Something Undeniable

Chapter 2

George’s POV

Pumasok na ako sa loob ng bahay namin.

“Ang tagal mo naman George. Kanina pa naka-uwi si Lee. Kain ka na.” – Mommy.

“Iniwan kase ako ni Lee eh. Alam mo ba ma, tinakbuhan lang niya ako nang makita niya ako kanina.” – ako.

“OA mo George!” – Lee.

“See ma? Hindi pa niya ako tinatawag na ate.”

“Lee ha, ano bang sinabi ko sa’yo? Call her ate. Sinasaktan mo ang ate mo.” – Mommy.

“Yuck. Wala akong ateng panget. ” – Lee.

“Ugggh! Mamaya ka sa’kin. Napakaswerte mo nga at may maganda at matalino kang ate eh. You’re so blessed. :)” – ako.

“Feeling.” – Lee.

“Tumigil na nga kayo. Male-late na ako. Sige. Bye George, take good care of Lee. Ayokong nag-aaway kayo. Ate Lucy (kasambahay namin), kayo na po ang bahala. :)” – Mommy.

Si Mommy may pasok ngayon. Professor siya sa San Beda College. April 16 ngayon. Start ng summer class. CPA ‘yan si mama. Mas pinili niya sa Academe, masaya raw eh. Siya rin ‘yong dahilan kung bakit gusto ko kumuha ng BSA (Bachelor of Science in Accountancy). Idol ko talaga si mommy. :)

“Opo Ma’am.” – Manang Lucy.

“Ako bahala rito kay Lee mommy. Ingat po kayo.” – ako.

Sinimangutan lang ako ni Lee. Hahahha. >:) Nang makaalis na si Mommy…

“After mong kumain, matulog ka ha. A child needs a long rest.” – ako.

Abah, ‘di umimik. Good boy. :) After naming kumain, tinulungan ko si Manang Lucy magligpit ng pinagkainan namin. Si Lee naman, after magtoothbrush eh dumiretso na kaagad sa kwarto niya.

Si Lee, 5 years old pa lang; my one and only brother. Love na love ko ‘yan kahit lage akong inaaway. Ang sunget. Nagmana kay papa. :) Anyways, matalino ‘yan at minsan ay weird. Minsan nga nabibigla na lang ako sa mga pinagsasabi niya like:

“Sana pala ako na lang si Lyka, at least kahit na isa akong aso, ako naman ang unang animal na nakapunta sa outerspace. Astig ‘yon! :D”

“That’s Orion, Ursa Major, ayon naman Pleiades. Ano nga ulet ang tawag dun ate?” – Lee.

Inistorbo pa niya ako sa pagtetext ko. -__- May tinuturo siya sa langit.

“Ahh. Stars ‘yang mga ‘yan.” – ako.

“Tss. La ka talagang kwenta. Ah! Naalala ko na. Corona Borealis. :)” – Lee.

Natameme na lang ako n’on. Hindi ako magaling magmemorize. Constellations? Cassiopeia and Orion lang naaalala ko. Kay. Laugh at me now.

Teka nga. Tignan natin si Lee. Baka ‘di pa tulog ‘yon. Lagot siya sa’kin. Hahahahahhaha. Dahan-dahan kong binuksan ‘yong pinto ng kwarto niya. At gising pa nga siya.

“Hoy! What did I tell you?" – ako.

“Wait lang. 10 minutes.” – Lee.

Naglalaro pa sa iPad niya eh. Mga bata talaga.

“10 minutes ha. I’ll go back here after 10 minutes. Lagot ka talaga sa’kin ‘pag ‘di ka pa tulog.”