"Tandaan niyo lagi na di lahat ng tao nag papakatototoo. Yung iba plastic lang at napipilitan kang maging kasama."
Chapter 32 : Nakakapanibago Lahat
Hanna's POV
"Ok, ok, mom. I understand it na already. I'll go now. Bye!" Kanina pa ko kinukulit ni mom example na lang kung may mang aaway daw sa akin sa school isumbong ko lang at makikick out na. That's so cool! And kanina pa siya sorry ng sorry ulit sa akin -.-.
Lumabas na ako ng bahay and I go inside of my car... But... I forgot Tyler. Hahaha. Did I already say to you guys na nag aaral si Tyler sa school? Ahhh basta alam niyo na ngayon ah?
Bumaba ulit ako ng car and sakto noon ay palabas na si Tyler.
"Tyler! Sakay ka na sa car ko." Sabi ko. Kaso kumamot siya ng ulo. Why? Is there any problem?
"Ehhhhyyy Onee-chan I have my motor already. If you want you'll just be the one who'll ride my motor." Cool! Kaya tumango ako ng tumango at tumakbo papunta sa car ko and kinuha gamit ko and ni-lock ko rin agad.
Wala naman mag nanakaw dito kasi alam nilang mapapakulong agad sila. Like duuuh?! Rich kami di poor kaya may mga CCTV. Pero masyado ko atang pinag mamayabang. XD
"Cooooool!!!" Sabi ko habang nag dadrive ng sobrang bilis si Tyler. Like duuuh? Grade 6 pa lang siya pero meron na siyang license and sobrang galing niya dito!!
By the way di na nga pala siya grade 6 ngayon. Hehe. I forgot. Nag jump na siya papuntang Grade 7 kasi walang grade 6 sa school namin. Remember? Don't worry naman daw kasi matalino iyan si kapatid. Kaya naman kaya niya lahat. XD
And by the way again, it's fine for me to ride his motor because we didn't wear any uniform. And it's so cool! Teka? Weird ko ah? Kanina pa ko cool ng cool. Tsk!
"Hahaha. Just hold tight, Onee-chan."
***
Papasok na kami ng school. Ako nakakapit lang kay Tyler. Ayaw ko pa naman mamatay ano!
Ng mag papark na kami lahat ng kaka-park palang doon ay nag silipatan. What's there problem?
"Si Hanna! OMG! Sana di niya ako ipa-drop out. Ahuhuhu. Sana di ko siya siniraan noon kahit na nerd siya noon dahil umaacting lang pala siya. Ahuhuhuhuhu."
"Oo nga girl."
"Uy mga pre! Shete. Ang ganda pala talaga ni Hanna. Dapat di ko na lang siya inasar noon na nerd. Sayang mga pre! Makukuha ko pa sana. Tsk!"
"Gag*! Di ka gwapo pre para mapunta siya sayo! Sa akin siya bagay! P*t*!"
"OMG! Sana patawarin ako ni Hanna. Di ko naman sinasadya yun. Kung sana alam ko na noon pa na siya iyon ay pinayagan ko na lang sila noon ni Ginno! Bagay naman sila. Ahuhuhu. Sana di ako madrop out."
What the heck are they talking about? Why am I hearing my name while they're talking?! Tsk! Lumalaki tuloy tenga ko dahil sa kanila. *face palm*
"Nevermind them, Onee-chan." My brother said. Well, his right, I hould ignore them because they're just a waste of time and sanay na ako sa mga ganyan. And why would I care if they're just a bunch of pieces of sheets of papers? "Bye onee-chan, see you later." Then I watch Tyler hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.
After that I go to my favorite place first. But I feel tired so I go to my classroom and wait to bell. Well, I sleep first because I'm not feeling well. I mean I feel sleepy. Uggh!
***
*kriiiiiiiing kriiiiiiiing kriiiiiiiiiing
Hay. Kahit kailan talaga wagas kung maka-ring yung bell dito sa school na ito. Kung ako na ang may ari nito ang gagawin kong bell ay 'tiktilaok' para cool kahit na hindi. Kung baga oxymoron. Hahahahahaha.
BINABASA MO ANG
The Campus Nerd <Editing>
Teen FictionLahat tayong tao, pantay pantay lamang, kasi tao tayo, may nararamdaman--- natutuwa, nalulungkot at higit sa lahat nasasaktan. Minsan physically, minsan mentally. Lahat tayo may tinatagong mga sekrteto na pwedeng malaki ang magiging epekto sayo oras...
