3 TATLI BELA(TAMAMLANDI.)

Bölüm 32 ( BİTEMEZ)

MEDYA: KENAN

"Yılın ilk karı."

Kenan bağırarak elindeki kar topunu bana atarken refleks olarak elimle Yüzümü korudum fakat kar topu ayağıma gelmişti. Gözlerimi devirerek Çocuksu hareketini yargıladım.

"Miray hadi sende bize katıl."

Hazal ve başındaki panda motifli şapkası ve beyaz kar Montuyla bana Şirin Şirin bakarken Ege onu arkadan sarıp kara yatırdı. Kahkahalarla birbirleriyle boğuşurken ben kenara çekilip Arminin yanına oturdum.

"Hadi bana ufaklık engel oluyor sen niye oynamıyorsun."

Elini şişmiş karnına götürünce gülümsedim. Dün altı ayını doldurmuştu. Buğra bir yemekle bunu kutlamıştı. Gerçi erkek Olmasını beklerken kız olan Bebeğinin şokunu bir saat boyunca atamamıştı.

"Üşüyor musun? Bekle bir tanede bebeğimize battaniye getireyim."

Takındığı Endişeli ifade ile Buğra Arminin başından ayrılmıyorken kahkaha atmadan duramıyorduk.

"Hayatım bende bebeğimizde iyi sen eğlenmene bak."

"Buğra sende ama kılıbık çıktın ha."

Bir yandan ona bakarken bir yandanda sırıtıyordum. Attığım laf zoruna gitmişti ki kaşlarını çatıp omuzlarını dikleştirdi.

"Ne kılıbığı ben sadece karıma ve kızıma Önem veriyorum."

"Tamam öyle olsun."

Bana ters ters bakıp Arminin yanına oturup ellerini ellerinin arasına aldı. Onları izlerken aklıma gelen ilk insanı hafızamdan çıkarmak için beynime emir verdim. Fakat söz dinlemiyor daha çok duygularımı ele geçiriyordu. Bu sefer Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.

"Armi ben biraz dolaşacağım."

Başını tamam anlamında sallayıp beni uyarmayı ihmal etmedi.

"Dikkatli ol hava soğuk kalında giymedin zaten."

Yünlü montum ve şapkam ona nasıl ince geliyordu inan ki anlamakta zorluk çekiyordum. Sanırım annelik duygusu onu fazla çabuk ele geçirmişti. Başını Buğranın omzuna yaslayınca bende yanlarından geçtim. Kenan'a baktım o da Hazal ve Ege ile kardanadam yapmaya koyulmuştu. Kesin Kenan'ın fikriydi bu çocuk ruhu bana göre fazla neşeliydi.

Onların yanındanda geçerken beni farketmemişlerdi. Bu Fırsatı kullanarak hızlı hızlı Yürüdüm. Çünkü Kenan beni görürse hayatta tek Başıma göndermez.

Gözden kaybolduğumu hissedince adımlarımı yavaşlattım. Ve beni kalbimi paramparça eden adama yardım etmek için aldığım telefonu çıkarıp kulaklığı takıp bir şarkıya tıkladım.

Yoksun, yoksun yanımda.
Geçecek demiştin ya,
Geçmedi duruyor hala.

Yoksun, yoksun yanımda.
Bu puslu kalanlarda,
Yoksun yanımda.
Unutma, Beni Unutma.

Şarkının her sözü bana onu hatırlatırken kulaklığı çıkarıp tekrar cebime koydum. Onu tamamen beyninden ve zihnimden çıkarmalıydım. Kendime bir Uğraş ararken bir yandanda hızlı adımlar atıyordum.

Donmak üzere olan bir su birikintisinin yanından geçerken aklıma gelen Saçma ama belki zihnimi temizleyecek bir şey bulmuştum. Suyun yanına gelip botlarımı ve çorabımı çıkardım. Çıplak Ayağım soğuk zemine temas ederken ağzımdan Kısık bir Çığlık çıktı. Ama bu Çığlık bir yandanda beni gülümsetmişti. Bir manyak gibi Gülerken bir yandanda sağ ayağımı Yavaşça suya soktum. Tenime sanki milyonlarca iğne batırıyorlardı şuan.