Senden Başka(Şebsel)

Ne Hale Geldik

Hikayemiz 53k olmuş.Mükemmelsiniz ya.Sizi çok seviyorum.Hadi iyi okumalar.

-Şebnem-
O buradaydı.Az kalsın ölmeme sebep olan adam.Onu şu an parçalamak istiyordum.Hem de çok.Selimin gözünden ateş fışkırıyordu.Hemen selimin önüne geçtim.

"Ulan şerefsiz herif senin yüzünden sevdiğim kadın ölecekti!Sen ne yüzle geliyorsun buraya ha.Git burdan yoksa seni öldürürüm anlıyor musun öldürürüm!"
"Abi annem için-"
"Abi deme bana!"
"Bu kız için herkesi herşeyi sildin!"
"Bu kız dediğin kişiye bir zamanlar aşıktın!O zaman ben umrundamıydım ha?!"
"Abi-"
"Bana bak Şebnemden ve benden uzak duruyorsun!"
"Annemi buldum!"
"Git!"

Mert gittikten sonra zar zor Selimi koltuğa oturttum.

"S-selimcim iyi misin?"
"Değilim!"
"T-tamam sen biraz uzan ben kahve yapayım sana."
"Nasıl yapacaksın Şebnem!Ben biraz önce o herifle niye kavga ettim.Seni ne hallere soktu.Biz ne hale geldik.Sen bana yat dinlen diyorsun!"
"Haklısın karşında Şebnem Gürsoy değil sakat Şebnem var"

-Şebnem-
Tekerlekli sandalyemle bahçeyi gittim.Beş dakika sonra Selim geldi.

"Şebnem özür dilerim."
"Dileme!"
"Benim sana harika bir haberim var."
"Banane."
"Artık yürüyeceksin."
"N-nasıl?"
"Amerikada doktorluk yapan çok yakın bir arkadaşım var.Onunla senin hakkında konuştuk.Türkiyede bu ameliyat yapılmıyor ama ben burada yapabilirim dedi.Yani artık yürüyeceksin."

Hemen Selime sarıldım.Mutluluktan havaya uçuyordum.Ama bir anda Selimin söyledikleri aklıma geldi.

Flashback
Yazık şebnem.Gerçekten çok yazık.Ben seni her halinle sevicekken sen ne oyunlara kalkışmıssın.Beni şimdi gerçekten kaybettin Şebnem."
"Selim-"
"Seni neden bırakıp gitmiyorum biliyor musun?Her halinle seninle olacağım dedim.Seninle ayrılsam bile sen iyileşene kadar burdayım."
"Teşekk-"
"Sadece sen yürüyene kadar burda kalacağım."

Flashback Son
Selime sarılmayı bırakıp yere bakmaya başladım.
"Şebnem noldu?Birden yüzün düştü.Sevinmedin mi yoksa?"
"Çok sevindim."
"Tamam.Yarın bizi uzun bir yolculuk bekliyor.Erken yatalım."
"Tamam."
"İyi geceler."
"İyi geceler."

-Şebnem-
Selim erkenden uyanıp beni uyandırmıştı.Hemen bavullarımı hazırladım ve Selimin yanına indim.

"Ş-şebnem dünya turuna çıkmıyoruz ameliyat olup geliceksin."
"Bir kadın her zaman hazırlıklı olmalıdır Selimcim."
"Peki peki.Hadi kahvaltını yap da çıkalım."
"Tamam."

Hızlı bir şekilde kahvaltımı yaptım ve arabaya bindik.Selim bavullarımı taşırken söylenmeyide ihmal etmedi.Yarım saatin ardından havaalanına geldik ve uçağa bindik.

"Selim Amerikaya gelene kadar beni sakın uyandırma tamam mı?"
"Tamam da zaten uyandırsam bile uyanmazsın."
"Gereksiz konuşmanı sessize al ve beni sakın uyandırma."
"Tamam tamam."

-Selim-
Bu kız top patlasa uyanmaz dediğimde bana kızıyor.Al işte uyanmıyor.
"Şebnemmm kalk geldik!"
"Ya geldik mi?"
"Geldik hadi inelim."
"Kaç saat uyudum ben?"
"4 saat felan."
"Maaşallah bana."
"Aynen öyle."

Selimle uçaktan indik.Selim bavullarımızı otele yerleştirtmişti.Tekerlekli sandalyeme oturdum ve sürmeye başladı.Otel buralara yakındı zaten.On dakika sonra otele geldik ve odamıza yerleştik.Odada ayrı ayrı yataklar vardı.Selim beni birinin üzerine oturttu.Sonra da kendi yatağına oturdu.
"Çok yoruldum uyuyalım artık."
"Tamam.Selim bizimkilere niye haber vermedik?"
"Herkes sana kırgın Şebnem biliyorsun."
"A-anladım."
"Ama çok seviniceklerdir.Sürpriz yapmış oluruz."
"Tamam.İyi geceler."
"İyi geceler."
-Şebnem-
Gözüme vuran güneş ışığıyla gözümü açtım.Selim Bey hala uyuyor.Onu uyandıracak cırt sesimle bağırdım.
"Seliğmmmmmm!"
"Ya Şebnem sabah sabah niye bağırıyorsun.Biraz uyumama izin ver ya."
"Hatırlarsan üç saat sobra ameliyata gireceğim."
"Doğru ya.Hemen gidelim."

Selim yan odada giyindikten sonra yanıma geldi.Bende üzerimdekileri çıkarmaya çalışıyordum.
"İstiyorsan yardım edeyim."
"Pis fırsatçı!"
"Yardım etmek isteyince fırsatçı mı oluyoruz?!"
"Tamam ya.Gel yardım et hadi"

Selim üstümü değiştirdi.Sonrada arabaya kadar taşıdı beni.Arabaya bindik ve yola koyulduk.
"Selim ben çok korkuyorum."
"Korkma.Herşey çok güzel olucak."
"İnşallah."

Burada(Buray-Kimsenin Suçu Yok)dinleyin.

Selimle hastaneye geldik.Beni sedyeye aldılar.
"Sakın korma tamam mı?"
"Tamam."
"Şebnem Hanım gidelim artık."
"Peki."

Beni ameliyathaneye aldılar ve narkozu verdiler.Gerisi karanlık hiç birşeyi hatırlamıyorum.
-Selim-
Şebnem ameliyattan çıkmıştı.Onu odaya aldılar.Bende doktorun yanına gittim.
"Amilayat nasıldı?"
"Çok güzeldi dostum.Şebnem uyandığında yürüyecek."
"Çok teşekkürler."

-Şebnem-
Ameiyat bitmiş ve beni bir odaya almışlardı.Ayaklarımı hissedebiliyordum.Aklıma Selim geldi.Ben yürüdüğümde gidecekti.Gerçekten gidecek miydi?Evet gidicekti.Çünkü Selim dediğini yapardı.Yerimde doğruldum ve Selimi beklemeye başladım.

-Selim-
Şebnem yanına gidiyordum.Ona söylediğim birşey vardı.Sen yürüdüğünde gideceğim demiştim.Ne yapacağımı bilmiyordum.Şebnemin odasına girdim.

"Geçmiş olsun."
"Teşekkür ederim.Selim bu süreçte yanımda olduğun için de teşekkür ederim."
"Önemli değil."
"S-selim."
"Efendim?"
"Sen hani birşey demiştin ya."
"Ne demiştim?"
"Ben yürüyünce gideceğim demiştin.Gerçekten gidecek misin?"
"Ş-şebnem bunu söylemek zor ama ben dediklerimin arkasındayım.Yani gideceğim."

Ne kadar ağlamamaya çalışsamda gözümden bir damla düşmüştü.

"T-tamam o zaman."
"Hoşçakal Şebnem."
"Hoşçakal Selim."

Nasıl buldunuz bölümü?Beni biliyorsunuz acıklı bitirmeye bayılırım.Ha birde Amerikada ki doktor nasıl türkçe konuşuyor demeyin.Doktor Selimin Türk arkadaşı.

"En sevdiğiniz kısım?"
"Selimin yerinde siz olsanız ne yapardınız?"

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.