O gece annem ve babam bir yere davetliydiler. Benim evde tek olduğumu duyan en iyi 3 arkadaşım da bize gelmişti.Evde bizden başka kimse olmadığı için rahattık.
O gece birbirimize korkunç hikayeler anlatmıştık. O gece çok farklıydı.
Saklambaç oynama kararı verdik. Işıkları kapattık ve saklandık.Ben alt kata saklandim .Orda bir oda vardı eski püskü eşyalar,yırtık perdeler kırık masalar falan . Karanlıkta göremezdi beni o yüzden kapının arkasına girdim.Bi bulamamıştı beni .
Korkmaya başlamıştım bu oda pek bilinmez ve kimsenin aklına gelmez burda olduğum ama orda tektim korktum.
O da ne ? Biri buraya doğru geliyodu . Sonunda akıl etmişti burda olduğumu :) Sessizce kapıdan çıktım karşımda gördüğüm ilk kapıdan girdim. Yine aynı şekilde eski bir odaydi. Bir masa ve üzerinde bir daktilo vardı. Masanın altına girdim ve bekledim.
Bir tek beni bulamamıştı. Ben ebenin gelmesini beklerken düşüncelere daldım. Ve sonra kapı aralandı ayaklarını gördüm bana doğru geliyordu.Ama kapıyı kapatti niye kapattığını bilemiyordum. Adımları yavaşlamıştı. Neler olduğunu anlamak için kafamı yukarı kaldırdım . Ve şok oldum. O arkadaşım değildi. Onu tanımıyordum bile. Beyaz bir elbise giyiniyordu. Gözlerinin altı siyah ve sanki ağlamış gibi gözleri şişmişti.Ayrıca benden de küçüktü.
Nasıl oldu anlamadım ama beni bir anda kaldırıp duvara fırlattı. Bana çok yaklaştı pis pis suratıma bakiyordu. Bense o an da sadece avazım çıktığı kadar bağırıyordum.Kızlar gelmişti. Ama ne yaptıysalar kapıyı açamadılar.
O kız ise korkunç bir kahkaha atarak camdan dışarı çıktı.
Ben hemen kapıyı açtım kızlara olan biteni anlattım.Sonra etrafı incelemeye başladık. Sonra bir günlük bulduk.Meğer o kız yıllar önce bu evde kalıyormuş burası onun odasıymış. Burada can vermiş . Yıl 1997.
