraber küçüğüm diye bir şarkı dinlerdik. Sen öldükten sonra hiç dinlemedim bile. Çünkü sen öldükten sonra büyüdüm ben, bir çocuğun yaşayamayacağı şeyler yaşadım.''

Konuşmayı kestiğimde hıçkırıklarım dahada artmıştı. 

'' Anne ben çok pişmanım. Hayatımda ilk kez yaptıklarımdan pişmanlık duyuyorum. Şu ana kadar zarar verdiğim insanlar için çok pişmanım anne.''

Size bir iki gün önce yaptığım şeylerden zevk aldığımı söylemiştim. Ne oldu bilmiyorum ama yaptıklarımdan pişmanlık duymaya başlamıştım. Ne kötü. 

'' Anlatacağın her şeye inanacağım, yeter ki anlat Ali.''

Arkama döndüğümde ıslak gözlerle bana bakan Selin'i gördüm. Sabahtan beri buradaydı, beni dinliyordu. Kızmak bağırmak yerine ona sarıldım. O da karşılık verdi.

Denize bakan sessiz mezarlıkta yalnızca ikimiz vardık. Sert kayalıklarda oturuyorduk.

'' Zaten her şeyi duydun Selin, ne anlatayım ki?''

'' Savaş.. Söyledikleri doğru mu?''

''...''

'' Ali ne dersen inanacağım, lütfen hayır de Ali!''

Güldüm.

'' Ben buyum Selin. Psikopat seri katil.''

Ağlayarak bana bakıyordu.

'' Keşke sana çarpmasaydım. Keşke senden hoşlanmasaydım!''

'' Keşke.''

Yavaşça çantasındaki defteri çıkardı. Bu benim karalama defterimdi.

'' Sıradaki kurbanını çizmek ister misin Ali?! Ama lütfen söyle, önce kim? Nazlı, Savaş hatta ben?!''

Defterin içine baktım. Her sayfası kötüydü. Beklenmedik bir şekilde defteri yırttım. Denize attım.

'' Ben, çok pişmanım.''

'' Ama yaptıkların telafi olmayacak!''

'' Selin--

'' Seni polise vereceğim!''

Kızarık gözlerimle ona baktım.

'' Yapabilirsin..''

Sinirle yerinden kalktı.

'' Senden nefret ediyorum Ali!''

Gitti.

Hayatımda her insan gibi o da gitmişti.