Olmazsan Olmaz

11. Bölüm - Gizemli?

Multimedia: Burak (Ooo Dylan'ım)

"Şimdi dünya 3 günlükse ve biz 5 gün okula gidiyorsak, kalan 2 günü uzayda mı gidiyoruz?"

"Kanka sen ne kullanıyon ya bana da versene."

"Beyin. Noldu sana mı lazım?"

(Göt oldu *-*)

"He Özge bana lazım. Ben beyin koleksiyonu yapıyorum. Dedim bende hiç bu kadar küçük bir beyin yok, aliyim de koleksiyona koyiyim. Sende durmasın, yazık olur. Paslanır o kafanın içinde. Sen zahmet etme hiç kullanmaya. Çok zorlarsın kullaniyim derken, sonra kulağından fırtlar falan. Hiç hoş olmaz."

"Ya kanka ama şimdi niye öyle diyorsun? Şurada ciddi birşey sordum. Bence sorum gayet mantıklı."

"Bu dahice(!) soru karşısında seyirci jokerimi kullanmak istiyorum Özge."

"Bizim seyircimiz mi var? İzleniyor muyuz? Oooo... Kamera nerede el salliyim."

"Bence sen o eli al... Neyse sen onu kendi hayal gücünle tamamla."

"Peki o zaman. Soruyu değiştiriyorum. Nefes alıyorsak, yaşıyor sayılır mıyız?"

Bir süre yüzüne 'hocam, vitaminler var mı?' diye soran mehtapa bakan eşofmanlı şevket hoca gibi baktım.

"Bence sayılmaz. Mesela şekil a'ya bakarsak, sen nefes alıyorsun ama bence yaşadığın pek söylenemez. Bitkisel hayatta kendince takılıyorsun. Beyaz beyaz beyaz deyip 'inekler ne içer?' sorusuna 'ot' diyen gerizekalı gibisin."

"Ya ama bak alınıyorum."

"Alın"

"Çene zaa djhsj"

"Özge beyin hücrelerine çomak sokiyim. O nasıl bir espri kalitesidir ya!"

Özge sağolsun okul yolu bana zehir oldu. Sabah sabah sorduğu sorulara bak yaa! Zaten yine her zamanki gibi yataktan düşerek uyandım. Bi de üstüne Özge süper oldu. Şu an kendimi Özge tarafından hayattan bezdirilmiş Duru gibi hissediyorum. Bu durumu başka bir şekilde nasıl ifade edebilirim bilmiyorum.

"Duru-..."

"Özge Allah aşkına. Kulaklarım içe döndü bi susar mısın?"

"İyi tamam be!"

Aslında Özge'ye dışardan bakıldığında akıllı uslu bir kıza benzer. Yani böyle tipine baktığınızda bu kadar salak olduğunu anlayamazsınız. Güzel de kızdır yani. Ama işte bebekken bıngıldağına bındıldağına vurmuşlarsa demek ki.

Davaynan vurmuşlar davaynan.

Okula vardığımızda sınıfa çıktık. Gidip Egemen'in yanındaki yerime oturdum.

"Sabah şerifleriniz hayır olsun diyeceğim de senin şerifler 'şerife'ye dönmüş. Hayırdır?"

"Döner tabi. Bu mallıkla Bülent Ersoy erkekliğe geri bile döner."

"Aaa yine ne mallık yaptın?" deyip gülmeye başladı.

"Ya ben değil Özge. Hem benim ne mallık yaptığımı gördün?"

Yüzüme 'yoh artıhh bu da soru mu yaprağamm' der gibi baktı.

"Tamam. Bazen arada ben de mallaşabiliyorum. Ama bu sefer ben değilim. Özge. Beyninin yerine ince bağırsak koymuşlar resmen. Kıvrımlı kıvrımlı nasıl olsa fazla dikkat çekmez demişler. "

"Hiç de öyle durmuyordu aslında. Böyle bayaa güzel kız yani. Hani esmer falan." deyip yamuk gülümseyerek önüne baktı.

Benimse yüzüm asılmıştı. Neden ki yani alt tarafı güzel dedi. Ben de demiştim az önce. Ama o söyleyince bir değişik oldu tabi.