Şizofren Manyak #Wattys2017

İki Varmış... Parçalanmış...

1998 yıllarında İstanbul da bir hastanede Çığlıklar duyuldu.Bunlar bebek cığlıklarıydı.İkiz bebekler doğmuştu.Hem çok tatlılar hemde miniciklerdi.Anneleri Aysel hanım mutluluktan ağlıyordu.Çok mutluydu.İçeri Aysel hanımın eşi olan Hasan bey girdi.Birden eşinin ellerini avuçladı ve ağlamaya başladı.Çok mutlulardı.Hemşire bir bebeği Hasan bey e Diğer bebeği Aysel hanıma verdi.Bebeklerden biri kız biri erkekti.Aysel hanım bebeğin anlından öpüp konuşmaya başladı ;
- Kızımın adı...Mevsim olacak...Sen ne dersin canım?
-Bende oğlumun adını Teoman koyacağım...Çok güzel bir isim hayatım.
Hasan bey bebeklerin isimlerini kulaklarına fısıldadı.Bu duygu çok güzeldi.Çok güzel hissettiriyordu.Hasan Bey dışarı çıkıp akrabalarına haber verdi.Hepsi hastaneye toplandı. Çiçekler, hediyeler, kokulu sabunlar,altınlar, paralar hepsi havada uçuşuyordu.Herkes bebeklere dokunarak ne kadar tatlı olduklarını söylüyorlardı.Nazar deyecek diye korkuyorlardı Hasan bey ve Aysel hanım. Hemşire geldi ve herkesi dışarı çıkardı.Aysel hanım ise yatmaya çalıştı.Hasan bey bebeklerin başında hayalden çıkıp hayale balıklama atlıyordu.Onların büyüdüğünü görmek istiyordu.Hasan bey hayal kurarken uyuya kalmıştı.Yarım saat sonra omuzunda bir el hissetti.Hemşire gelmişti.Aysel hanım taburcu olacaktı. Hasan bey hanımını aşağı indirdi ve arabaya bindirdi. Bebekler Aysel hanımın kucağındaydı. Aysel hanım ''büüüü'' deyince bebekler gülüyordu. Çok güzel gülüyorlardı. Araba kahkahalarla doldu.Hasan bey ve Aysel hanım da onlara eşlik etti.Eve vardıklarında bebekleri yataklarına yatırdılar Aysel hanımda yatağına yattı.Hasan bey bebeklerin başında uyuyakalmıştı yine.Bu güzel bir tabloydu.Bu tablonun bozulacağı kimsenin aklına gelemezdi ki......