Hi BFF, I love you ( Mika Reyes and Ara Galang Fan Fic)

Chapter 30

Dumiretcho si Mika sa ospital. Tinawagan na siya ng mama niya kung saan. Kumuha na rin tio ng mga damit sa dorm. Pero nagiwan siya. Nagmamadali na kasi siyang umalis.mwala siyang sinabihan sa nangyare sa kanya nung gabing iyon, naintindihan din naman iyon nina Kim, maski yung pagkaospital ng tatay niya, hindi niya sinabi sa teammates niya. Ayaw na nyang may mangialam pa sa buhay niya. Ayaw na niyang may madamay sa kalungkutan niya. Gusto niya, maging masaya naang ang lahat. Lalo na si Ara, na alam niyang pinili niya si Luke over sa kanya. Sinet free na niya si Ara, nung sinulat niya yung note na ibinigay ni Kim jpkay Ara nung gabing iyon. Ayaw na niyang maging sagabal sa nararamdaman nila Ara at Luke sa isa't isa. Kaya kahit sobrang sakit. Ni let go na niya si Ara.

Nakarating na siya sa ospital. Nakita naman agad niya ang mommy niya na nakaupo sa may upuan na naghihintay sa may pintuan. Pinuntahan niya ito agad at niyakap, umiiyak lang silang dalawa pareho. Walang nagsasalita sa kanilang dalawa. Lumipas ang ilan minuto, nakita ng nanay niya na may dalang bag si Mika. At nakita rin niya itong broken hearted. Iba ang nakikitang lungkot ng nanay niya, iba ang sinasabi ng mga mata ni Mika. At nararamdaman ito ng mommy niya.

Mama: Mika, Anak, may problema ka ba?

Mika: Wala po 'to Ma.

Mama: hindi Anak, alam kong meron yan. Nararamdaman ko. At yun din ang sinasabi ng mga mata mo sa akin.

Mika: ma, wag niyo po munang problemahin yung sa akin, yung kay daddy po muna.

Mama: mika, pareho kayong importante sakin ng daddy mo. okay lang yun na magkasabay para isang bagsakan nalang lahat ng problema, lahat ng iyak.

Mika: s-sige po Ma.

Kinwento ni Mika ang lahat ng nangyare. Sa kanilang dalawa ni Ara. Yung pagdating ni Luke, pag selos niya, pag karinig niya, pagiging confused ni Ara, yung surprise niya at higit sa lahat ay yung pag pili ni Ara. Habang kinikwento ni Mika iyon sa nanay niya, bumubuhos din ang sandamakmak na luha ni Mika. Pagkatapos niya iong kinwento sa mama niya, yinakap lang siya ng nanay niya.

Mama: Sige anak, kaya mo yan. Iiyak mo na yang lahat.

Mika: m-ma, ang s-sakit po. Ang s-sakit s-sakit.

Mama: Shhhh, sige sge. Iyak lang anak, ilabas mo na ang lahat.

Pagkatapos nun, umalis na sa pagkayakap si Mika sa mama niya. Pinunasan na niya ang mga luha niya, but still, tumuyulo pa rin ito. Dahil sa sobrang sakit na nararamadaman niya sa puntong iyon. Inalis ng nanay niya yung mga kamay niya sa mukha niya, mismong nanay niya ang pumunas sa luha niya. Ngumiti ang nanay niya at nagsimulang magsalita.

Mama: Mika, Anak, iiyak mo na ang lahat ng yan ngayon. Ilabas mo na lahat ng sakit ng nararamdaman mo ngayon para bukas, hindi ka na iiyak. Hindi mo na siya iiyakan. Kailangan mo ng mag move on nak. Siya na ang pumiki eh, kailangan mo na siyang i set free kasi, hindi naman pwede na hintayin mo siya, kung alam mo namang maghihintay ka sa wala. Hindi mo kailangan ipagpilitan ang sarili mo sa mga taong ayaw na sayo. Let her go anak, Kalimutan mo na siya. I know it will be hard kasi siya ang first love mo. pero may makikita ka pang someone better than her. Wala akong pakialam kung girl pa rin yan or boy, basta ba alam ko na mahal siya ng anak ko, at mahal din siya nito. Alam mo naman Mika na whatever your decision is, we will always be here for you to guide you and to take care of you, no matter what happens. You will learn your mistakes from the past, so that in the future you know what to do. Wag mong mahalin ang isang tao ng lubusan Mika, magtira ka rin para sa sarili mo. kasi pag sinaktan ka ng taong yun, mas masakit ang mararamdaman mo. kaya nak, sige iiyak mo ang lahat ng yan. Ngayong gabi. Ngayong madaling araw, para bukas, or mamaya. Wala na yan. Sige. Umuwi ka muna sa atin, nandun ang mga kuya mo. tutulungan ka nilang makalimutan lahat ng sakit na nararamdaman mo, para pag bumalik ka na sa Taft, you will have a clear mind, clear heart. Walang sakit na nararamdaman. Sabi nga ni Laida, Version 2.0! Hahaha.