She's My. . .

Entry 16

Marko’s POV

“Hahahaha. Talaga? Nasigawan ka ng director sa CF (Commercial Film) mo? Hahaha.” Natawa talaga ako. kasi naman, first time atang nasigawan tong si Kane. Palagi kasi siyang pinupuri ng mga katrabaho niya dahil sa professionalism niya tapos ngayon nasigawan siya?

“Oo nga eh. Kulit mo. Haha” Mukhang siya eh natatawa rin sa nangyari.

“Eh, bakit ka sinigawan?” Curious talaga ako eh.

“Eh kasi, hati ang atensyon ko that time.”

“Panong hati? Anong ibig mong sabihin?” pagtataka ko.

“Meron kasi akong nakilalang babae kamakailan lang. pangalawang bese pa lang kaming nagkikita at sa tuwing nagkikita kami eh umiiyak siya. Ewan ko ba, parang akon ang naging comforter niya. Tapos ngayon lagi ko na siyang naiisip. Tapos minsan natutulala pa ako. kaya ako nasigawan kasi bigla na lang akong natulala habang nagsu-shooting. Nakalimutan kong linya ko na pala.” Mahabang paliwanag niya.

“Mukhang natamaan ka dyan, Kane ah. Maganda ba? Artista din?” pag-uusisa ko.

“Hindi eh. Ordinaryong babae lang pero maganda. Ewan ko ba, siya lang ata ang babaeng maganda pa rin kahit umiiyak.”

“Baka nagpapansin lang sayo dahil alam na ikaw si Kane Yoo, sikat na artista.”

“Hindi ah. Nalaman ning nagkikita at sa tuwing nagkikita kami eh umiiyak siya. Ewan ko ba, parang akon ang naging comforter niya. Tapos ngayon lagi ko na siyang naiisip. Tapos minsan natutulala pa ako. kaya ako nasigawan kasi bigla na lang akong natulala habang nagsu-shooting. Nakalimutan kong linya ko na pala.” Mahabang paliwanag niya.

“Mukhang natamaan ka dyan, Kane ah. Maganda ba? Artista din?” pag-uusisa ko.

“Hindi eh. Ordinaryong babae lang pero maganda. Ewan ko ba, siya lang ata ang babaeng maganda pa rin kahit umiiyak.”

“Baka nagpapansin lang sayo dahil alam na ikaw si Kane Yoo, sikat na artista.”

“Hindi ah. Nalaman nia nga lang kung sino ako sa pangalawang beses naming pagkikita.” Pagdedepensa niya.

“Ah, ganun ba? Haha. Nang dahil sa babaeng yun, na out of focus ka ah. Mkhang maganda nga siguro. Haha.” Tinapik ko siya at. . .

“Galingan mo pre para mahulog siya sayo. Haha.”

Tumawa siya. “Oo naman. Ngayon ko pa lang naramdaman to bong bhay ko kaya pagbubutihin kong makuha siya. Haha.”

“Haha. That’s my boy.” At ginulo ko ang buhok niya.

“Maiba ako, Marko. Kamusta na nga pala kayo ni Charis?”

“Okay naman. Nasa Pilipinas siya ngayon para sa photoshoot niya sa Bench. Isang local brand dun.”

“Sigurado ka na ba kay Charis? Mahal mo ba talaga siya?”

“Oo naman. Bakit mo naman natanong yan?”

“Ah. Wala naman. Curious lang.” Ano bang iniisp ng batang to?

“Ewan ko sayo. Teka, nakwento ko na ba sayo na meron rin akong nakilalang babae?”

Umiling siya.

“Yung babaeng nanggulo sa fanmeeting?”

Lumiwanag ang mukha niya.

“Ahhh. Oo, yung sinasabi mong annoying girl?”

“Oo, alam mo bang nagkita kami ulit sa Coffee Prince? Dun din kami unang nagkita. Napaka annoying niya pa rin! Tsss.”

“Haha. Baka natamaan ka na rin diyan. Maganda ba?” siya naman ang nag-usisa.

“Tsk! Maganda siya pero immature at sobrang annoying! Di siya ang tipo ko! Kaya, ASA siya!”

Ngumisi na lang si Kane.

“Uwi na nga lang tayo.” Aya niya.

Nandito pa kasi sa LHJ Studio. Kakatapos lang magshoot ng isang Variety Show, ang Strong Man hosted by National MC Hodong Kang at National MC Jaesuk Yoo.

“Sige, pero daan ka muna sa bahay. Inuman muna tayo.”

“Sige ba. Matagal-tagal na rin akong di nakakainom.” Payag din agad. Akala ko matatagalan pa ako sa pagkukumbinsi dito. Good boy kasi to si Kane eh. Total opposite ko. :D

Nakarating na rin kami sa bahay ng may napansin ako.

“Teka, kaninong kotse yan?” tanon ko pagkababa ko sa motor ni Kane.

“Oo nga eh. Tara pasok na tayo para malaman natin kung sino.” Hala! Mukhang bahay niya kung makapag-aya ah. Haha.

Sumunod na lang ako kay Kane na nauna ng pumasok.

Nagtaka ako kasi hindi pumasok ng tuluyan si Kane.

“Bakit?” tanong ko sa kanya. Di siya sumagot kaya tiningnan ko na lang ang tinititigan ni Kane.

Nagulat ako kasi nasa bahay ang LHJ president. Yumuko ako para bumati.

“Magandang gabi po, President.”

“Papa?” sambit ni Kane. Huh? Papa? Tiningnan ko siya at gulat na gulat ang mukha niya. Papa niya ang president? Wow! Di ko alam yan ah. Malihim pala tong si Kane. Ang yaman pala ng batang to. bakit pa siya nag-artista?

“Anak. . .” narinig kong nagsalita si President. Napatingin ako sa kanya at nagulat dahil sa akin siya nakatingin.

“Anak. . .” ulit niya. Ba’t sa akin pa rin siya nakatingin?

Uhm, excuse me po. Yung anak niyo ay yung katabi ko. Unti-unti siyang lumapit.

“Anak. . .” nasa harapan ko na siya.

“Papa. . .” narinig kong sambit ni Kane.

Nagpalipat-lipat ako ng tingin sa dalawa.

“Anong nangyayari?” super pagtataka kong tanong. Gulung-gulo ako.

Niyakap ako ni president na siyang ikinagulat ko.

“Anak. . .” Ba’t ba siya anak ng anak? Anak lang ba ang kaya niyang bigkasin??

Binitawan niya ko ay umiyak siya. Hala! Napano siya?

“P-Papa. Si-Siya ba?” nauutal na tanong ni Kane. Anong ako?

“Siya nga, Kane. Siya nga ang nawawalang Kuya Lee mo.”

 [A/N: OMOOOOOO! kuya ni Kane si Marko! i didn't see it coming! LOL]