Pinky Paradise

Pinky Paradise Chapter 2

Ang Unang Yugto

“Ninnnaaaaa! Gumising ka na! Male late ka na kung matutulog kapa dyan! Gising!” Narinig ko ang boses ng dad ko at napa embrace ako sa life size teddy bear ko na si Peki.

“5 more minutes pa.” I said with a thick voice as I embraced Peki harder.

“Anong 5 more minutes? Bumangon ka na Nina Kristine M. Hugh!” Sumigaw ulit si papa. 

Ano ba yan? Ang aga aga pa nga pero na bu bwesit na ako! Hay nakooooooo! Potek talaga tong Monday eh. Nakakatamad!

“Oh ayan nah, gising napo ako! Pupunta na po ako sa banyo at maliligo!” Sigaw ko para marinig ng mama ko. Nakaka asar naman!

Naligo na ako at nagbihis sa uniform ko. Medyo okay lang naman yung uniform namin. White short sleeved shirt with a red and blue pleated tie and the same pattern with the vest and above the knee skirt. Wow ha, para yatang nagmumukha akong anime nito? Haha. And talk about knee length socks! Ano ba to, ang baduy. I slipped my black jelly flats and grabbed my black carry-all bag at bumaba na para kumain ng breakfast.

Nakita ko si Daddy na nagbabasa ng dyaryo at tumabi na ako sa kanya and greeted him a good morning.

“Good morning Pa.” I said as I sat on my chair.

“Good Morning din anak. Magmadali ka na, baka ma late ka pa. Ipapahatid na kita kay manong sa school niyo, okay? Susunduin ka din nya after classes.” Sabi ng dad ko.

Susunduin? Ano ako, grade school?

“Pa naman. Wag mo na akng ipa sundo kay manong mag ji-jeep nalang ako. Hindi na po ako bata.” I explained as I ate my bacon.

“Pero anak, delikado na ang panahon ngayon. Marami ng kidnapper at snatchers. Mabuti na na maghanda tayo.”

“Pero paaaaaa!” I whined.

“Oh cge cge. Hindi na kita ipapa sundo kay manong after classes pero kailangan mong mag taxi! Kuha mo?” my dad said as he put down the newspaper and took a sip from his coffee.

“Oo nga pala, uuwi si Lisa next week with Seul Mi. Dito sila mag st-stay habang pinoproseso pa ang mga papeles mo para makapunta na tayo sa Korea.”

“Ano? Dad, alam mo naman na ayaw kong pumunta sa Korea diba? Dito nalang ako, promise ko na I’ll behave! I’ll visit you naman once we have holidays or breaks eh. Sige na dad, please?” I pleaded.

Ayoko talagang umalis dito sa Pilipinas. I love this country, I feel like this is where I belong. Haissss.

“Wag ng matigas ang ulo Nina! Sasama ka sa Korea at ako ang masusunod!” pa sindak na sabi ng dad ko.

This is so unfair! Ugh! Maka alis na nga at baka pumanget pa yung araw ko ng tuluyan.

“Alis na po ako.” Sabay kuha ng bag ko at lumabas ng bahay. Ano bato, ang aga aga minamalas na ako. Pumunta na ako sa labas kasi nandun na si Manong Terry sa sasakyan na Fortuner. Hay nakooo.

Sa School.

Hindi ko akalain na marami palang tao ang nandito. Akala ko mga bata lang ang marami dito, pati rin pala mga ka age ko meron. LOL. The reason why I thought that there would only be few people from my class was because fancy talaga ang school nato, pang international students talaga kumbaga.

Naninibago nga ako eh dahil pag lingon ko sa left, may mga Americanang babae, sa right naman, mga Koreans and Chinese. Is it just me or am I the only Filipina here? O_O Last time I checked, nasa Pinas pa naman ako so bakit feel ko na ako lang ang pinay dito?

Sa kaiisip ko ng malalim, hindi ko namalayan na may babae palang paparating sa akin and unfortunately, hindi ko siya nakita.

Ooomphh!