Son cümlesini bitirmiş noktasını da koymayı ihmal etmemişti. Yazdığını mırıldanmaya başlamıştı ki taksi şoförü dikiz aynasından Yağızı takip ediyor ve okuduğunu sessizce dinliyordu. Daha sonrasında Şoför: ' ne güzel yazmışsın kardeşim yüreğine sağlık ' diye Yağıza doğru söylendiğinde Gökçe gözlerini aralamış uyku sersemi bir halde etrafında olanları anlamaya çalışıyordu ki şoför yağıza doğru dönerek ;
' Bir de şu yazdığını yenge'ye de bir okusan onunda duymasını isterim. Yanlış anlamayın haddim değil. Ama lütfen bu ricamı kırma kardeşim' Dediğinde Yağız tam kalbinden vurulmuştu çünkü o hiçbir emekçiyi kırmaz, reddetmez ve isteğini kolay kolay geri çevirmezdi. Ne kadar okumaktan utansa dahi kendini okumak zorunda hissediyordu. Emekçiyi kırmak demek onun için dünyadaki önde gelen zalimliklerden birisiydi. Ve o yine bir emekçiyi mutlu etmek için çabalıyordu. Yazdığını bu tekrar okudu bu sefer Gökçe de Yağızı dinlemişti. Yağız okuduğu şiir'ini bitirdiğinde birkaç saniye taksinin içerisinde suskunluk oluşmuştu. Daha sonra bu suskunluğu Yağız ve Gökçe bozamayacağını düşündüğünden olsa gerek taksi şoförü söze atıldı ' Radyo da çalan sıradaki şarkı siz değerli çifte gelsin, umarım hayatınız boyunca mutlu ve huzurlu bir hayata sahip olursunuz.' Dediğinde Yağız ve Gökçe birbirlerine bakıp gülümsemeye başlamışlardı çünkü onlar bir sevgili değildi, en azından şu anlık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzünde Bir Gökçe
Teen FictionGece yarısıydı ve ben her gece olduğu gibi yine kendimi gecenin sessizliğine atıverdim. Evden çıktığımda bir kış gecesinde olduğumu unutmuştum, kısa giyindiğimin farkına vardım ve hemen geri dönmek istedim fakat ben dışarıya çıkalı epeyce bir süre o...
