Şizofren Manyak #Wattys2017

Evde Tek Başına

{(Mevsim'den)}

Gözlerimi araladığımda kimse başımda değildi. Beni uyandırmaya çalışan bir abi? Yada ılık su dolu kova? Kimse beni uyandırmadan uyanmıştım. Yataktan yavaşça kalkıp gerindim. Sonrada Bir çiftçinin yetiştirdiği meyve ve sebzeler mafolmuşta kös kös oturuyormuş gibi oturmaya devam ettim. Ayaklanıp terliklerimi giydim. Odaları tek tek gezdim. Abimgil odalarında değildi. Üstelik saat 07:30?...
Aşağı inmeye başladım. Salonda da kimse yoktu. Mutfaktan tikirtilar geldi. Mutfaktalardır diye düşünüp mutfaga girdim. Ama ordada yoklardı. Sadece dengesiz kapkacaklar ses çıkarıyordu. Onları duzledikten sonra oturma odasına girdim. O kadar "Abi!!!" diye bağırdım. Evde kimse yoktu. Belki markete gitmişlerdir diye dusunup televizyonu açtım. Bir müzik kanalı buldum ve ses i 95 e çıkarttım. Mutfaga girip kahvaltı hazırlamaya başladım. Salatalıklar domatesler peynirler zeytinler... Birdeee... Salçalı yumurta! Sizi bilmem ama ben bu salçalı yumurtaya bayiliyorum. Hepsini bir tepsiye koyup masaya taşıdım. Masa kusursuzdu. Sadece 5 eksik vardı... Abimgil?

Dayanamayıp dış kapıyı açtım. Kilidi açıktı. Demekki dışarda oturuyorlar diye dusundum. Ama dışarı rüzgarliydi. Hafif sis bile vardı. Ne ara oldu anlamadım. Etrafa abimgili seslenirken dondugumu hissettim. Kapıyı kapatıp telefonumu almak üzere üst kata çıktım. Telefonum komodinimin yanında , yerde ve üzerine kâğıt yapıştırılmış bir halde buldum. Kâğıt o kadar küçük katlanilmiski açarken üşengeclik sendromu yaşadım. Kağıdı tam actigimda A/4 kağıdı boyutunda bisey olduğunu fark ettim. Yazıları okumaya başladım.

"Sevgili Mevsim Hanım...
Madem abilerini koruyorsun... Şimdide koruman gerek. Sadece  borcunuzu ödeyin yeter. Parayı yarın saat 23:00 da büyük park'a getir. Bizde orada olacağız.Eger polis e gidersen sonu çok kötü olur.... Ve evet. Çok polisiye dizi izliyorum."

Adam hem saçı ağarmış hemde yaşlı... çok polisiye dizi izlemiş harbi... Bu şimdi abimgil imi kaçırdı?... Peki...Dur Ben Bi Türk Kızı Moduna Gireyim...  O daha benim sert yanimi görmemiş. Nalet olasica pislik. O kadar çok telaş yapmaya gerek yoktu. Çünkü telaş yapanların çoğunlukla sonu , hazin sondu. Bir plan yapmaliydim. Yemegimi yerken bi yandan plan yapıyordum. Yemegimi yedikten sonra saatin 13:00 olduğunu fark ettim. O kadar çok düşünmüşümki saatti unutmuşum. Okulada gitmemiştim. Sofrayi toparlayıp mutfağı yokladim. Güzelce temizleyip oturma odasına geçtim. Aklıma süper ötesi bi fikir geldi!
Muhammed abimin odasından bir çanta aldım. Dizilerdeki para cantalarina benziyordu. İçine 6. Sınıftayken yaptığımız su bombasını dizayn edecektim. Matematik ve fen derslerinden kurtulma pozisyonumuzdu. Gerci hep ben yapardim bombalari icine su koyardim sinifta keyifli keyifli izlerdi. Ama o bombaların içinde su olmayacaktı... Hepsini yaptıktan sonra sadece balon un içine ne koyacagimi dusunmek kalmisti. İçine ketçap sıkıp kara biber ve kırmızı toz biber i döktüm. Bir güzel karıştırdıktan sonra balonu , kapağa gore yerleştirdim. Plan şuydu. Adama çantayı uzatacaktim. Adam kapağı açar açmaz gözüne acı sos firlayacakti. Etrafındakiler bana saldırır diyede ketçap ve mayonez ın icinede mete abimin odasından Bulduğum biber gazını döktüm. Ne işi varsa o odada. Ardından emre abimin odasından bir kaç balon aldım. Onların icinede az kalmış olan mayonezi ve diğer balonlarada az kalmış ketcabi sıktım. Yine biber gazı döküp ağızlarını bagladim. Saate baktığımda 22:15 ti. Eşyaları kaldırıp odama goturdum. Yatagimin altına koyup yatagima girdim. Güzel bir uyku çekmeye hazırdım. Yatağa girer girmez yarın yaşanacak olayları senaryo halinde kafamda canlandırmaya başladım. O kadar çok fikrim vardiki. Düşünceden uyuya kalmisim.

{(Mete'den)} gözlerimi actigimda bizimkilerin yanımda olduğunu fark ettim. Etraf karanlıktı. Ellerim ve agzim bağlıydı. Herkes uyuyordu. Galiba. Ayağımla  etrafı yokladim. Ama küçük bir vücut bulamadım. Mevsim yanımızda değildi! Sağa sola cirpinirken bir "fısss" sesi duydum. Gözlerim yine kapandı.