Bela Geliyorum Demez (Hep Beraber Ve Ölümüne)

58.bölüm

Bölüm geç geldiği için özür dilerim ama diğer kitabım da final bölümü yapıyordum. O yüzden bu hikayemi yazmaya vaktim olmadı. 

Medya da Pars...

Simal'in ağzın dan

Benim evime geldiğimiz de Pars arabayı durdurdu.

Ona bakıp "Soner işini ben halledeyim diyeceğim ama izin vermeyeceksin."dediğim de sinirle bana baktı. "Tabi ki de izin vermeyeceğim. Bu işe karışmayacaksın Simal."

"Peki Doruğa söyleyelim mi?"

"Ben şimdi yanına gideceğim zaten söylerim."dediğin de ona şaşkınca baktım. "Onun yanına neden gideceksin ki?"dediğim de "boş ver. Hadi sen eve gir. Sakın benden haber gelene kadar bir şey yapma Simal. Başını sakın belaya sokma tamam mı?"dedi.

Dudağımı büzüp "Aşk olsun Pars. Ben ne zaman başımı belaya soktum?"dedim. 

Oha bunu söyleyen sen misin?
Kes be!

Tamam! Bu söylediğime ben bile inanmadım.

E bir zahmet.
Lan sen sussana.

"Sevgilim. Bu söylediğine sen bile inanmadın değil mi?"

Oha müneccim mi?

"Hayır müneccim değilim."

Çok tırsıyorum.
Bu sefer haklısın.

Tamam o zaman ben ufaktan kaçayım.

"Sadece sesli düşündün bir tanem."dedi ve yanağımı öptü. Somurtup "çok sinir bozucusun. Cidden ben sana nasıl dayanıyorum acaba?"dedim ve araba dan indim.

Parsın kahkahasını duyunca ona bakıp dil çıkardım ve anahtarla evin kapısını açıp içeri girdim. Ne olacak bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey var.

Doruk Soner'in yaptıklarını duyunca sinirden deliye dönecek.

Parsın ağzın dan..

Simal eve girdikten 2 dakika sonra hala yüzümde ki gülümsemeyle o tarafa doğru bakıyordum. Cidden ben bu kızı çok seviyorum lan!

Derin bir nefes alıp arabayı çalıştırdım ve Doruğun evine doğru sürmeye başladım. Soner'i dinleme cihazın da dinlerken bir şey fark ettim. Konuştuğu adam...

Gerçekten o olabilir mi? Bunu neden yapıyor?

Doruğun evine geldiğim de araba dan indim. Evine bakıp elimi çeneme koydum. Evde midir acaba? Ona bunu söylemem lazım ama tepkisinden de korkmuyor değilim. Her neyse. Ne de olsa yakın da öğrenir.

Omuz silkip kapının önüne geldim. Zile basıp ayağımla ritim tutarak kapıyı açmasını bekledim.

"Ne işin var senin burada?"

"Sen misafirine böyle mi davranıyorsun abi?"dedim ve sırıtarak içeri girdim. Salona  gidip koltuğa oturdum ve ayaklarımı sehpanın üzerine uzattım. Sehpanın üzerin de yarısı yenmiş pizza kutusunu görünce için den bir dilim aldım.

"Kola var mı?"dediğim de gözlerini devirip mutfak olduğunu düşündüğüm yere gitti. 3 dakika sonra -Evet saydım size ne?- elinde ki kupa bardağın da olan kolayla geri döndü.

Koladan bir yudum alıp pizza mı yemeye devam ettim. Doruğun bana attığı garip bakışları görünce kaşlarımı çattım. 

"No?"dedim ağzım doluyken.

İğrençsin.
Yaw he he.

Doruk gözlerini devirip "neden geldin?"dedi ve yanıma oturdu.