Gökyüzünde Bir Gökçe

Gökyüzünde Bir Gökçe / Bölüm 2

Uzun bir müddet yerden kalkamadım. Gözlerimi acıdan sıkmaktan göz kapaklarım açılmakta güçlük çekmişti. Yavaşça ayağa kalkmaya çalışırken tam arkamdan bir ses yükselmişti.

' Merhaba bayım, yardıma ihtiyacınız var sanırım buradan öyle görüyorum.'

Nedendir bilinmez ama uzun süre cevap veremedim. Şaşkındım gecenin bir yarısı bir kadının ne işi vardı buralarda diye sorarken ben kendime ;

' İyi misiniz bayım sizin için yapmam gereken bir şey var mı.' ? diye tekrarladı.

Henüz yüzünü dahi görmeye cesaret edememiştim. Fakat artık bir cevap vermem gerekiyordu. 'Çok teşekkürler, iyiyim. Anlayışınız için minnettarım' dedim... Gözlerim kısık bir şekilde arkamı dönüyordum. Neyle karşılaşacağımın hayalini kurarken gözlerimi açtığımda karşımda tebessüm ediyordu. Neye uğradığımı şaşırmış, şaşkın bakışlarımı üzerinden alamamış bir halde gözlerine kilitlenmişti gözlerim.

Hala ayağa kalkamamış yerde öylece duruyordum. Birden ellerini uzattı ayağa kalkmam için. Elleri de sesi kadar narin, dokunaklı ve inceydi. Gözleriyle gözlerime baktı ve 'hadi, daha fazla naz yapmayın bayım' diyerek tebessümlerini bana doğru yöneltti. Elleri ellerimde, gözlerim gözlerinde esir düşmüştü. Ve ayağa kalktığımda fark ettim ki gözlerinden ayırmıyordum gözlerimi. Elim ayağıma dolandı, ne yapacağım, ne edeceğim derken elim ayağım titriyordu. İlk defa bir kadının sesi yüreğime dokunuyordu. İlk defa bir kadının gözlerine bu kadar uzun bakabilmiş ve ayağa kalkmak içinde olsa ilk defa bir kadının ellerinden tutabilmiştim.

Avuç içim terlemişti heyecandan. Dilim bu güzelliğin karşısında lal olmuştu. Söze nereden girmeliydim. ? Aslında yapım gereği bir kadınla uzun süre konuşamazdım. Yani ne zaman konuşmaya kalksam telaştan kekelemeye başlıyordum. En iyisi tekrardan teşekkür ederek konuşmaya başlamaktı.

' Beni burada acı çekerken gördüğünüzde bırakıp gitmek yerine yanıma gelip yardım ettiğiniz için size ne kadar teşekkür etsem azdır' diye söze girmiştim ve çok geçmeden hemen ardından onun cevabı gelmişti 'İnanın benim yerimde kim olsa aynısını yapardı ben sadece yardıma muhtaç birine yardım eli uzattım. Yani insanlık görevim. Bu arada geçmiş olsun şimdi nasılsınız'?

'Çok iyiyim. Size nasıl teşekkür etsem azdır. Çok zarifsiniz ama sizin yerinizde bir başkası olsa sizin yaptığınızı yapmayabilirdi. Bakın mesela birkaç dakika önce siz gelmeden yanımdan geçenler gibi sizde gidebilirdiniz. Gitmeyi tercih edip, görmemezlikten gelebilirdiniz.Ama siz yardım etmeyi seçmiştiniz...'

' Tebessüm ederek, hayatta böyle anlar herkesin başına gelebilir önemli olan yardıma ihtiyacı olan biri var ise ona yardım etmektir, eğer yardıma ihtiyacın varsa da yardım istemektir. Hayat bazen bize ummadığımız yaralar, acılar tattırabiliyor. Ama biz insanoğlu bu duruma asla göz ardı etmememiz gerekiyor. Yardıma muhtaç olan herkesin yardımına elimizden geldiğince koşmalıyız.' Dedi. Söylenecek hiçbir söz kalmamıştı bende tebessüm etmiştim...