Forever Mrs. Jeon [COMPLETED]

FOREVER MRS. JEON [Part 41]

Alexanna's Point of View.

"TANGNA BE KUMAIN KA LANG."

Sabi ni Chrissha sakin at sinubuan lang ako ng sinubuan.

Takte.

"DEPUTA GUSTO MO BA KONG PATAYIN?"

Tanong ko sa kanya pero tumawa siya.

"Mamatay ka na wag lang yung pamangkin ko-- ARAY!"

"PAG NAMATAY AKO WALA NA DIN ANG BABY NAMIN NI JUNGKOOK! AMBOBO MO LABYU."

"TANGINA MO PORKET NASA HONOR KA LANG GANYAN KA NA? LABYU TU BE."

Sabi niya at niyakap ako.

Ganito talaga ang magkakaibigan. May abnormal at normal.

Pano sasaya ang friendship niyo kung pareho kayong normal?

Sino ba ang abno? Edi tong babaeng to.

"GAGO KA DI AKO ABNO."

Diba? Mind reader yata to.

"Tangina ka di ako mind reader."

What the fuck?

"Eh bat mo nababasa isip ko?!"

Tanong ko at sabay kain.

"Halata sa mukha mo."

Sabi niya at uminom ng juice.

Hays. Namiss ko ang school.

Oo, nasa school kami ngayon kahit buntis ako.

Sila Jungkook? May klase pa. Hindi kasi kami classmates sa English. Hahahahahaha.

*Fast Forward*

"BABE SORRY NA--"

"MANIGAS KA DYANG HAYP KA. ULUL."

Jusko Jin at Chrissha. Lq.

"Hala nag aaway ang love birds." Sabi ni Yoongi.

"Palibhasa kasi walang lovelife e."

Bulong ni Jimin kaya natawa ako pero kinuwelyuhan siya ni Yoongi. Oh noes.

Narinig ni Yoongi yon?

"PANDAK KA KASI."

sabi ni Yoongi at inirapan si Jimin. OMG

YOONMIN IS FUVKING SAILING GUYS.

*Fast Forward*

Jungkook's Point of View.

Nakauwi na kami.

Bigla namang nag vibrate yung phone ko.

Yung unknown number nanaman.

From: 0948*******

Meet me at **** park. Exactly 6 o'clock.

Oh...kay?

Tangina. Sino ba talaga to?

***

Pumunta na ako dito sa park. Natutulog na si Alexanna sa bahay.

Bigla namang may umupo sa tabi kong babae.

Naka cap siya.

"Long time no see, Mr. JEON JEONGGUK."

Sabi niya.

Pamilyar ang boses niya?

Bigla naman niyang tinanggal ang sumbrero niya at shit...

"D-Desiree?"

At bigla naman niya akong niyakap. Pero hindi ako yumakap pabalik.

"Jungkook, kaya ako bumalik dito? Kasi buntis ako."

Sabi pa niya ng masaya.

Hindi.

Hindi pupwede ito.

"Hindi ka ba masaya? Eto ako. Si Desiree! Yung babaeng sobrang mahal mo. May anak tayo Jungkook!"

Sabi pa niya.

"M-Mali ka. H-hindi ako m-mag k-kaka a-anak. I-i'll better g-go."

Sabi ko pero hinila niya ako bigla.

"JUNGKOOK BAKIT BA AYAW MO MANIWALA?! IKAW ANG AMA NETO! NG DINADALA KO!"

Sigaw niya sakin.

Pero hindi ako maniniwala dahil alam kong walang nangyare samin noon.

"IKAW ANG RESPONSABLE DITO JUNGKOOK! PANAGUTAN MO KO! ANAK MO TO! ANAK NATIN! ITO ANG DAHILAN KUNG BAKIT AKO BUMALIK DITO! BABALIK NA DIN AKO SA UK PARA DUN NATIN PALAKIHIN ANG ANAK NATIN! JUNGKOOK! JEBAL! MANIWALA KA!"

sabi niya sakin.

"DESIREE HINDI KO ANAK YAN! WALANG NANGYARE SATIN! WALA!"

sigaw ko sa kanya pero bigla siyang naglabas ng kutsilyo.

"PAPANIWALAAN MO KO, O IPAPAKITA KO SAYO HARAP HARAPAN ANG PAGKAMATAY KO AT NG BATANG DINADALA KO."

Hindi.

"MAY ANAK KAMI NI ALEXANNA KAYA PWEDE BA?! TUMIGIL KA NA DESIREE!"

Sigaw ko pero akmang sasaksakin na niya ang sarili niya.

Pero, pinigilan ko siya.

Nakokonsyensya ako.

Kung papaniwalaan ko siya, at papanagutan, paano naman ang anak namin ni Alexanna?

"STOP! PUMAPAYAG NA KO."

Ayun nalang ang nasabi ko.

Alexanna, i'm sorry, i'm really sorry.