Akşam yemeği:
Yağız her seferinden farklıydı bu gün. Mavi bir takım elbise, kırmızı bir kravat ile çevresini büyüleyecek güzellikteydi. Gökçe de Yağıza ayak uydurmayı başarmıştı. Siyah dekolteli elbise ve boynunu süsleyen göz alıcı bir kolye ile tamamlamıştı hazırlığını. Yağız, Gökçeye doğru yaklaştı ve 'dünyalar güzelim. Minik serçem yemeğe hazır mısın' diye sorduğunda Gökçe heyecandan olsa gerek konuşamıyordu, başını evet anlamında tebessüm ederek sallamıştı.
Masada yanan mum, kulakların pasını silecek güzellikte çalan müzik ruhları dinlendiriyordu. Yağız eli titreyerek elini ceketinin iç cebine sokarak kırmızı bir kutu çıkartmıştı. Gökçe Yemeğe dalmış ve elindekini görmemişti. Yağız, elindeki yüzük kutusunu avucunun içine alarak sözlerine başladı ;
'Hayatıma geldiğin günden beri, suretin her saniye gözlerimin kapağında saklandı. Bir an olsun sevginden şüphem olmadı. Beni hayata bağladın. Uçurumun dibinden alıp, bir gül bahçesine bıraktın. Seni seviyorum minik serçem. Benimle bir ömür beraber yaşlanır mısın.' ?
Gözde: Seninle değil bir ömür, bir asır yaşlanmaya razıyım. Evet, Evet, Evet...
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzünde Bir Gökçe
Teen FictionGece yarısıydı ve ben her gece olduğu gibi yine kendimi gecenin sessizliğine atıverdim. Evden çıktığımda bir kış gecesinde olduğumu unutmuştum, kısa giyindiğimin farkına vardım ve hemen geri dönmek istedim fakat ben dışarıya çıkalı epeyce bir süre o...
