OYUNBOZAN

11. Bölüm

Abim bana bakakalmıştı.

"BÖYLE YAPARAK HERKEZİ KENDİNDEN UZAKLAŞTIRIYORSUN. BİR GÜN YALNIZ KALDIĞINDA KENDİNE KIZICAKSIN"

"SENİ DİNLEMEK İSTEMİYORUM" diyip kapının kolunu tuttum tuttuğum gibi abim beni kucağına aldı ve merdivenlere doğru ilerlemeye başladı.

"MANYAAAAK BIRAK BENİ SEN BENİM ABİM DEĞİLSİİN!" artık çok geçti abim çoktan merdivenleri tırmanmış beni odasının kapısının önüne getirmişti. Aceleyle kolu açıp beni koltuğa oturttu ayağa kalkıp kapıya koşmaya başladım ama beni yakalayıp yeniden koltuğa oturttu.

"AKILLANANA KADAR BURDAN ÇIKMIYCAKSIN" diyip kapıdan çıktı ve kilitledi.

Beni odaya -odasına- kilitlemişti. Yatağına uzanıp biraz bekledim.. Ve uyuya kalmışım.

Uyandığımda yanımda Berk yatıyordu beni kendine iyice çekmiş ve bana sarılmıştı başım göğsünde onun kafasıda benim saçlarımdaydı. İşin kötüsü NEEEE!!! ŞU ANDA BENDE ONA SARILIYORDUM.

İğrenç bir şeyi tutarmış gibi onu kendimden uzaklaştırmaya çalıştım. Ama olmuyordu bana çok sıkı sarılmıştı. Annemin yada abim in duymasından korkarak sessiz bir şekilde

"Berk" dedim.. Çık duymuyo. Birazcık daha sesli bir şekilde

"Berk" dedim.. Çık yine duymuyo. Onu dürtüp salladım ama bana mısın demiyo. Sülük gibi yapışmış mübarek. Uyanmıyo son çare olarak komidin in üzerindeki su bardağını alıp içi su dolu bardağı bir döküşte Berk in yüzüne döktüm.

Fırlayarak uyandı. "NAPIYOSUN?"

"şşt abim le annem duyucak"

"Evde kimse yok"

"NASIL YANİ??"

"Yok işte"

"Oofff"

"SEN NEDEN BANA SU DÖKTÜN?" Diye bağırınca kendimi tutamadım.

"NEDEN OLUCAK YATMIŞSIN YANIMA SÜLÜK GİBİ YAPIŞMISSIN DÜRTTÜM SESLENDİM UYANMAYINCA SU DÖKTÜM"

"İyi tamam"

"HEM SEN NEDEN BURDASIN?"

"ALLAH ALLAAAH. ABİN İN İŞİ ÇIKMIŞ BENİ GÖNDERDİ BENDE SANA ÇOK MERAKLI DEĞİLİM KIZIM"

"O YÜZDEN BEN UYURKEN YANIMA YATIP BANA SÜLÜK GİBİ YAPIŞTIN DİMİ"

"Bir yanına yattım ama hıçkırarak ağlıyordun, iki yanına yattığımda bana sarılan sendin... Ve ayrıca uykunda ismimi sayıklıyorsun."

"YALANCI BEN UYKUMDA KONUŞMAM Bİ KERE" sesini benim sesime benzetmeye çalışarak

"Berk, seni seviyorum Berk, bırakma beni, sana ihtiyacım var Berk, çok üşüyorum berk, sarıl bana Berk"

"Hadi ordan daha yaz nasıl üşüye bilirim?"

"Tamam ilk 3 ünden sonrasını ben uydurdum ama ilk 3 ü kesinlikle doğru" yüzüm kıpkırmızı bir şekilde ona baktım. Ve bu sabahki olayı hatırladım. Bir anda ciddileştim.

"Bunun bir önemi yok"

"Neden" bir anda konuyu değiştirip

"Sen hangi yüzle buraya geliyosun? Beni öpmeye çalışıyosun, ben kaçınca gözümün önünde başka birini öpüyorsun. Yetmiyo kafede bir kızla ne yapıyorsan artık, sonrada benim yanıma gelip yatıyosun" dedim.

"Bana açıklamam için bir şans ver"

"Hayır seni duymak istemiyorum. şimdi evimden gidermisin. Yoksa abim i ararım ve beni öpmeye çalıştığını söylerim"

"İstediğini söyleyebilirsin abin kız kardeşimle birlikte. Yaanii çok ta umrunda olmaz"

"Neee? Ahh kız kardeşin hemen ayrılsın ondan"

"Neden"

"Sen abim i daha tanımıyorsun. Onun 21 yıllık hayatında doğru dürüst olan tek ilişkisi sadece yemekle onun arasındaydı. Ve abim kızları kendine aşık edip onlarla oynar. İşi bitincede bir kenara atar, acı çekmekerini izler hiç bir şekilde bir çıktığıyla bir daha çıkmaz. Bu hep böyle olur. Kızlar ona aşık olup biterler abim onlarla çıkar sıkılınca ayrılır ve güzelim kızlar acı çeker" ben bunları söylerken Berk sadece kaşları çatık beni dinliyordu.

"Akşam söylerim"

"Sen nasıl bir abisin öyle. Aslında benimki senin yanında hiç birşey"

"Şu anda senle bakit geçirmek istiyorum." Bay çokbilmiş e bak seeen

"Ben isteyorum şimdi çık evimden"

"Olmaaaz"

"ÇIKSANA EVİMDEN"

" abin bizi kilitledi çıkamam"

"Camdan çık"

"Olmaz canım istemiyo"

"BENİ DELİ EDİYORSUUUN"

"Hey neden önemi yok dedin?" Aah söylemelimiyim bilmiyorum. Ama daha Emir in haberi bile yok. Off sadece tatlı küçük bir yalan

"Bek ben..."