Bela Geliyorum Demez (Hep Beraber Ve Ölümüne)

.1.bölüm

Merhaba arkadaşlar. İkinci hikayemde karşınızdayım. Bir yandan YAZ OKULUNU bir yandan ise yeni hikayem olan BELA GELİYORUM DEMEZ'İ yazacağım. Neyse daha fazla uzatmayayım. Iyi okumalar...

Medyada simal...

Facebookta bikinili fotoğraf paylaşan kızlar. Tipten kaybediyorsunuz diye,götten kazanmaya çalışmayın...

Simal'in ağzından

Sabah gözlerime işgence eden güneş ışıklarıyla uyandım. Yatakta oturur pozisyona geldim ve ayaklarımı yataktan sarkıttım.

Ben simal. Simal soykan. Soykan ailesinin biricik prensesi. Yani başkalarının gözünde öyle. Ailemin gözünde tam bir baş belasıyım. Babam soykan holdinginin sahibi. Annem ise ünlü bir moda tasarımcası. Ülkenin ileri gelen zengin ailelerinden biriyiz.

Tabi buna aile denirse. Annem ve babam için iş herzaman ön plandaydı. Benden daha çok işlerine değer veriyorlar.

Yatağımdan kalktım ve banyoya girdim. Kısa bir duş aldıktan sonra dolabımın karşısına geçtim. Dolabımı açtığımda birkaç saniye mal mal baktım. Dolabım tamamen boşalmış,hiçbir kıyafetim yoktu. Kapının kenarında ise benim bavullarım vardı.

Fermuarı çektim ve siyah bavulumu açtım. Kıyafetlerim içindeydi. Kim koydu ki bunları buraya? Hemen iç çamaşırlarımi giydim. Üstüme beyaz askılı badi ve buz mavisi şort tulumumu giydim. Ayağıma ise beyaz supragalarımı giydim.

Aşağı indiğim de annemle babam kahvaltı yapıyorlardı. Bende yemek masasına oturdum ve kahvaltımı yapmaya başladım.

"Anne kıyafetlerim neden bavulların içinde?" diye sordum.

Annem ağzındaki peyniri yutup "yarın istanbul'a taşınıyoruz" dedi.

Önce bir kaç saniye mal mal anneme baktım. Sonra birden kahkaha atmaya başladım. Annem ve babam ne gülüyor bu değişik? gibi bakıyorlardı.

"Hahahaha anne çok komiksin ya. Haha demek istanbula taşınıyoruz öyle mi? Hahah daha inandırıcı bir şey bulamadınız mı?" dedim kahkahalarımın arasından.

"Simal ben ciddiyim. Yarın istanbul'a taşınıyoruz"

Annemin yüzüne baktım,gayet ciddiydi.

Ne? Şaka mı yapıyor bunlar ya? Ne demek istanbul'a taşınıyoruz.

"Si-siz ciddi olamazsınız. Benim burda bir hayatım var" dedim sinirle.

Babam sakince konuşunca ona baktım.

"Orda da yeni bir hayatın olacak. Yeni okul,yeni arkadaşlar"

"Hahaha siz cidden delirmişsiniz" dedim ve tekrar kahkaha attım. Ama bu sefer sinirdendi.

"SİMAL" diye bağırdı annem.

"Ben hiçbir yere gelmiyorum. Siz istediğiniz yere gidebilirsiniz. Sırf sizin yüzünüzden burda ki hayatımı bozamam ben" dedim ve masadan kalktım.

"na söz hakkı verdiğimizi hatırlamıyorum. Yarın istanbul'a gidiyoruz o kadar" dedi babam.

Sinirle onlara baktım ve odama çıktım. Komidinde ki bardağı aldım ve duvara fırlattım.

Nasıl ya? Nasıl böyle bir şey yaparlar? Ne demek istanbul'a taşınıyoruz.

Sinirlendim ve duvara yumruk atmaya başladım. Yok bu böyle olmayacak. Hemen altıma siyah adidas şortumu,üstüme siyah yarım atletimi geçirdim ve spor odama gittim. Kum torbasının önüne geçip yumruklamaya ve tekmelemeye başladım.