Ayrılma Vakti...

161 25 2
                                    

Teoman gözüne gelen güneş ışığından rahatsız olup uyanmıştı. Hafifçe gözlerini ovdu. Mevsim hala uyuyordu. Mevsimin saçlarını okşarken Mevsim uyandı. Birbirlerine gülümsediler. Teoman kovuktan çıkmaya çalıştı ve çıktı. Sonrada Mevsim'i çıkardı. El ele tutuşup kazanın olduğu bölgeye ilerlediler. Polisler vardı. Ambulanslar. Sarı bantlar. Teoman öyle şeylerden çok korkardı. Birden bir polis diğer arkadaşlarını uyarırcasına bağırdı.
-İŞTE İŞTEE ÇOCUKLAR ORADAAAA!!! YAKALAYIN!!!
Teoman yanlış anlamıştı. Mevsim'i sıkıca tutup koştu. Mevsim arkadan sürükleniyordu sanki. Polis onlara durmalarını bağırarak söyledi . Ama onlar durmadılar. Koştular...koştular...koştular... Sonunda izlerini kaybettirdiler. Mevsim Teoman'a ne oldu der gibi bakmaya başladı. Merak ediyordu. Teoman ise hiç tınlamıyordu. Karınları açtı. Çok açlardı. Birden nefis kokular yükselmeye başladı. Teoman Mevsim'in yine elinden tuttu. Koku, aşağı doğru yokuş bir yolun başındaki evden geliyordu. Teoman yürümeye başladı. Mevsim ise etrafına bakıyordu. Çiçeklerin güzelliğine kapılmıştı. Eve vardıklarında oranın mafya klübesi olduğunu fark ettiler. Kulübenin her yerinde adamlar vardı.Birde bekçi bir ihtiyar vardı kapının önünde. Jilet gibi takım elbiseli, uzun ve siyah saçlı bir adamdı. Çocukları görünce onları yanına çağırdı. Onları sevmişti. Hem küçüklerdi hem de...organları tazeydi...
Adam Mevsimin elbisesinden yakalayıp havaya kaldırdı. Teoman ise adama vuruyordu. En son bir tekme attı.

Sonra adam onuda havaya kaldırdı. Siz iş görürsünüz diye bir cümle kurdu. İşte şimdi yanmışlardı. Adam onları bir odaya götürdü. Odada bir adam vardı. Teoman filmlerden yola çıkarak onun bir mafya babası olduğunu anladı. Adam Mevsim ve Teoman'ı odanın ortasına fırlattı. Teoman hemen doğrulup Mevsim'i yerden kaldırdı. Mafya babası diye isimlendirdiği adam Teoman'a baktı. Teoman ise bağırdı;

-Ne istiyorsun bizden?!?!
+Sadece organ...başka bir şey yok.
-neden biz peki! Kardeşime kıyma yazık ona, o bir kız. Zorbalık yapmayacaksın öyle değil mi?!?!
+ yok canım ne zorbalığı...Onu Parçalara Ayıracağım.
-...
+ne bakıyorsun?
-Şuanda bir çocukla konuşuyorsun...Gururlandım
+seni ukala şey!
Adam sinirlendi ve Mevsim'i alıp bir adamın kucağına fırlattı. İkisinin birbirlerini görmemelerini sağlamaya çalıştı. Teoman'ıda başka adama fırlattı. Mevsim kapıdan çıkarken
- Ağabey! beni Merak etme!
Dedi. Ve işte orada Teoman'ın kayışlar koptu. Artık kuduz bir çocuk gibi davranıyordu. 5 Yaşında olmasına rağmen o adamlardan daha çok bilgiye sahip gibi bir görünümü vardı. Adam Teoman'ı aldı ve bir odaya hapsetti. Teoman deli gibi ağlıyordu. Mevsim diye bağırıp ağlıyordu. Artık yalnızdı. Kim bilir ona neler yapacaklardı. Artık aç değildi . Sadece Mevsim'i düşünüyordu. Biricik ikizine sahip çıkamadığı için kendini duvardan duvara vuruyordu. En sonunda o kadar çok nefessiz kaldı ki bayıldı. Adam odaya girince şaşkınlıktan ne yapacağını şaşırmıştı. Teoman'a su döktü. Teoman biraz kendine geldi ama biraz da halsizdi. Hala kardeşini düşünüyordu. Bu arada Mevsim'i alan adam çoktan Mevsim'i bagajdaki bir köşeye bağlamış ve yola çıkmışlardı. Mevsim Teoman'ı şimdiden özlemişti. Ağlamaya başladı.
Teoman da Mevsim de şimdiden hasret çekiyorlardı.

===========================================

Not=Medya Teoman...

Şizofren Manyak #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin