Olmazsan Olmaz

10. Bölüm - Süprüüzz!!

Bölüm şarkısı: Can Bonomo - İyi Ki Doğdun

Yine sıkıcı bir okul günüydü. Gayet sıradan bir gün. Derslere girdik. Kantinde toplandık, oturduk. Tekrar derslere girdik -dersler bize girmiş de olabilir yani bilemedim şimdi çok da güvenemiyorum yaani- ve şimdi de evdeyim. Odama geçip üstümü değiştirdim. Kendimi yatağa attım.

Telefonumu elime alıp wattpad'e girdim. Yeni hikaye bulmak için kitaplara bakmaya başladım -tabii ki de ablanız kütüphanesindeki bütün kitapları bitirdi- . Hikayelerin isimlerinde göz gezdirdim. Lan bu wattpad'deki kitapların yarısının adı 'meteor'lu hacı. Ne kadar astronomi sevdalısı olduk biz yaa. Valla bu gidişle yakında kendi NASA'mızı kurarız.

Ben böyle amaçsız amaçsız takılırken odanın kapısı açıldı.

"Hadi kalk kalk! Bize gidiyoruz, ben anneni hallettim."

Gelen Özge'ydi. Kolumdan tutup kaldırdı.

"Noluyo kızım yaa? Yangından mal mı kaçırıyon bu nedir?"

"Yangından değil ama mal kaçırdığım doğru."

"Ha ha. Çok komiksin."

"Saol canım. Hadi hadiii!"

Telefonumu alıp beraber odadan çıktık. Noldu şimdi? Niye böyle apar topar çıktık?

Evden çıkıp Özgelerin evine doğru yürüdük. Zaten çok yakındı.

Eve geldiğimizde Özge anahtarlarla kapıyı açtı ve içeri girdik. Beni odasına çekiştirdi.

Eliyle yatağın üstündeki kıyafetleri gösterdi.

"Eveet şimdi sen bunları giyiyorsun. Ben de makyaj malzemeleri ve maşaları falan getiriyorum. Hadi. Daha çok işimiz var. Seni çok güzel yapacağız."

Haydaa! Benim biriyle randevum falan var da ben mi bilmiyorum? Zaten öyle birşey olsa bile benim haberim olmaz. En Son Babalar Duyar'daki babayı oynuyorum burada.

Kıyafetleri alıp giydim. Gerçekten çok beğenmiştim. Bunlar Özge'nin miydi? Eğer öyleyse zevki değişmiş demek ki. Ama bayıldım. (Multimediada var)

Özge elinde bi ton şeyle odaya girdi.

"Vaayy... Çok güzel olmuşuz. Ama daha güzel olmalı."

Beni bir sandalyeye oturtup arkama geçti. Maşayı prize takıp saçlarımı hafif su dalgası yaptı. Sonra önüme geçip makyajımı yapmaya başladı. Canlı pembe bir ruj ve hafif bir göz makyajıyla gerçekten dediği gibi güzel olmuştum.

Kendisi de hazırlandıktan sonra beni yerimden kaldırıp çekiştirerek odadan çıkardı. Evden çıkınca bir taksi durdurup bindik. Özge şoföre yolu anlatmaya başladı. Ama benim yön duygum pek iyi olmadığından pek birşey anlamamıştım.

Bir süre sonra hiçte yabancı gelmeyen bir evin önünde durduk. Arabadan indiğimde evi incelemeye devam ediyordum. Tam Özge'ye dönüp buraya neden geldiğimizi soracaktım ki beni kolumdan çekiştirmesiyle konuşamadan susmak zorunda kaldım. Bahçeye girdiğimizde bir anda her yerden insanlar fırladı.

Sizi gidi fırlamalar sizi

"Süprüüüüüzz" diye bağırdılar yok yaa ne bağırması canım hatta böğürdüler, belki anırmış bile olabilirler. Güvenemiyorum yaani.

Neyse biz konuya dönelim. Ben hala ne olduğunu anlamadım yalnız. Ben mi fazla malım yoksa olanlar mı fazla saçma?? Tamam kabul malım da bu kadar da değildi yani. Ya ben bu aralar çok mu kendi kendime konuşmaya başladım? Ay bak ben bunuda bilemedim. Ben bi kendime baktıriyim en iyisi. Neyse gerçek hayata dönelim artık. Tamam. Vurmayın, sustum.