Gülseren hanım, yatak odasına girdiğinde çeyiz sandığının içinden küçük kilitli sandığı alır ve içeriye göz yaşlarıyla süzülerek gider. Her anne gibi o da kızının Mürvet'ini görmeyi ister. İçeriye giderken gözlerinin önüne Gökçe'nin küçüklüğü gelir. Annesi Gökçe küçükken sandığı açıp hatıralara her baktığında Gökçe o sandığın içinde ne olduğunu sorardı annesine. Annesi de 'Kızım zamanı geldiğinde öğreneceksin ama şuan çok erken.' Derdi.
Gökçe : Anneciğim o sandık ! Benim küçükken hep merak edip sana sorular sorduğum sandık değil mi. Bu önemli günde onu neden getirdiğini anlayamıyorum.
Gülseren : Al kendin gör kızım.
Yağız : Bu sandığın bizim evlenmemize karşı olacak tarafını hala anlamış değilim.
Gökçe sandığın üzerindeki şifreyi gördüğünde annesine soruyor ve sandığı açıyor. Sandığın içerisinde babasının el yazısının olduğu mektup zarfını görüyor ve zarfın üzerinde 'beni affet kızım' yazdığını görür görmez suratı sapsarı oluyor.
Yağız : Minik Serçem iyi misin. ?
Gökçe başını olumsuz anlamda sallıyor. Ve mektubu açıp açmamakta tereddüt ediyor fakat babasının ona itiraf edeceği şeyleri de öğrenmek istiyor.
'Beni affet kızım. 'Öncelikle senden milyonlarca kez özür diliyorum. Bu mektubu bu zamana kadar okumanı istemedim. Çünkü kafanda cebelleşeceğin bir durum olsun istemedim. Affet kızım. ! Sen bu mektubu okuduğunda ben çoktan bu hayattan göçmüş olacağım. Ama her defasında seni uzaklarda bir yerlerde izleyeceğimi bilmeni istiyorum. Hatta şu anda olduğu gibi. Bu mektubu Gökçe evlenmeye karar verdiğinde vermesini istedim annenden. Söylüyorum ki annene kızma. Sen daha bebek iken biz seni beşik kertmesiyle çok samimi aile dostumuz olan ' Fikret ağabeylerin oğlu Faruk'a nişanladık. Faruk çok iyi bir insandır. Sana vasiyetimdir kızım ! Senin eşin Faruk olacak. ! Benim yüzümü kara çıkartmayasın. Biliyorum sen annene evleneceğini söyledin şuan ve o da sana bu mektubu verdi. Ne ona kız ne de bana. Faruk sana yeryüzünde en iyi bakabilecek insan kızım.! Eğer Faruk'la evlenmezsen sana hakkımı helal etmem. Beni mezarımda ters döndürürsün kızım. ! Sana Faruk'tan başkası yar olmaz, olamaz kızım... Affet ! Ben baban.
Hiç farkında olmadan da olsa Gökçe babasının ölmeden yazdığı mektubu sesli okuduğu için, Yağız da yazılanları duydu. Genelde sessizlik olduğunda Gökçe bu sessizliği sonlandırırdı fakat bu sefer iş biraz ağırdı ve Gökçe konuşacak durumda değildi. Yağız : Minik Serçem lütfen üzülme. !
Gökçe : Nasıl üzülmem hayatım. Anlamıyorum babam nasıl böyle bir şey yapar. Üstelik benim mutluluğuma nasıl karar verir. !
Yağız : Bizim sevgimiz engelleri aşacak kadar çok. !
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzünde Bir Gökçe
Teen FictionGece yarısıydı ve ben her gece olduğu gibi yine kendimi gecenin sessizliğine atıverdim. Evden çıktığımda bir kış gecesinde olduğumu unutmuştum, kısa giyindiğimin farkına vardım ve hemen geri dönmek istedim fakat ben dışarıya çıkalı epeyce bir süre o...
