Şizofren Manyak #Wattys2017

Kurtulma Heyecanı

Mevsim hala bağlıydı. O Teomanı düşünüyordu. Aglayamıyordu. Çünkü gözündeki o sargı artık göz kapaklarını kemirecek vaziyete gelmişti. Buda onun canını acıtıyordu. Ani bir çarpışmayla bagajın diğer tarafına sürüklendi. Elindeki bağlar sökülmüştü. Hemen gözünü açıp ovdu.Biraz olsun rahatlamıştı. Kalktı ve şoför koltuğunda birşeyler olduğunu fark etti.Evet gördüğü koca kırık camın şoförün kafasına saplandığı manzara...Mevsim birden çığlık attı. Afallamıştı. Kendine gelemiyordu. Bir anda bir sesin yaklaştığını algıladı. Birden ön koltuğa atlayıp kırık camlardan kendini dışarı attı. Bir adam değişik değişik hareketler yapıp etrafa bakınıyordu. Arabası sandığı araba ise pert olmuş bir biçimde onun olduğu arabanın önüne montelenmişti. Koştu ve kollarını açarak o adamın kucağına atladı. Adam şaşırmıştı. Birden Soru sormaya başladı.
- Sen de nerde çıktın!?!?!
+ arabanın içinden.
- Nasıl yani?
Adam arabanın yanına gitti ve korkunç manzarayı oda tatdı. Ölen adamın cebinden cüzdan çıkarıp içine baktı. Bu adam , polis arkadaşının anlattığı suçluyla aynıydı. Hemen telefonla arkadasını aradı. Yarım saate arkadaşı geldi ve adam eve gitmek için bir taxi çağırdı.taxi gelmeyince yolda yürümeye devam etti. Kafasındaki ağırlığı hissedince eli direk oraya gitti.Adamın eli Mevsim ın karnına gelmiş Mevsim ise gıdıklanmıştı hatta gülüyordu.Adam Mevsimi omuzlarından indirdi.
-Ah ufaklık seni unutmuşum!
+ önemli değil .
- adın ne bakalım senin?
+ Mevsim. Sizin adınız nedir?
- Huh?! ... Şey...bende Mete.
+ memnun oldm
-bende...şimdi bana neler olduğunu anlatacaksın tamammı?
-hıhı tamam
Mevsim olan biten herşeyi anlattı. Araba kazasını. Polisleri.Mafyaları.İkizini...
Mete durumu anlamıştı. Mevsimi kucağına aldı ve kafasını yavaşça oksamaya başladı. Sonrada kafasına bir öpücük kondurdu. Yürümeye başladılar. Mevsim i bir yere bırakamazdı. Emindi , onu büyütebilir di. Eve geldiklerinde. Mevsim gözlerini kocaman açtı. Ev çok şeker bişeydi. Pembe badanalı tek katlı ve bahçeliydi. Bahçede bir kaç adam daha oturmuş yemek yiyorlardı. Mete onların yanına oturdu. Başta oturanın adı Mert di.
Hemen yanındakinin adı Muhammed di karşısında Emre ve onun yanında da efe oturuyordu. Mete oturdu. Herkes şaşkın gözlerle Mevsime bakıyorlardı. Mevsim birden gülümsedi. Çocuklar da gülümsedi. Hepsi şaşkınlık içinde Mete yı soru yağmuruna tuttular. Mete olup biteni anlatırken Mevsim masanın üzerinde oturmuş Çay dolduruyordu. Hiç kimse fark etmeden ona bardak veriyorlar oda dolduruyordu. Efe su bardağını uzattı.
Efe= şuna su koyarmısın tatlım?
Mevsim= Su bitti abi.
Herkes Mevsime baktı.
Emre= Lan bende diyorumki su bardağımla çay bardağımi kim doldurdu ahahhah.
Mevsim= ehehheh ben doldurdum.
Emre ,Metenin kolundan tuttu ve diğerlerinin yanından uzaklaştılar.
Emre= oğlum napcaz biz bu kızı?!?
Mete= şey yapcaz töbe töbeee. Anlatmadımmı olum büyütücem işte.
Emre= lan o kız lan! Bizim saçmalığımızı görünce emin ol korkacak.
Mete= yok be olum. Bu öyle kızlara benzemiyor. O daha küçük. Çabuk alışır.
Emre= O zaman beraber büyüteceğiz!
Mete= Ne!?!?! Ciddimisin!?!
Emre= tabi olm . o bizim ortak kardeşimiz Hadi lan gidekte çocuğu korkutmasınlar.
Emreyle Mete evin arka tarafından çıkıp ön bahçeye geldiler. Ön bahçede kimse yoktu. Birbirlerine bakıp eve koşarak girdiler. Birden ikiside yere düştü. Efe gülme krizine girdi. Mete hemen yukarı çıktı. Nefes Nefese kalmıştı.Ellerini dizine koyup nefes almaya başladı. Odaya balıklama girdi ve anında yine yere kapaklandı.Mevsim hemen oturduğu masadan aşağı atlayıp Mete nın yanına geldi.
Mevsim= agabey! İyimisin?
Mete = İ-iyiyim! Ne işin var burda!?!??
O oda maç izleme odasıydı. O odada küçük bar ve abur cuburla dolu dolaplar vardı. Muhammed , Mete yi kaldırdı. Ve Mert i işaret ederek konuştu.
Muhammed= Mert ,Mevsim için bir kaç parça ayarlıyor. Bugün pazar ve hiç bir yer açık değil.anladınmı ?
Mete= hee tamam. La Mert ne buldun abisi?
Mert= benim küçük penyeyi küçülttüm şimdi dikiyom. Biraz uzun yaptım altına bişey giymesede olur.
Mete = la yok manyakmısın biz dışarı çıkarken böylemi götürcez?
Mert= olum bu günlük lan . yarın alışverişe çıkarız.
Mete= okey.
Mevsim birden Metenin bacağına sarılıp tuvaleti sordu.Mete tuvaletin yerini gösterdi.
Mevsim = ağabey nereye?
Mete= tuvalete.
Mevsim = önce ben!
Mete= yardım için gelecektim , tek yapabilecegine eminmisin?
Mevsim= Ben bebek değilim kiiii
Mete= ahahhah biliyorum Hadi gir sen bi sorun olursa buradayım.
Mevsim= tamam abiş.
Mete= Abiş?!???!
Mevsim= hıhıı
Mete kahkaha atarken yanına Mert geldi. Elindeki penyeyi gösterdi. Mete beğenmişti. Mert e teşekkûr ederken Mevsim bağırdı.
Mevsim= ABİİİİİŞŞŞ!!!
Mert= abiş?!????
Mete= ya abiş .d ahahhah...Efendim abim.
Mevsim= lavabo neden yüksek?!??
Mete+Mert= HfHFhfhfHfgt:gjfjFJfJFJf
Mete= giriyorum.
Mete lavaboya girdi ve mevsimi yukarı kaldırdı. Mevsim ellerini mis gibi yaptı ve Meteden indirmesini rica etti. Mert elindeki penyeyi gösterdi.
Mert= bak şaşkın şaşkın bakma bu erkek penyesi değil!
Mevsim= o muslera degilmi?
Arkadan diğerleri de gelmişti hep bir ağızdan " YUH" Dediler. Mevsim kahkaha atıp elbiseyi eline aldı lavboya girip üzerini çıkardı. Ve yeni elbisesini giydi. Diğer elbisesindeki kemeride bu elbiseye taktı ve dışarı çıktı.
Mevsim= Teşekkür ederim Mert agabey!
Mert= önemli değil bitanem.
Hep birlikte aşağı indiler . Mevsim yetişemeyince merdivenlerden Efe nin omzuna atladı. Efe de onu tuttu ve omzuna oturtturdu.
Efe= hayırdır ufaklık?
Mevsim= çok hızlısınız! Takip etmekte zorlandım.
Herkes kahkaha atmaya başlamıştı...Bir kaç saat televizyon izledikten sonra akşam yemeği saati gelmişti. Ve yemek hazırdı. Herkes yedikten sonra hep birlikte masayı toparladılar. Herkes odasına dağıldı. Mete elinde Mevsimle birlikte herkesi koridora topladı ve konuşmaya başladı;
Mete= Evet arkadaşlar öncelikle hoşgeldiniz.
Mert= sadete gel a- kız burda azımı bozdurma.
Mete= üffff iyi be . Saçma salak yattığım için Mevsim i yanıma yatıramıyorum!
Muhammed= Harbi lan ilk geldigim gün yatarken beni dövmüştün Fdgdgf:cHFjf
Mert+Efe+Emre= JFJfUt:gJFJfUFtfYf
Mete= eee durumu biliyorsunuz ... Bu kız nerede yatacak!..Mert?
Mert= Abi valla kızı gece farketmem ezerim HfJFJf:hUFJg
Mete= ya HfJFUt:giFJg...Efe?
Efe= Olum ben gece meditasyon yapiom kafayı dinlendirmek için valla korkar ajgfkwg:gJFugut
Mete= ya olum ya HfKGkFhf:hGKgJg...Emre?!?!?!
Emre= Ben gece bilgisayara geçiyorum. Ya uyanırsa.?
Mete= haklısın...Muhamme-
Muhammed= Ben alırım!
Mevsim= olley!
Herkes=?
Mevsim= ehehehe.
Mevsim Muhammed ın kucağına gitti ve herkes odasına dağıldı. Sonunda herkes uykuya dalmıştı ki Muhammed ayaklandı. Lavaboya gitti ve abdest aldı. Mevsimde onun yanına gitti. Mevsimede abdest aldırdı. Mevsim küçük bir bez alıp kafasına taktı. Ve hemen Muhammed ın yanına oturdu. Muhammed Kur-an okuyacaktı.
Muhammed her okuduğunda Mevsim tekrar ediyordu. Saat 4 e kadar bu böyle sürdü. Sonra Muhammed namaz kılmak için abdestini tazeledi. Mevsimde küvete girdi ve Muhammed abisi ne yapıyorsa aynısını yaptı. Muhammed seccadeleri serdi. Mevsim birazcık arkaya kaydı. Muhammed onu izliyordu. Muhammed sesli bir şekilde namaz dualarını okurken Mevsim in o tatlı sesini hafif duyabiliyordu. Çok sevinmişti, namaz bitince Mevsim Muhammed e Allah kabul etsin dediği anda Muhammed şaşkınlığını gizleyemedi. Oda öyle dedi Mevsim e. Ve seccadeleri kaldırıp Yatağa uzandılar. Muhammed , Mevsime sıkıca sarıldı. Ve uykuya daldılar. Huzurluydular , yüzlerinin verdiği şekilden bu hissedilebiliyordu...