The Campus Nerd <Editing>

Chapter 29

"Lahat ng tao, may isang tinatawag na Gurdian Angel. Siya ang sasalo sayo sa oras na kinakailangan. Kaya wag mawalan ng pag asa."

~Amethyst/Emy

"Pero wag na wag aasa dahil masama umasa at baka sa huli ay malungkot ang iyong feelings."

(Hindi ko po alam kung ano konek niyan xD. Pinili ko lang iyan kay Hugotera Girl.)

Chapter 29 : [Secret xD]

Hanna's POV

*Kring Kriiing Kriiiiiiiiiiiing

Minulat ko ang mata ko. Yung mata ko, feelin ko sobrang maga nito ngayon dahil sa sobrang pag iyak ko kagabi.

Bumangon na ako at nag ayos na ng sarili sa harap ng salamin. Di ko mapigilang umiyak ulit.

Ito. Ito ang isang totoong mukha ng anak na babae ng mga Yū na ng ngangalang Hanna Tricia Yū. Ito ata ang pinakamalas na buhay sa lahat ng tao. Mas matinde pa ito sa mga ipminaampon na anak dahil ako, pamilya ko may problema.

Sana di na lang ako andito sa kalagayan na ito. Sana isa nalang ako sa mga pinag tabuyan na anak. Sana talaga.

"AHHHHHH!!! Walang kwenta itong buhay ko. *sniff*. Bakit ba ganito? Bakit? Hahahahahaha grabe napaka- *sniff* walang kwenta niton buhay ko." Para akong isang baliw duto sa kinakausap ang sarili't pinag tatawanan

Tumigil na lang ako ng makita ang oraasan na 9:25 am na pala kaya naman nag ayos na ako ng sarili.. Pag katapos kong mag ayos ay wala na akong balak na kumain pa't wala akong ganang kumain lalo na't may bagong bonggang balita tungkol sa pamilya ko.

Kaso...

May pag kain ngayon dito sa harap ng pintuan ng condo ko. Sino naman nag lagay nito dito?

Good Morning Hana Nerd. Pasensya ka na't nasigawan pa kita kagabi dahil di ko naman sinasadya dahil importanteng tao yung binabalita eh..

Nag iisang may ayaw sa'yo, ang pinaka-gwapong nag ngangalang Ginno

Tinitigan ko lang yung sulat at habang bumababa ay kinakain ko ito dahil naramadaman ko ahg tiyan kong nagugutom.

Sumakay na ako sa baby ko at bumyahe na papuntang school. Minsan inaantok panoo dahil sa umiyak ako. Hirap rin ako dahil mabigat ang aking mata at may nag babaga akong mga maleta sa mata ko. Means Eye Bugs.

Pag rating ko sa school ay pinark ko aad si Baby at bumaba dito at nag lakad na para bang isang zombie.

"Kyaaaaaaah si Karl ang kyut kumain."

Andito nga pala ako sa canteen ngayon dahil nagugutom pa rin ako. Wala akong pake kung andito sila. Kasi ayoko na mag karoon ng mga importanteng tao sa mundo dahil di rin naman sila napapagkatiwalaan. Lahat sila, kayo.

(Singit lang. May gusto lang akong ibigay na hugot na galing ulit kay Emy/Amethyst. Wag mag titiwala sa lahat ng tao kasi lahat ng tao ay di katiwa-tiwala. So isa po siyang sikat ng hugotera sa klase namin. Share ko lang XD.)

"What do you want to buy?" Sabi nung tindera.

"I want happiness." I answered unconsciously. If I really just can buy happiness I'm gonna buy for it. But... No. It cannot be bought.

"Huh?" This is reality so answered her what food I want. Haaay. Always face the reality and do not choose what you want even you have many choices because there are right choices. Nabasa ko na lang bigla sa isang GM iyan. Marami ng estudyanteng naiirita at naiinip dahil sa tagal ko dito.