8. Bölüm

59 5 0
                                    

İnanmıyorum resmen Berk beni öpmeye çalıştı AAAAAA içimden sessiz sessiz çığlıklar atıyorum. Sanırım delirmeye başladım. Ben gerçekten anlamıyorum bir erkeğin nasıl bir anda beni bu kadar değiştirmesine izin verdim ben? Nasıl onu can ın yerine koyabildim? Kendimden iğreniyorum.

Bir daha Berk le görüşemem kendime sadık kalmak için olmaz. Can için olmaz.

Birazdan Berk geldi. Hiçbirşey olmamış gibi bir kızın yanına oturup saçlarını geri ittirdi gülümseyip yanağını okşadı ve onu öptü. Bunların hepsini ağzım bir karış açık izlemiştim. Bana yaptıklarının aynılarını yaptı ya. Yerimden kalkıp sınıftan çıktım çıkış kapısına doğru yürümeye başladım. AHH lanet olsun. Kapılar kilitli. Bahçeye çıkıp arka bahçedeki en ücra köşedeki bank a oturdum. Bay herkezi öpen de gelip yanıma oturdu.

"Noldu?"

"Ayy pardon ya o kızla aranızamı girdim vah vaahh" yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirip

"Sen kıskandın mı?" Dedi.

"Zerre kadar umrumda değilsin ne halt yiyosan ye sadece senden kurtulmaya çalıştım" gerçekten o kadar duygusuz ve acımasız bir şekilde demiştim ki ben bile inanmıştım yalanıma. Yüzündeki gülümseme yok olunca bu sefer ben gülmeye başladım.

"Noldu bütün kızların ilgisi sende olmayınca boşlukta mı kalıyosun?" Dediğimde büyük bir kahkaha attım. O kadar acımasızdım ki. Ama bunu hak etmişti. Suratı asıldığında doğru yolda olduğumu anladım.

"Hayır sadece çıkar ilişkisiyle gerçek sevenlerin ayrımını yapıyorum" dediğinde benimde gülümsemem yavaş yavaş silinmişti. Tam gözlerimin içine bakıyordu sanki orda kaybolmuş ve gerçek beni arıyormuş gibiydi. Gözlerimi ondan kaçırıp.

"Mesain bittiyse gidebilirsin" dedim

"Ne mesaisi?"

"Abim bakmanı söylemişya"

"Ha bebek bakıcılığını diyiyosun. O çoktan bitmişti" dediğinde ona dil çıkartıp sesimi kalınlaştırıp "nön nön nön nö" dedim

"Sanırım derse girmiyceksin"

"E heralde"

"Tamam seni eve bırakıyım"

"İstemez"

"Sen bana emanetsin sus ve gel"

"DAHA ÖNCE NERDEYDİN MADEM SANA EMANETİM. İKİ ADAM PEŞİNE TAKILMIŞKEN BİRİ BANA BIÇAK SALLARKEN NERDEYDİN? ADAMI ÖLDÜRESİYE YUMRUKLARKEN NERDEYDİN???" Dedimğimde bana anlamsız bir şekilde baktı görüntü bulanıklaştığında başımı aşağıya eyip hemen arkamı döndüm göz yaşımı silip arkamı dönmeden

"Benim kimseye ihtiyacım YOK! kimseninde bana ihtiyacı olmasın." Dediğimde tezaurat sesleri duydum

"Wooohooow" ve ıslık sesleri

"Kıza bak be. Sen benimsin." Yukarı bakınca camda duran öğrencileri gördüm.

"KAPAYIN ÇENENİZİ" dediğimde ses az çok kesilmişti. Berk e dönüp

"Benim yanıma gelme, ben sana emanet değilim kimseye emanet. Değilim artık beni rahat bırak!" Diyip kantine doğru ilerledim.

kantine geçip kahve aldım kahve mi yudumlarken hep yaşadığım olayları düşündüm.

Gerçekten her kıza böyle mi yaklaşıyor? Çok klişe. Ama gerçekten işe yarıyor. Lanet olsun o... O çok yakışıklı ama ben boktan hayatımla boktan kurallarımla yaşamalıyım. Yoksa zaten boktan olan hayatımı daha çok bok a çeviririm.

Zil sesini duyunca koşar adımlarla kantinden çıktım ama okuldan kaçmiycaktım sınıfa çıkarken Birkaç kişi işaret parmağıyla beni gösterip fısıldaşıyorlardı. Dayanamayıp bir tanesinin yanına gittim. Sert bir şekilde

"Ne fısıldaşıyorsun?" Dedim kız biraz çekinerek

"Şey. Ben.. Ben çok ÇOK özür dilerim lütfen affedin" dediğinde gözlerinin tam içine baktım. Bana.. Eski halime benziyordu. Sanki onda geçen seneki ben i görüyordum. Dışlanmış, dalga geçilen, diş telli ve gözlüklü bir kız. Benden sanki korkuyormuş gibi bir hali vardı.

"Adın ne?" Dediğimde gözleri dolmuştu.

"Lütfen beni şikayet etme"

"Öyle bir niyetim yok"

"Adım damla"

"Bende selin. Memnun oldum." Dediğimde bana şaşkınlıkla baktı.

"Gerçekten benimle arkadaş olmak mı istiyorsun?"

"Evet neden olmasın"

"İnanamıyorum. Sen.. Sen popülersin ve benimle, bir ezikle arkadaş olmak mı istiyorsun."

"Bir ben popüler değilim iki sen ezik değilsin."

"Sen öyle san şu anda okulun popüler kızından daha popülersin." Gözümü pörtleterek ona baktım.

"Şaka yapıyosun"

"Hadi ama herkez seni konuşuyor. Alara dan daha popüler olacağını konuşuyorlar. Bizde bunu konuşuyorduk herkez gibi"

"Hey şu Alara da kim?" İşaret parmağıyla birini gösterdi. Dönüp oraya baktım... 

Devamı sonraki bölümde
Seviliyorsunuz..

OYUNBOZAN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin