Bir Eylül akşamından yazıyorum ..
Yağmurun kokusu sinmiş toprağa
Nefesime karışıyor buram buram
Eylül'ün rüzgarı esiyor uzaklardan
Saçlarım dökülüyor omuzlarımın ardına
Her telinde hissediyorum sonbaharı
Bulutlar gözyaşlarını bırakıyor şakaklarıma
Islanıyorum ayak uçlarıma kadar
Yazın bağrından kopardığım
Bir papatya taşıyorum avuçlarımda
Ölmesin istiyorum ellerimde
Bir şarkı düşüyor kendiliğinden dilime
Sessizliğin sedası yankılanıyor sanki içerimde
Ağaçları terkediyor günden güne yapraklar
Dahil ediyorlar ayrılığı sevdaya
Adımlarıma eşlik ediyor kuru yaprakların hüznü
Yılların yorgunluğu var sanki her birinde ..
Bir sonbahar akşamının ortasındayım elde kalanlarımla ..
Önüme yığdığım umutlarıma bakıyorum
Kırıklıklarım düşüyor aklıma
Susuyorum uzun uzun ..
Sevgimi,
Nefretimi,
Kederimi,
Neyim varsa ;
Yağmura teslim ediyorum herşeyimi
Soluk bir mevsimin çerçevesine sığdırıyorum tüm benliğimi ..
