3 TATLI BELA(TAMAMLANDI.)

BÖLÜM 8 (UÇAK!)

Medya : Demirel

Cem Adrian & Aylin aslım -herkes gider mi?

1 AY SONRA

1 aydır doğru düzgün yemek yemiyor konuşmuyordum. Demirel sürekli yanıma gelip benle konuşmaya çalışsada pek umursamıyordum. Armi ve Hazalı bu süre zarfında beni hayata döndürmek için iki defa eve getirmişti ama onlarlada konuşamamıştım pek.

"Miray..."

Kulağıma yankı gibi gelen sese tepki veremedim.

"Miray uyan."

Artık ses daha netti. Yavaşça gözlerimi açtım.

"Armi!"

"Bebeğim nasılsın? Kendini nasıl hissediyorsun?"

Boşlukta.

"İyi değilim Armi!"

"Bizim için iyi olmayı dener misin?"

"Neden geldin?"

"Buğra beni çağırdı. İki gündür yemek yememişsin öyle dedi."

Yerimden doğruldum. Armi ise bir bebekmişim gibi her hareketimde endişeleniyordu. Bu aptal kız herzaman böyleydi.

Bir kere okulda yere düşmüş dizimi kanatmıştım. Armi saatlerce yaramla ilgilenmişti. O gün ona olan sevgim okadar büyümüştü ki bir insana bu kadar sevgi dolabileceğime inanmazdım.

"Sen benim ikinci annemsin."

Bu sözüme kaşlarını çatarak karşılık verdi.

"Annen olamayacak kadar gencim. "

Gülümseyerek ona karşılık verdim. O inkar etsede bana annem kadar ilgi gösteren tek insandı. Sanırım ilk defa gülmüştüm bu bir ay içinde.

"Hazal niye gelmedi?"

"Okan amcaya senin teyzenin yanına gittiğini söylemiştik. İlk zamanlarda inanmıştı ama daha sonra birşeyler karıştırdığımızı düşündü ve okuldan kaçtığımızı öğrenince çok kızdı."

Kendimi bok gibi hissediyorum.

"Benim yüzümden incinmenizi asla istemem. Armi böyle yapmayın. Bundan sonra pek iyi olcağımı düşünmüyorum. Beni düşünmeyin artık."

"Senin yüzünden değil bizim yüzümüzden inciniyoruz. Aramızda benim senin diye birşey yok biliyorsun. Bu sözleri nasıl söylersin? Bizim kardeşimizsin sen bırakamayız seni. Bizim için iyi olacaksın."

Söyleyecek söz bulamıyordum. O kadar haklıydı ki sadece ona sarıldım.

"Armi sen çok iyi bir arkadaşsın."

"Sen çok iyi olduğun için iyi olmak zorundayım Miray."

Kapının açılma sesiyle ayrıldık. İçeri Demirel girdi ardından da Buğra. O çocuğa benim odama girmemesini söylemiştim. Bunu ödeyecekti.

"İyi misin?" Demirelin sesiyle ürpermiştim.

Başımı evet anlamında sallayarak karşılık verdim. Ama yüzüne bakmıyordum.

"Yemek yiyecek misin?"

"Ölene kadar yemeyeceğim."

"Beni Mirayla yalnız bırakılmısınız?"

Armi ayağa kalkıp bana baktı.

"Kapıda bekliyorum."