Senden Başka(Şebsel)

İmkansız

Bölüm Şarkısı(Ayşe Hatun Önal-Kalbe Ben)lütfen dinleyin.

Selim
Şebnemi karşımda böyle görünce dayanamamıstı.Ama o her kız gibi değildi.Masumdu.Saftı.Temizdi.Öperken onu ittirdim kolundan tutup banyoya götürdüm.Kafasından tuttum ve aynaya bakmasını sağladım.

"Kendine bak!Bu musun sen.Sen böyle yaparsan senin diğer kızlardan ne farkın kalır ha söylesene!"
"Eski Selim İnanım diyordum!Öyleyse bana acımadan beni kullanabilirdin.Bize rol yapıyorsun demekki."
"Seni kullanamam!Seni bir sürtük gibi kenara atamam.Çünkü sen tertemizsin."
"Hepsini niye yapıyorum biliyor musun?Sırf beni sev diye.Senin için herşeyi yapmaya hazırdım.Gördüğün gibi!"
Şebnem
İkimizde deli gibi bağırıyorduk.Ağlıyordum artık.
Selim
"Şebnem niye bomboş bakıyorsun yüzüme birşeyler söyle!"
Şebnemin ağlaması daha da artmıştı.Çok kötü olmuştum.Dayanamadım ağlamasına.
"Ş-şebnem iyi misin?"
"Se-selim burnun kanıyor."
Elimi burnuma götürdüm.Gerçekten kanıyordu.
"Şebnem tamam sakin ol.İyiyim ben.Hadi oturup konuşalım."

Şebnem ağlayarak konuşmaya devam etti.
"Hadi hemen doktora gidelim."
"İyiyim."
"Ya tekrar kansersen."
"Şebnem ağlama artık.Tamam gidicem doktora hadi gidelim."
"Tamam."
Şebnemle arabaya bindik.
Şebnem
Arabaya bindik.Utançtan Selimin yüzüne bakamıyordum.
Yer yarılsada içine girsem.Kafamı pencereye yasladım ve dışarıyı seyrettim.
Selim
Şebnemin yanakları kızarmıştı.Kesin utançtandı.Onu kendimden bile iyi tanırım.

"Şebnem."
"..."
"Neden cevap vermediğini çok iyi biliyorum.Utanıyorsun.Utanmanı gerektirecek bişey yapmadın.Bu yüzden bu gece yaşadıklarımızı unutuyoruz."
"Tamam geceyi unuturum.Ya diğer geceler nolcak.Kalbim buna izin verir mi sence?"

Şebnem haklıydı.Sorduğu soruya cevap bile verememiştim.Hastanaye geldik ve doktorun yanına gitti.Doktor beni kontrol etti ve sonuçları beklemeye başladık.
"Ya bişey çıkarsa?"
"Beni tekrar iyileştirirsin."
"Ben mi?"
"Evet.Sen yanımda olmayınca kötü hissediyorum.Seni-"
"Selim Bey sonuçlarınız çıktı."
Tamda sırasıydı.İçeri girdik ve doktor konuşmaya başladı.
"Selim bey maalesef kansersiniz.Buseferki dahada kötü."
Şebnem ağlamaya başlamıştı.
"Peki bir tedavisi yok mu?"
"Bu seferki çok zor.Birinin size güçlü doku hücreleri vermesi gerek.Ama veren kişinin yaşama şansı az."
"Ben veririm."
"Saçmalama Şebnem!"
"Vericem dedim."
"Biz çıkalım doktor bey teşekkürler."
Şebnemin kolundan tuttum ve dışarıya çıkardım.
"Bana doku felan vermiyeceksin anladın mı?"
"Vericem.Seni seven bir kız var.Sende onu seviyorsun.Ben dokuyu vericem.Sende mutlu olucaksın."
"Ha sen ölünce mutlu mu olacağım?!"
"Gökçe var."
"Şebnem vermiyorsun dedim o kadar."
"İyi."
"Nereye gidiyorsun acaba?!"
"Evime!"
"Şebnem bin şu arabaya!"
"Yürümek istiyorum.Biraz hava almak istiyorum."
"Biner misin?!"
Şebnem
Selimin inadını bilmeyen yoktur heralde.Bindim arabaya ve eve geldik.
"Nerdesiniz kuzum ya!"
"Aynem meraktan öldük."
"Abi iyimisin?"
"Selim?"
"Ayyy bir yeter!Bune ya soru yağmuruna tuttunuz.Selimin burnu kanadı doktora gittik.Tekrar k-kansermiş."
"Ay çok üzüldüm."
"Abi çok üzgünüz."
"İyileşecek misin?"
"Çok mu ilerlemiş hastalık."
"Bu seferki daha büyükmüş.Birinin doku vermesi gerekmiş.Ama veren kişi ölücekmiş.Ben vermek istedim ama Selim kabul etmedi."
"Ölmene göz yu-ma-mam!"
"Ben veririm."
"Olmaz Özgür.Ben sensiz yapamam.Ben veririm."
"Olmaz Almiloşum bende sensiz yapamam.
"Ben de veririm."
"Olmaz Can.Sensiz yapamam.Ben veririm."
"Asıl ben sensiz yapamam."
"Yeter!Can Kainat Almila Özgür siz birbirinizden ayrılamazsınız.Gökçede Selimle.Bu yüzden benim vermem mantıklı.
"Şebnem yeter artık!Vermiyorsun dedim o kadar!"
"Vericem."
"Vermiyeceksin!"
"Vericem işte!"
"Şebnem kalbini kırmak istemiyorum.Hepinize iyi geceler."
Selim gidip yattı.Bende düşüncelere dalarak uyudum.
Selim
Sabah erken kalktım.Uyku tutmamıştı.Aşagıya indim.Anlaşılan kimsenin uykusu tutmamıştı.Şebnem hariç.
"Günaydın."
"Günaydın."
"Günaydın."
"Günaydın."

"Günaydın.Şebnem kalkmadı mı?"
"Ben bakıp geleyim bir."
Kainat
Şebnemin odasına çıktım.Şebnem odada yoktu.Masanın üstünde bir not vardı.
"Selim ölmene dayanamam.Bu yüzden doku vermeye gittim.Hepinizi çok seviyorum.Sakın beni unutmayın.Şebnem Gürsoy."
Hızla merdivenlerden indim.Ağlayarak Selime notu verdim.
Gözleri dolmuştu.Hızlıca koştu ve arabasına binim gitti.
"Noluyor Kainat?"
"Ş-şebnem dokusunu vermeye gitmiş."
"Hayır olamaz ya.Kız kardeşim gibi çok alıştım ona.Dayanamam."
"Almiloşum ağlama."
"Kainat sende ağlama.Boşuna ağlamayın.Şebnem Gürsoy ölmez."

Büyük konuşma Can.
Selim
Ağlayarak hastanenin kapısından girdim.Bir hemşireye sordum hemen.
"Ş-şebnem Gürsoy burada mı?"
"M-malesef o hastamız...."

Nihahhhaa çok mu kötüyüm.En heyecanlı yerde bitirdim.Bakalım Şebnem Gürsoy İmkansızı Başarabilecekmi...